Να συσταθεί πολεμικό συμβούλιο

Άρθρο του Παναγιώτη Ν. Κρητικού*

Είναι δεδομένη και εκπεφρασμένη η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας και δεν την κρύβει. Αποτελεί άλλωστε, τον άξονα της στρατηγικής της. Απορρέει από την εθνική ιδεολογία της από την εποχή της ίδρυσης του Οθωμανικού κράτους. Είναι γι’ αυτήν, την Τουρκία, «ιστορικός προορισμός».
Για την επίτευξη αυτού του επεκτατικού στρατηγικού της στόχου, αναζητεί την ευκαιρία την οποία όταν τη βρει, την «αρπάζει από τα μαλλιά». Δηλαδή την αξιοποιεί. Όρα Κύπρο, Συρία και γενοκτονίες Ποντίων, Ελλήνων Μικράς Ασίας, Αρμενίων και πολλών άλλων.
Αυτή είναι η στρατηγική της Τουρκίας: Επεκτατική διαχρονικά, διαρκής, δεδομένη και αμετάβλητη.
Αυτή η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, θα ήταν επιθυμητό γι’ αυτήν να υλοποιηθεί με διαπραγματεύσεις, αλλά με πάνω στο τραπέζι, όλες τις διεκδικήσεις της και μόνο αυτές. Διαπραγματεύσεις, δηλαδή, με τους δικούς της όρους.
Σε ό, τι μας αφορά, οι διεκδικήσεις της Τουρκίας είναι γενικά, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, θαλάσσιες ζώνες και όλα τα κυριαρχικά δικαιώματά μας. Με δυο λόγια, συρρίκνωση της εθνικής μας κυριαρχίας, της εθνικής μας ακεραιότητας.
Είναι λοιπόν δυνατόν να υπάρξουν διαπραγματεύσεις με αποκλειστικούς και μονομερείς όρους υπέρ της Τουρκίας; Δηλαδή με όρους υποδούλωσης: Είναι δυνατόν να υπάρξει υποχώρηση από την εθνική μας γραμμή;
Ποια είναι η εθνική μας γραμμή; Μία και μόνη: Η υπεράσπιση της εθνικής μας ακεραιότητας, και αυτή η υπεράσπιση εξασφαλίζεται με δύο τρόπους:
α) Την ενεργητική διπλωματία προς όλες τις δυνατές κατευθύνσεις, οι οποίες μας προσφέρονται. Αυτή η οδός, δηλαδή της διπλωματίας, δεν κλίνει ποτέ. Είναι διαρκής.
β) Την στρατιωτική σύγκρουση, για την οποία σύγκρουση η προετοιμασία και η ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεών μας, δεν πρέπει να σταματά ποτέ.
Υπάρχει όμως και τρίτος όρος: Το εθνικό φρόνημα, η αναπτέρωση του ηθικού του λαού, η ομοψυχία του, η ενότητά του, η σύμπνοια και η προετοιμασία του για μια Παλλαϊκή Άμυνα. Γι’ αυτό τον τρίτο όρο, δεν βλέπω να γίνεται η ανάλογη προσπάθεια από τον πολιτικό κόσμο.
Συνεπώς, η κόκκινη γραμμή είναι μία, μοναδική και δεδομένη: Η υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας με όλα τα μέσα.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, μου είναι ακατανόητη η βυζαντινολογία, που παρατηρείται στον πολιτικό κόσμο. Όταν ο νέος Σουλτάνος, είναι προ των πυλών και προετοιμάζεται για την εκπόρθησή μας, αποτελούν βυζαντινολογία οι ισχυρισμοί για συμβούλια πολιτικών αρχηγών, για εθνική συνεννόηση και άλλα τινά. Όταν η κόκκινη γραμμή είναι μία και δεδομένη, τί χρειάζεται το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών;
Πολεμικό Συμβούλιο χρειάζεται. Το Πολεμικό Συμβούλιο να επικυρωθεί πανηγυρικά από την Εθνική Αντιπροσωπεία. Έτσι, θα προειδοποιηθούν επίσημα και υπεύθυνα οι πάσης φύσεως σύμμαχοί μας, ειλικρινείς και μη, ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να αποκρούσει ,στο πεδίο της σύγκρουσης, την Τουρκική επιβουλή. Τότε μόνο μπορεί να υπάρξει αποτροπή. Γιατί το μόνο κόστος που λογαριάζουν οι Τούρκοι, είναι το κόστος του αίματός τους.