Ειδησεογραφικό site

Ο καλός ο κακός και η …συνθηκολόγηση

93

Tsipis-1-1Γράφει ο Λεωνίδας Τσίπης

Κάθε εβδοµάδα ο θεατρικός συγγραφέας Λεωνίδας Τσίπης σχολιάζει µε τον δικό του τρόπο καυτά θέµατα της επικαιρότητας, από την πλευρά του καλού και του κακού

 

Ο ΚΑΛΟΣ

 Κλείνει η αξιολόγηση και επιτέλους τώρα,

Κλείνουν οι πόρτες οι βαριές και κλείνουμε σα χώρα.

Δυό πόρτες έχει η ζωή, το ΔουΝουΤου η μία

Κι η άλλη Μέρκελ-Σόιμπλε (τους έχω αδυναμία)

Κι αισθάνομαι ότι από δω κι εμπρός θα ζούμε σαν αγάδες

Αφού παιδιά, περάσαμε από τις συμπληγάδες.

 

Είμαι ένας άνθρωπος καλός… το ξέρετε, το ξέρω.

Και νομοσχέδια σαν κι αυτά με κάνουν κι υποφέρω.

Ξέρω πολλοί απ’ τους βουλευτές πως έχουν ξενυχτήσει

Και πως τα νομοσχέδια τα έχουν μελετήσει.

Επτάμισι χιλιάδες σελίδες σε δυο μέρες!

Διαβάζονται ρε μόρτες; Ε, όχι, ούτε με σφαίρες!

Μ’ αυτοί, όπως μας λένε, σε τούτα εντρυφήσαν,

Εκλείσανε τα μάτια και ήρθαν και ψηφίσαν!

Και κάποιοι σα την Βαγενά είπανε, «όχι, ρε!»,

Παρόλα αυτά το «όχι» τους έγινε πάλι «ναι»!

 

Και η Βουλή μας έγινε ξανά ένα σαλούν

Καθώς οι Ντεσπεράντος ευγενικά μιλούν.

Γεωργιάδης-Τσακαλώτος χωρίς να βρίσκουν λύση,

Πυροβολούν και η Βουλή γίνεται Άγρια Δύση.

Κι από δεξιά ακολουθεί ο Ντάλτον Κασιδιάρης

Και σαν τον χούλιγκαν ορμά, ασίκης κι αλανιάρης.

Και με βρισιές τους λούζει Σύριζα-Προεδρείο.

Αυτή δεν είναι πια Βουλή! Αυτή είναι καφενείο!

 

Παρ’ όλ’ αυτά ο Αλέξης μας στην Πόλη πάει με τρέλα,

Απ’ την Αθήνα έρχομαι και στην κορφή κανέλλα.

Πάει να δει και να τα πεί με Ερντογάν, Σουλτάνο,

Να δούνε στο προσφυγικό τι γίνεται επάνω.

Όλοι τρέχουν στον Ερντογάν, όλο χαρά και τρέλα,

Ο Αλέξης, ο Ομπάμα ακόμα κι η Ανγκέλα.

Κι αυτός τ’ αεροπλάνα του στο Αιγαίο γι’ αναγνωρίσεις

Στέλνει κι εμείς πηγαίνουμε για τις αναχαιτίσεις.

 

Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό, έχουμε τον Ψινάκη

Που μπήκε σ’ αερόστατο μ’ Αρμάνι μαντιλάκι

Και πάει γι’ αναχαίτιση μέσω Θεσσαλονίκης

Κι αέρας τον παρέσυρε στην θάλασσα Φοινίκης.

Που πάτε κύριε εσείς, με μπότες και Αρμάνι;

Στο Μαραθώνα μείνετε, σε ασφαλές λιμάνι.

Αλλά υπάρχει λογική σ’ αυτόν τον τρελοτόπο;

Όλοι έχουνε ένα μυαλό με γύψο και με στόκο.

 

Υ.Γ.: Μέσα σε τρέλα γενική και μες στα νομοσχέδια

Μέσα σ’ όλα τα χρέη μας και μες στα βερεσέδια

Επέρασε σα σίφουνας κάποια τρανή γιορτή

Χρόνια πολλά Ελένη μας, χρόνια πολλά Κωστή.

 

Ο ΚΑΚΟΣ

 Κρίμα παιδιά, το πρότυπο κατέρρευσε και πάει!

Κι αυτό παιδιά, εμένανε, πάρα πολύ «τη σπάει»!

Αυτόν που επιστεύαμε με πάθος και με τρέλα

Αυτός που ήταν άρχοντας εις τη Βενεζουέλα

Αυτός όπου εκάπνιζε αγέρωχος το πούρο

Ο υπέροχος σοσιαλιστής, ο κύριος Μαδούρο,

Έπεσε τόσο χαμηλά κι απ’ τα πολλά στα λίγα

Και δε σηκώνει μάγκες μου εις το σπαθί του μύγα!

 

Στο μεταξύ ένας λαός, κι αυτός με αυταπάτες,

Τρώει για επιβίωση σκυλάκια μα και γάτες.

Μιλάμε μάγκες μου λοιπόν, μιλάμε για τη νίλα,

Μιλάμε για την τέλεια ενός λαού ξεφτίλα.

Κι εμείς που τους θαυμάζαμε μαζί με τον Αλέξη

Δε βγαίνουμε να πούμε, τώρα ούτε μία λέξη.

 

Βέβαια εμείς έχουμε να βρούμε άλλες λύσεις.

Έχουμε νομοσχέδια και αξιολογήσεις.

Είναι βλέπεις περίοδος και των πανελληνίων

Που κάνουνε ασήκωτο του Έλληνα τον βίον.

Και εξετάσεις γίνονται και αν απορριφθούμε

Ευρώ απ’ την Ευρώπη ουδέποτε θα βρούμε.

Γι’ αυτό και μελετήσαμε σελίδες και αράδες

Και μέσα σε μια νύχτα, επτάμισι χιλιάδες,

Εμείς αποστηθίσαμε και έτσι συνεπώς

Εμάθαμε τα θέματα, εμάθαμε τα ΣΟΣ.

 

Τώρα είμαστε πανέτοιμοι, πανέτοιμοι για όλα.

Ότι και να μας ρίξουνε, ακόμα και μια φόλα

Εμείς θα την αρπάξουμε με πάθος και με τρέλα

Με φόβο μήπως γίνουμε κι εμείς Βενεζουέλα.

Κάποιοι για να ναι σίγουροι του ΣΔΟΕ υπαλληλίσκοι

«τα πήραν», ελαδώθηκαν και φύγανε σαν ίσκοι.

Αλλά τους ανακάλυψαν απάνω στη ρεμούλα

Και κλέφτες είναι επίσημοι τώρα πια με τη βούλα.

 

Και στον αέρα από ψηλά, πάνω από μια κολόνα,

Φωνάζει ο Ψινάκης, Δήμαρχος Μαραθώνα:

«Ελάτε κατεβάστε με! Αυτό δεν κατεβαίνει!

Για Σαλονίκη φύγαμε κι είμαστε Μαινεμένη!»

Μα πριν, αγόρι μου, ανεβείς πρέπει να δίνεις ρέστα!

Πώς καβαλάς το δίτροχο χωρίς να ξέρεις βέσπα!

 

Υ.Γ.: Και ένα μήνυμα τρανό θα στείλω και θα πω

Εις την Παραμυθιά, στον θίασο ΘΕΑΤΟ.

Μέσα σ’ αυτή την καταχνιά και μες στην καταιγίδα,

Οι εραστές της τέχνης είσαστε μια ελπίδα.

Αφού αυτή η πολιτική δε λέει να μας ενώσει

Η τέχνη του θεάτρου μονάχα θα μας σώσει!

Τα σχόλια είναι κλειστά.