Ειδησεογραφικό site

Ναχτσιβάν: μια περήφανη γη του Αζερμπαϊτζάν, μοναδικός προορισμός αρχαίων πολιτισμών

93

Στις 9 Φεβρουαρίου, οι Αζερμπαϊτζανοί γιορτάζουν την 98η επέτειο από την εδραίωση της Αυτόνομης Δημοκρατίας Ναχτσιβάν του Αζερμπαϊτζάν.

Το καθεστώς αυτονομίας της περιοχής καθορίστηκε με τις Συνθήκες της Μόσχας (16 Μαρτίου 1921) και του Καρς (13 Οκτωβρίου 1921). Το προηγούμενο έτος συμπληρώθηκαν επίσης τα 100 χρόνια από τη Συνθήκη του Καρς. Για τον λόγο αυτόν, ο Πρόεδρος της Ανώτατης Συνέλευσης της Αυτόνομης Δημοκρατίας του Ναχτσιβάν, κ. Βασίφ Ταλίμποβ, υπέγραψε διάταγμα για τον εορτασμό της 100ης  επετείου της Συνθήκης του Καρς στις 8 Φεβρουαρίου. Οι συνθήκες κατέστησαν δυνατή την επανένταξη και επανένωση του Ναχτσιβάν με το Αζερμπαϊτζάν∙ το Ναχτσιβάν παρέμεινε ως μια αυτόνομη περιοχή υπό τη διοικητική δικαιοδοσία της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν. Δια του παρόντος, οι συνθήκες εγγυήθηκαν την αυτονομία της επαρχίας Ναχτσιβάν υπό την αιγίδα της κυβέρνησης του Αζερμπαϊτζάν και επίσημα στις 9 Φεβρουαρίου 1924 το Ναχτσιβάν έγινε Αυτόνομη Δημοκρατία. 

Η Συνθήκη του Καρς διαδραμάτισε ζωτικό ρόλο στην προστασία της περιοχής από την αρμενική επιθετικότητα σε πολύ περίπλοκη πολιτική κατάσταση και στη διατήρηση αυτής της αρχαίας γης ως αναπόσπαστου τμήματος του Αζερμπαϊτζάν, οριστικοποιώντας το καθεστώς αυτονομίας του Ναχτσιβάν δίπλα στο Καραμπάχ. Οι Αρμένιοι ποτέ δεν εγκατέλειψαν τις διεκδικήσεις τους στο Ναχτσιβάν, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την ηπειρωτική χώρα του Αζερμπαϊτζάν. Το Ναχτσιβάν αποχωρίστηκε σκόπιμα από την ηπειρωτική χώρα του Αζερμπαϊτζάν λόγω πολιτικών και στρατηγικών λόγων του Κρεμλίνου και των εδαφικών διεκδικήσεων της Αρμενίας όταν μια μικρή λωρίδα γης μεταφέρθηκε στην Αρμενία από τον Στάλιν. Συνορεύει με την Αρμενία, την Τουρκία και το Ιράν.

Η πορεία προς την ανεξαρτησία του Αζερμπαϊτζάν ξεκίνησε στο Ναχτσιβάν στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η Αυτόνομη Δημοκρατία του Ναχτσιβάν οφείλει την ανεξαρτησία της στον Χεϊντάρ Αλίγιεβ, τον εθνικό ηγέτη του λαού του Αζερμπαϊτζάν σε εκείνες τις δύσκολες στιγμές. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1991, στην έκτακτη σύνοδο του Ανώτατου Κοινοβουλίου «Ματζλίς» της Αυτόνομης Δημοκρατίας του Ναχτσιβάν, ο Χεϊντάρ Αλίγιεβ ανέλαβε την ευθύνη να διατελέσει Πρόεδρος της Ανώτατης Συνέλευσης. Αξίζει να αναφερθεί ότι με πρωτοβουλία του Χεϊντάρ Αλίγιεβ, τα εθνικά κρατικά σύμβολα του Αζερμπαϊτζάν έγιναν δεκτά για πρώτη φορά στο Ναχτσιβάν, ο χαρακτηρισμός «Σοβιετική Σοσιαλιστική» εξήχθη από το όνομα της Αυτόνομης Δημοκρατίας, έπαψε η λειτουργία των τοπικών φορέων του κομμουνιστικού κόμματος, το δημοψήφισμα για τη συνέχιση της ΕΣΣΔ απορρίφθηκε και ελήφθη η απόφαση το Ανώτατο Σοβιέτ να μετονομαστεί σε Ανώτατη Συνέλευση της Αυτόνομης Δημοκρατίας. Επιπλέον, τα σοβιετικά στρατεύματα απομακρύνθηκαν από την περιοχή και η τρίχρωμη σημαία του Αζερμπαϊτζάν υψώθηκε στα συνοριακά σημεία ενώ το Αζερμπαϊτζάν ήταν ακόμα μέρος της ΕΣΣΔ.  

Κατά τη διάρκεια των ετών, το Ναχτσιβάν έχει διαβεί έναν περίπλοκο και δύσκολο δρόμο ανάπτυξης. Οι Αρμένιοι, χρησιμοποιώντας την πολιτική κατάσταση κατά τα τελευταία χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης, άρχισαν εκ νέου τις δραστηριότητές τους για να πραγματοποιήσουν τα σχέδια κατοχής. Ως εκ τούτου, η Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν βρέθηκε ξανά αντιμέτωπη με την αρμενική τρομοκρατία και οι ένοπλες επιθέσεις εξαπολύθηκαν στο Καραμπάχ και στο Ναχτσιβάν. Στον απόηχο της επιθετικής πολιτικής που ακολούθησε η Αρμενία η υπάρχουσα σιδηροδρομική γραμμή και ο αυτοκινητόδρομος που ενώνει το Ναχτσιβάν με τις άλλες περιοχές του Αζερμπαϊτζάν έκλεισαν και το απομονωμένο Ναχτσιβάν αναγκάστηκε  να επιβιώσει υπό συνθήκες αποκλεισμού.

Ως αποτέλεσμα, οι αποκλεισμένοι κάτοικοι του Ναχτσιβάν ανέπτυξαν μια αταλάντευτη αίσθηση αυτάρκειας που ανέδυσε μέσα από την ανάγκη. Σήμερα, η Αυτόνομη Δημοκρατία Ναχτσιβάν έχει γίνει μια από τις πιο ανεπτυγμένες οικονομικά περιοχές του Αζερμπαϊτζάν. Τα τελευταία χρόνια, έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την ανάπτυξη του Ναχτσιβάν, ενισχύοντας το καθεστώς αυτονομίας του και βελτιώνοντας την ευημερία του πληθυσμού του. 

Με την αρχαία ιστορία του, τον πλούσιο πολιτισμό και την αιωνόβια εθνική κληρονομιά, το Ναχτσιβάν είναι ένα από τα λίκνα του ανθρώπινου πολιτισμού και ένα διάσημο εμπορικό, καλλιτεχνικό, επιστημονικό και πολιτιστικό κέντρο της Ανατολής∙ οι γραπτές πηγές, το αρχαιολογικό υλικό που ανακαλύφθηκε στην περιοχή του Ναχτσιβάν, η περίφημη πετρογραφία της Γκαμιγκάγια και άλλα μνημεία στην περιοχή αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι η ύπαρξη του Ναχτσιβάν μετράει περίπου 5 χιλιάδες χρόνια.

Έχοντας βιώσει αυτοκρατορίες, σουλτανάτο και χανάτο, το όνομα του Ναχτσιβάν άλλαξε πολλές φορές. Μερικά από αυτά τα ονόματα είναι: Ναχσί τζαχάν (Η ομορφιά του κόσμου), Νουχ τσικχάν (το μέρος όπου προσγειώθηκε ο Προφήτης Νώε) κ.λπ. Η λέξη Ναχτσιβάν έχει αναφερθεί διαφορετικά στις πρώιμες πηγές: «Ναχτσουάνα» στα ελληνικά, «Ναχτς στα παχλαβί», Ναχτσουάν στα αραβικά. Παρά τις τόσες πολλές ιδέες που διατυπώθηκαν από διαφορετικούς ερευνητές σχετικά με το όνομα του Ναχτσιβάν, το όνομα της περιοχής συνδέεται στενά με τον Προφήτη Νώε και τον Μύθο του κατακλυσμού. Στο Ναχτσιβάν βρίσκεται επίσης ο τάφος του Προφήτη Νώε, ενώ σε εξέλιξη είναι η αποκατάσταση ενός συγκροτήματος προς τιμήν του.  

Οι προοπτικές στον τουριστικό τομέα του Ναχτσιβάν είναι ιδιαίτερα υψηλές, προσφέροντας τη δυνατότητα επίσκεψης σε μέρη πολιτιστικής κληρονομιάς και ιστορικής σημασίας, βοτανικά και οικολογικά πάρκα, καθώς και θέρετρα σε πολλούς ντόπιους και διεθνείς ταξιδιώτες καθόλη τη διάρκεια του έτους.

Το Nαχτσιβάν διαθέτει πλούσια αρχιτεκτονική κληρονομιά όπως το Μαυσωλείο της Μομίν Χατούν (12ος αιώνας), ο Τάφος του Γιουσούφ Κουσιίρ (13ος αιώνας), το Μαυσωλείο Γκαραμπαγκλάρ με δύο μιναρέδες (13ος αιώνας), το κάστρο Αλίνιγια Χανεγκάχ (12ος-13ος αιώνες), η γέφυρα Αζά (16ος αιώνας), ο τάφος Γκουλουστάν (13ος αιώνας), το συγκρότημα Ιμαμζαντέ (16ος αιώνας), τα ερείπια της πόλης Γκιλάν κ.λπ.

Το Nαχτσιβάν είναι επίσης διάσημο για τους θρησκευτικούς ιερούς τόπους όπως το Ασαμπού Καχφ, το οποίο έχει αναφέερθεί στο ιερό βιβλίο του Ισλάμ, το Κοράνι.

Το Ναχτσιβάν μεταξύ άλλων αποτελεί μοναδικό προορισμό για τον τουρισμό υγείας. Το Ντουζντάγκ (Βουνό από ορυκτό αλάτι) είναι ένα από τα σύμβολα του Nαχτσιβάν και διαθέτει φυσικά αποθέματα αλατιού που αριθμούν 90 εκατομμύρια τόνους. Είναι το μοναδικό στον κόσμο που ειδικεύεται στη θεραπεία του άσθματος και των ασθενειών του βρογχικού συστήματος.

Η Αυτόνομη Δημοκρατία πάντα εφιστούσε την προσοχή με το κλίμα και τους φυσικούς πόρους της. Το κλίμα είναι έντονα ξηρό και ηπειρωτικό. Η θερμοκρασία κυμαίνεται από +43C το καλοκαίρι έως -30C το χειμώνα.

Η Αυτόνομη Δημοκρατία διαθέτει πλούσια κοιτάσματα αρσενικού, χαλκού, χρυσού, θείου, πολυμετάλλου, τραβερτίνη, δολομίτη, αλατιού, μαρμάρου ασβεστόλιθου, γύψου και μοναδικών μεταλλικών νερών ∙ Σιράμπ, Μπανταμλί, Βαικχίρ, Ναγκαντζχίρ και Γκιζιλντζίρ.  

Σήμερα, αυτή η αρχαία γη του Αζερμπαϊτζάν έχει εισέλθει σε ένα νέο στάδιο ανάπτυξης. Η στρατηγική σημασία του Ναχτσιβάν αυξάνεται όσον αφορά το άνοιγμα διαδρόμων επικοινωνίας και οδών μεταφοράς στην περιοχή μετά τον Β’ πόλεμο του Καραμπάχ. Η δημιουργία του διαδρόμου Zανγκεζούρ που συνδέει το Αζερμπαϊτζάν με τον θύλακα του Ναχτσιβάν, σύμφωνα με την πρόσφατη τριμερή συμφωνία που υπέγραψαν το Αζερμπαϊτζάν, η Ρωσική Ομοσπονδία και η Αρμενία στις 10 Νοεμβρίου 2020 έχει τη δυνατότητα να προωθήσει όχι μόνο οικονομικές αλλά και θετικές πολιτικές εξελίξεις στην περιοχή.

Από την προοπτική της ευρασιατικής συνδεσιμότητας, ο διάδρομος Zανγκεζούρ θα μπορούσε να γίνει μέρος των διαδρόμων μεταφοράς Βορρά-Νότου και Ανατολής-Δύσης που διέρχονται από τον Νότιο Καύκασο. Ο διάδρομος Zανγκεζούρ θα συμβάλει στην ανάπτυξη και την ευημερία ολόκληρης της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης και της Αρμενίας.

Τα σχόλια είναι κλειστά.