Ο Καραγκιόζης προφήτης στην Κάλυμνο

Τι μπερδεμένα Θεοφάνεια ήταν αυτά τα φετινά που ζήσαμε… Κυρίως με επίκεντρο την Κάλυμνο όπου ο Τσίπρας εμφανίστηκε, ως άλλος Ιωάννης ο Πρόδρομος της ανάπτυξης ή καλύτερα ως «φωτισμένος» Ευαγγελιστής για τα καλύτερα που έρχονται από τον Αύγουστο και μετά, ορμώμενος, μάλιστα, από ένα τοπικό δημώδες το οποίο ζητά από την καινούργια μέρα που έρχεται να… μερώσει για  προφανείς λόγους.

Του Κούτα Μάρες

Το «Ξεκάρφωμα», πάντως, δεν ήταν παρόν. Βρέθηκε, όμως, σε μία άλλη Κάλυμνο, ενός άλλου… παράλληλου κόσμου, όπου κατέγραψε την παρακάτω συνομιλία, την οπία και σας παρουσιάζει, όπως πάντα, …αποκλειστικά.

ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ): Βρισκόμαστε, όπως αντιλαμβάνεστε, σε κλοιό και ο Θεός να βάλει το χέρι του πώς να την γλυτώσουμε…

ΥΨΗΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ: Κι εγώ τι να κάνω;

ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ): Κοίτα ως Έλληνες δεν κιοτεύουμε, αλλά όπως θα ξέρεις κι από την Ιστορία του Δημοτικού, οι τριακόσιοι του Λεωνίδα πριν από τη μάχη στα Θερμοπύλια χτενίζονταν και σενιαρίζονταν για να πάνε όμορφοι στον Άδη και ο Διάκος, πιο πέρα από τα Θερμοπύλια, στην Αλαμάνα, πριν πλακώσει ο Ομέρ Βρυώνης χόρευε και τραγουδούσε με τα λίγα παλικάρια του και πιο πάνω στο Χάνι της Γραβιάς ο Οδυσσέας ο Ανδρούτσος περιμένοντας τον εχθρό έψηνε αρνιά και γλεντοκοπούσε. Εμείς σήμερα όργανα να χορέψουμε δεν έχουμε, ούτε αρνιά να ψήσουμε. Παίξε μας Καραγκιόζη να γελάσουμε, να πάμε χαρούμενοι στο ΦΠΑ του 24% που έρχεται, στη μείωση του αφορολόγητου και τέλος πάντων σε όσα μας περιμένουνε μετά την «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια.

ΥΨΗΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ: Άσε το «καθαρή έξοδο». «Αυτοδύναμη» την λέμε τώρα.

ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ): Βαφτιστή μου εσύ…

ΥΨΗΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ: Και πώς να παίξω Καραγκιόζη;… Πώς να παίξω, δεν έχω εργαλεία, μπερντέ, φιγούρες ασετυλίνη, δεν έχω βοηθό…

ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ): Έχεις την Περιστέρα, την διαβάσαμε… έχεις τον Ευκλείδη, τον Πολλάκη, το Βούτση… Πως;

ΥΨΗΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ: Ναι, αλλά δεν έχω την έγκριση των θεσμών… Δεν μου παρέχει τα εφόδια και η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ.

ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ): Γι αυτό σκας;. Κάντο με τη φωνή, μονάχα με τη φωνή, μάστορα… Σε έχω ξανακούσει.

ΥΨΗΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ: Αν φτάνει αυτό, μετά χαράς. Τι θέλετε, τον Καραγκιόζη Νύφη, Τουρκοφάγο, Γραμματικό, τον Κατηραμένο Όφι, τη Νίλα του Δράμαλη ή τον Καπετάν Ευρωπαίο κωλοτούμα; Εκτός αν πεθυμάτε τον Καραγκιόζη Προφήτη.

ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ): Αυτό. Πες καμιά καλή προφητεία και για το πεπρωμένο μας. Δώσε ελπίδα…

ΥΨΗΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ: Άσε τόχω… Γνωστό το έργο. Το έχω ξαναπαίξει και το ΄15.

ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ): Έ, όχι κι έτσι μεγάλε… Άλλαξε το λίγο, μη μας πάρουνε και με τις ντομάτες.

ΥΨΗΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ: Άσε τόχω…

ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ): Πως τόχεις;…

ΥΨΗΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ: Σε σκονάκι… Είναι μια δική σας, Καλυμνιώτικη μαντινάδα που μου τη γράψανε… Αυτή θα πω. Στο περίπου, δηλαδή…

ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ): Ρίχτο, να δούμε…

ΥΨΗΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ: Μέρα μέ εε/μέρα μέρωσε…/μέρα μέρωσε τώρα που ξημερώνει…

ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ): Τι θα πει αυτό… Που ξημερώνει και τι;

ΥΨΗΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ: Στην Ελλάδα. Συμβολικό είναι… Ό,τι και καλά αυτή η χρονιά θα είναι η δικιά μας, πως η ανάπτυξη και η ελπίδα, ξανάρχονται…

ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ): Όπως λέμε «οι Γερμανοί ξανάρχονται», ένα πράγμα;

ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ) ΩΤΑΚΟΥΣΤΗΣ (παραμιλάει λίγο μόνος του, πιο πέρα): Όλο τα ίδια και τα ίδια… Σαν το τραγούδι:“Του Σαββάτου το ξημέρωμα σκάρτο/σαν του ερωτά σου το φιλί/ με χόρτασες και μου’πες θα ρθω/ δεν φάνηκες άλλη ανατολή…”

ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ): Γιατί δεν μας λες, εκείνο το άλλο, που το τραγουδάει και η Χαρούλα: Ας μη ξημέρωνε ποτέ/Ας μη φύγει αυτό το βράδυ, πού `μαστε μαζί/ Γιατί μέσα στο σκοτάδι Ω…/η αγάπη ζει… Και συνεχίζει: Ας μη ξημέρωνε ποτέ/ Και οι δυο θα πικραθούμε/ θά `ρθει το πρωί/ τέτοιο βράδυ δε θα βρούμε/ σ’όλη τη ζωή

ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΣ (ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΗΣ) ΩΤΑΚΟΥΣΤΗΣ (τους διακόπτει): Κοίτα, επειδή εδώ και τρία χρόνια ως Έλληνες και Καλυμνιώτες βλέπουμε να περνάνε οι μέρες και η ελπίδα να μην έρχεται, πιο πολύ θα ταίριαζε αν το γύρναγες στους Κατσιμιχαίους. Τα θυμάσαι τα λόγια;. Αυτά θα μπορούσαμε να λέμε κάθε βράδυ, μήπως και ξαλαφρώναμε: Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και σκέπασέ με/νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με…

ΥΨΗΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ: Για να τελειώνουμε… Να λαλήσω καλύτερα, το άλλο που έλεγε ο Μενιδιάτης και μου πάει;.(Το τραγουδάει ψιθυριστά):Ξημέρωσε καλή μου,/ξημέρωσε καλή μου,/με δάκρυα στα μάτια μη με κοιτάς./Το ξέρεις πως θα φύγω,/το ξέρεις πως θα φύγω… (Το ξανασκέφτεται). Άσε, άλλη φορά… Ας μην είμαστε και ειλικρινείς…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο παραπάνω διάλογος είναι, μεν, φανταστικός, αλλά βασίζεται στο πρώτο μέρος του, σε έναν πραγματικό διάλογο που είχε ο εμβληματικός καραγκιοζοπαίχτης Μίμαρος στη χιονισμένη Πίνδο, όταν ένας Έλληνας λοχαγός του ζήτησε να δώσει μια αυτοσχέδια παράσταση, προκειμένου να εμψυχώσει τους χειμαζόμενους φαντάρους κατά το «Αλβανικό Έπος».