Ο καλός, ο κακός και το αν-ασφαλιστικό…

Γράφει ο Λεωνίδας Τσίπης

Κάθε εβδομάδα ο θεατρικός συγγραφέας Λεωνίδας Τσίπης σχολιάζει με το δικό του τρόπο καυτά θέματα της επικαιρότητας, από την πλευρά του καλού και του κακού.

 

Ο ΚΑΛΟΣ

Τρεις εβδομάδες πέρασαν μέσα εις το δεκάξι

κι η Ευρώπη είναι έτοιμη και πάλι να μας κράξει.

Τρεις εβδομάδες πέρασαν και το «αφεντικό»

ζητάει να τελειώσουμε με το ασφαλιστικό.

Κι αντί όλοι να νιώθουμε πως μας καλύπτει ασφάλεια,

όσο μας λένε για αυτό νιώθουμε ανασφάλεια.

Κι αγωνιά ο Κατρούγκαλος και τρέχει και δεν φτάνει

κόβει από ‘δώ, κόβει από ‘κεί, συνέχεια λάδια χάνει.

 

Κι ενώ τη νέα τη χρονιά τη βγάζουμε με ρέγγεν

μας απειλούνε διαρκώς με τη συνθήκη Σένγκεν.

Εμείς, Αλέξη, σ’ τα ’παμε ότι άρχισε το γλέντι!

Αρχίσανε τα όργανα! Παντρέψου τον Λεβέντη!

Χαίρεται τώρα η Ζωή, χαίρετ’ ο Λαφαζάνης,

χαίρεται επίσης, μ’ ένα «νι», και ο γνωστός ο Γιάνης!

 

Μα όμως η κυβέρνηση κουφάθηκε εντελώς

και λέει πως το δεκάξι θα δούμε όλοι φως.

Κι εγώ ο καλός ο άνθρωπος ακόμα τους πιστεύω

παρόλο που όλες τις γιορτές συνέχεια νηστεύω!

Κι αναρωτιέμαι ειλικρινά με λέξεις μιας ατάκας:

μήπως δεν είμαι απλώς καλός αλλά είμαι μ…κας;

 

ΥΓ. Κι επειδή είμαι καλός και σας ξηγιέμαι «τζάμι»,

μπράβο σας! Επετύχατε, κύριε Αλεξιάδη,

που πιάσατε έναν καστανά, τρανό φοροφυγάδα,

και επιτέλους θα σωθεί η δόλια η Ελλάδα.

Για σας ο κάθε καστανάς αποτελεί ένα βάσανο

και δεν μπορεί να λέει ότι «δεν τρέχει κάστανο».

Πρέπει να κόβει στη φουφού τα τιμολόγιά του

γιατί ως βιομήχανος θα εύρει τον μπελά του!

 

Ο ΚΑΚΟΣ

Παιδιά, δεν είμαι εγώ κακός! Δεν είμαι εγώ στριμμένος!

Μα τι να κάνω όταν μου λεν υπεύθυνα με μένος

ότι «τη νέα τη χρονιά, τουτέστιν το δεκάξι,

θα ‘ναι η ζωή μας εύκολη και όλα πια εντάξει!»;

Όταν μου λένε «τώρα στοπ! Τέρμα πλέον τα χάλια!

Απ’ αύριο θα τρώμε πια μ’ επίχρυσα κουτάλια!»;

Όταν στο μήνυμα ο αρχηγός, ο Τσίπρας, ο Αλέξης,

μας είπε τα πιο πάνω και με ωραίες λέξεις;

 

Και σύσσωμη η κυβέρνηση κοιτάει να με πείσει

ότι έχει βρει τη συνταγή, ότι έχει έτοιμη λύση.

Παράλληλο έχει πρόγραμμα, έτσι μας λένε όλοι,

αλλά κανείς δεν το ‘χει δει στο άδειο πορτοφόλι,

για να πειστώ κι εγώ ο κακός, ο Έλληνας εντέλει,

ότι θα πάψει η κοιλιά να παίζει τσιφτετέλι.

 

Αλλιώς φίλοι συν-Έλληνες μία από τα ίδια,

χόρτα, ραδίκια, μπρόκολα, όσπρια και κουνουπίδια

και μοναχά στον ύπνο μου βλέπω χλιδή και πλούτη

και η ζωή μου παίζεται στα ζάρια, στο μπαρμπούτι.

 

Όχι, δεν είμαι άπιστος! Θέλω να τους πιστέψω,

μα δεν μπορώ, αδέρφια μου, κοντεύω πια να ρέψω.

Γι’ αυτό, αν δεν γίνουν όσα λεν μέσα εις το δεκάξι,

το ένα μάτι να τους βγει και τ’ άλλο να πετάξει!

 

ΥΓ. Τώρα που βρήκε αρχηγό η Νέα Δημοκρατία

σωθήκαμε! Σωθήκαμε, τελειώσανε τ’ αστεία!

Και πάνε φουλ για επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ, κυρά μου,

συννεφιασμένη Κυριακή, μοιάζεις με την καρδιά μου!