Ο καλός ο κακός η …πονεμένη ιστορία του Brexit και το μήνυμα που στέλνει στην Ευρώπη

Γράφει ο Λεωνίδας Τσίπης Κάθε εβδοµάδα ο θεατρικός συγγραφέας Λεωνίδας Τσίπης σχολιάζει µε τον δικό του τρόπο καυτά θέµατα της επικαιρότητας

 

Ο ΚΑΛΟΣ

 Κλαίω, θρηνώ, οδύρομαι! Τι έπαθα ο καημένος!

Αρχαία τραγωδία βιώνω τρελλαμένος!

Κι αν με ρωτάτε το γιατί, η απάντηση είναι μία:

Πως δεν μπορώ να ζήσω εγώ χωρίς Αγγλία!

Πάντοτε ως άνθρωπος καλός είχα τρανή συμπάθεια

Σε Βασιλιά, Βασίλισσα που μου έφερναν δάκρυα

Γιατί έτσι μεγάλωσα, μόνο με παραμύθια,

Ποτέ κανείς δεν μου ‘πε μία τρανή αλήθεια.

 

Σε βασιλείες πίστεψα, σε δράκους και σε μάγους,

Πίστεψα σε Οθέλλους, πίστεψα σε Ιάγους

Και τώρα με το Brexit χάνω το παραμύθι,

Χάνω την Ελισσάβετ και τον Μέρλιν, οι μύθοι

Εσβήσανε τόσο πεζά, γρήγορα μάνι-μάνι!

Τι μου ‘κανες ρε Κάμερον! Τι μου ‘κανες τσογλάνι!

 

Τώρα βεβαίως θα μου πεις, ο ΣΥΡΙΖΑ τι λέει;

Κι ο Αλέξης παραμύθια υπέροχα δεν λέει;

Όμως δεν είν’ βασιλικά! Δεν έχουνε αέρα!

Δεν είναι δα βασίλισσα η κυρά-Περιστέρα!

Πώς να πιστέψω δηλαδή τα νέα παραμύθια

Που μου σερβίρουν σήμερα πως αντί για ρεβίθια

Θα τρώω από ΄δω και μπρος υπέροχη μπριζόλα

Κι ότι θα πάω διακοπές εις τα νησάκια όλα;

Κι ότι όλη η ρευστότητα που ήρθε απ’ την Ευρώπη,

Θα μπεί μέσα στο σπίτι μου να φάω με την Μερόπη;

Μερόπη είν’ η γυναίκα μου που διόλου δεν πιστεύει

Και πέντε χρόνια τώρα συνέχεια νηστεύει…

Κι εγώ ως άνθρωπος καλός κοιτάω να την πείσω

Πως τέρμα η λιτότητα, να μην κοιτάει πίσω.

Κι αυτή με αγριοκοιτά, συνέχεια με κράζει

Κάθε πρωί στο πρωινό μου λέει και φωνάζει,

Ότι: «Είμαι ηλίθιος, κανέναν μη πιστεύω,

Αφού απ’ τα παραμύθια τους στα πόδια μου εγώ ρεύω!»

 

Ρε μήπως η Μερόπη μου μονάχα λέει αλήθεια

Κι εγώ σαν το μικρό παιδί πιστεύω παραμύθια;

Κι αν είναι έτσι τελικά, δεν είμαι μόνο βλάκας,

Αλλά ως άνθρωπος καλός, είμαι λίγο μ…κας!

 

 

 

Ο ΚΑΚΟΣ

 

Υπέροχα ρε μάγκες μου! Να που το Brexit ήρθε!

Κανείς δεν τον περίμενε, ό,τι και να μου πείτε!

Ο Κάμερον δεν πίστεψε στο Brexit ο καημένος,

Επήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος!

Μέχρι και η Βασίλισσα πέφτοντας στο κενό

Είπε εις την Ευρώπη και εις την Μέρκελ: «Νο!»

 

Και στις Βρυξέλλες τρέχουνε, επέσανε τα πάκια τους,

Επέσαν τα νεφρά τους! Φωτιά εις τα μπατζάκια τους!

Όμως μαζί ξυπνήσανε και κάποια φασιστάκια,

Με ξυρισμένο το μαλλί, κυρίως ναζιστάκια,

Κι αναζητάνε οπαδούς απ’ την απελπισία

Που έχουν πέσει οι λαοί σ’ Ευρώπη και Ασία!

 

Και να που ορθώνεται η Λεπέν, αμπάριζα και βγαίνει,

Και να κι η Ευρώπη η Κεντρική που δεξιά επιμένει,

Και να κάτι περίεργοι που είναι στην Αυστρία,

Και κάνουνε μ’ αλλοδαπούς μεγάλη φασαρία.

Κι όλα αυτά ανησυχούν εμάς τους Δημοκράτες

Γιατί μοιάζουν κατάλοιπα από τους εφιάλτες

Μίας Ευρώπης μακρινής που μας πηγαίνει πίσω

Και που δεν θέλω ως άνθρωπος εγώ να ξαναζήσω.

 

Όχι ρε σεις! Πιστέψτε με, και αν κακός δηλώνω,

Θα δείτε, λέω αλήθειες που βγαίνουν με τον χρόνο!

Να δείτε πως το Brexit στο Ενιαίο Βασίλειο,

Θα βγάλει τις αλήθειες κάτω από τον ήλιο!

Θα δείτε τους Σκωτσέζους να κάνουν φασαρία,

Τις φούστες να σηκώνουν για ανεξαρτησία,

Θα δείτε μειονότητες μέσα στην παραζάλη,

Να κάνουν τσαμπουκάδες με όρθιο το κεφάλι.

 

Και στην Ευρώπη τώρα πια ένα μονάχα μένει,

Να μείνει όρθια, στιβαρή και πάντα ενωμένη.

Γιατί έτσι μοναχά, από Αθήνα έως Ρίγα,

Θα στείλει ένα μήνυμα γεμάτο με ελπίδα.

Μονάχα έτσι οι λαοί ασφάλεια θα νιώσουν

Και όλα τα ιδανικά ξανά θα μας ενώσουν.

 

Υ.Γ.: Σήμερα το σοβάρεψα και να με συγχωρείτε,

Μα είπα ότι και εσείς, θα θέλατε να πείτε!