Ειδησεογραφικό site

Νίκος Ξυλούρης: Τρεις προτάσεις για τη Θεσσαλονίκη

202

Σχετικά με την προοπτική της πόλης επισημαίνω ορισμένα πλεονεκτήματα της Θεσσαλονίκης που δεν αξιοποιούνται όσο θα έπρεπε.
Το πρώτο είναι το Λιμάνι, ιστορικό «σήμα κατατεθέν» για την πόλη. Ένα αναβαθμισμένο, σύγχρονο και ανταγωνιστικό Λιμάνι με την μοναδική γεωγραφική θέση της Θεσσαλονίκης θα μπορούσε σταδιακά να εξελιχθεί σε διεθνές διαμετακομιστικό κέντρο και από μόνο του να δημιουργήσει μερικές χιλιάδες θέσεις εργασίας σε διάφορους κλάδους ( μεταφορών – logistics – τραπεζών, ασφαλειών, νομικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών). Με το κατάλληλο marketing και branding της πόλης θα μπορούσε επίσης να γίνει κέντρο υποδοχής τουριστών κρουαζιέρας για πρώτη επίσκεψη στους μοναδικούς ιστορικούς χώρους της Μακεδονίας μας (για παράδειγμα Πέλλα, Βεργίνα, Δίον κλπ) και στην συνέχεια της νησιωτικής Ελλάδας.

Το δεύτερο, τα Πανεπιστήμια της, (Αριστοτέλειο, Μακεδονίας και Διεθνές Πανεπιστήμιο παρά την υποβάθμιση που του επεφύλαξε η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ) τα οποία μπορούν να αυξήσουν τα έσοδά τους και ταυτόχρονα να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της περιοχής, εάν γίνουν ελκυστικά στην εκπαίδευση αλλοδαπών φοιτητών από την Βαλκανική ενδοχώρα – και όχι μόνο από αυτήν.
Είναι κοινή η διαπίστωση ότι η Θεσσαλονίκη έχει όλα τα συστατικά στοιχεία για να καταστεί διεθνές κέντρο εκπαίδευσης: τεράστιο πολιτιστικό απόθεμα, προνομιακή γεωγραφική θέση, κρίσιμη μάζα δημόσιων και ιδιωτικών εκπαιδευτικών οργανισμών και ελκυστικό τρόπο ζωής.
Μπορούμε λοιπόν να φέρουμε πολλούς ξένους φοιτητές στη χώρα μας αρκεί να γίνουμε λιγότερο γραφειοκρατικοί έναντι των ενδιαφερομένων , πιο ελκυστικοί στα προγράμματα σπουδών και να αξιοποιήσουμε σημαντικούς αλλοδαπούς και Έλληνες καθηγητές του εξωτερικού που θέλουν να προσφέρουν στη χώρα μας .
Ας θυμηθούμε μόνο έναν αριθμό: 1 δις ευρώ χάνει η Ελλάδα από τους νέους της που φοιτούν στο εξωτερικό. Η σκέψη μας είναι ότι όχι απλώς μπορούμε να περιορίσουμε αυτή την αφαίμαξη οικονομικών και ανθρώπινων πόρων αλλά και ότι σε λίγα χρόνια, μπορούμε να έχουμε θετικό ισοζύγιο εάν αντιληφθούμε τη δυναμική της διεθνοποιημένης εκπαίδευσης.
Το τρίτο, είναι η περαιτέρω αξιοποίηση του υπάρχοντος Αεροδρομίου και η μελέτη για δημιουργία Διεθνούς Αερομεταφορικού Κόμβου στην ευρύτερη (δυτική) περιοχή της Θεσσαλονίκης.
Ένας Διεθνής Αερομεταφορικός Κόμβος, όχι μόνο θα συμπληρώνει το αεροδρόμιο «Μακεδονία» που μπορεί να παραμείνει ως ο επιβατικός αεροσταθμός της περιοχής αλλά θα προσφέρει και νέες δυνατότητες ανάπτυξης σε ολόκληρη τη Θεσσαλία και τη Β. Ελλάδα, με μία συνδυασμένη δράση Λιμανιού, Σιδηροδρόμου και Αεροδρομίου για τη διακίνηση εμπορευμάτων και αγαθών από όλο τον κόσμο προς κάθε ευρωπαϊκή κατεύθυνση.
Μπορεί τώρα να ακούγεται απλώς οραματικό αλλά αποτελεί ένα πολύ συγκεκριμένο στόχο για να αξιοποιήσει η Θεσσαλονίκη τα πλεονεκτήματα της θέσης της και να ξαναβρεί την αίγλη και το δυναμισμό που είχε σε άλλες περιόδους της συνεχούς και αδιάλειπτης ιστορίας της. Εξάλλου, η διεκδίκηση τέτοιων στόχων θα βγάλει την πόλη από τη σκιά της Αθήνας. Οι φωνασκίες εναντίον του «αδηφάγου Κέντρου» δεν είναι ούτε πειστικές ούτε έχουν νόημα , όταν η πόλη δεν παίρνει πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη της.
Μία στοχοθέτηση, όπως αυτή του Διεθνούς Αερομεταφορικού Κόμβου, θέλει γερή προετοιμασία. Και κυρίως θέλει καλό συντονισμό στη διεκδίκηση. Η κοινωνία και οι φορείς της Θεσσαλονίκης αλλά και ολόκληρης της Κ. Μακεδονίας έχουν μπροστά τους πεδίον δόξης λαμπρό – αρκεί να ξεφύγουν από την πεπατημένη …

Τα σχόλια είναι κλειστά.