«Μόνο ο Τσίπρας μπορούσε να κάνει αυτές τις μεταρρυθμίσεις» (να κόψει συντάξεις και αφορολόγητο)

Του Γιάννη Σιδέρη

Προσπαθούμε να σώσουμε την πατρίδα, γι’ αυτό κάνουμε τις δύο μεταρρυθμίζεις, έλεγε στην ΕΡΤ ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Τον επαναπροσδιορισμό των συντάξεων και την διεύρυνση της φορολογικής βάσης – όπως ονομάτισε το κόψιμο των συντάξεων το 19 και τη μείωση του αφορολόγητου! Είναι αυτά, συνέχισε ο ίδιος, που το ΔΝΤ ονομάζει «ποιοτικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».

Εσείς πως τα ονομάζετε, τον ρώτησε η δημοσιογράφος. Κόμπιασε αρχικά, τσαντίστηκε κάπως, ζήτησε με ύφος διευκρίνιση για το τι εννοεί η οικοδέσποινα με την ερώτηση (τόσο… δύσκολη που ήταν), και απάντησε ότι με… όρους οικονομικής επιστήμης είναι ποιοτικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Κατά πόσο είναι θα αποδειχθεί από την οικονομική πορεία της χώρας. Πάντως δήλωσε υπερηφάνως ότι μόνο αυτός έχει την «τρέλα» να παραδεχθεί το ακόλουθο: Αυτές τις μεταρρυθμίσεις μόνο ο Τσίπρας μπορούσε να τις κάνει (δεν το διευκρίνισε αλλά ήταν εμφανές πως εννοούσε χωρίς να ξαναγεμίσουν οι πλατείες αγανακτισμένους και χωρίς να καεί το κέντρο).

Δεν έχει σημασία το όνομα, αφ΄ ης στιγμής είναι από τους πιο ευγενείς και διαβασμένους στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ (ίσως γιατί από σπόντα βρέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ). Σημασία έχει η δήλωση επειδή καταδεικνύει διαχρονικές παθογένειες. Την ίδια φράση, περί διάσωσης της Πατρίδας, ακούγαμε στους διαδρόμους της Βουλής από τους βουλευτές του ΓΑΠ, οι οποίοι βρέθηκαν να ψηφίζουν, παρόλο που δεν είχαν καν διαβάσει το μνημόνιο (ασχέτως αν ο Χρυσοχοίδης έφαγε μόνος τη μπόρα γιατί είχε την παρρησία να το παραδεχθεί). Και δεν το είχαν διαβάσει αφενός γιατί δεν προλάβαιναν (η Λούκα Κατσέλη είχε δηλώσει ότι το πήρε στα χέρια της τρεις ώρες πριν ψηφίσει, και απλώς του έριξε μια ματιά), αφετέρου αρκετοί, αλλοτρίων επαγγελμάτων, δεν είχαν την εξειδικευμένη οικονομική γνώση, ώστε να το κατανοήσουν σε τόση λίγη ώρα.

Την ίδια απάντηση, σαν εξ αντιγραφής,  περί σωτηρίας της Πατρίδας, επαναλάμβαναν οι βουλευτές της ΝΔ, οι ίδιοι που χειροκροτούσαν τα Ζάππεια. Ωστόσο είχαν την εντιμότητα, τόσο αυτοί, όσο και οι ΠΑΣΟΚοι, να αναλαμβάνουν την ευθύνη του «Ναι» που έλεγαν στα μνημονιακά νομοσχέδια, χωρίς τα κροκοδείλια δάκρυα, τους πόνους ψυχής, τις κούφιες αριστερές μεγαλοστομίες, που επιστρατεύουν οι συνάδελφοί τους του ΣΥΡΙΖΑ, για να αιτιολογήσουν την λιποψυχία τους, τον καριερισμό τους.

Βέβαια η ρήση του βουλευτή με την οποία ξεκινήσαμε, ήταν από τις τελευταίες ψηφίδες εναρμόνισης με τους «θεσμούς». Σε λίγες εβδομάδες, με το κλείσιμο της αξιολόγησης, το επιτελείο της κυβέρνησης, θα ξαναγίνει επιθετικό προς τους δανειστές, που όπως είπε ο κ. Τσίπρας «δεν είναι φίλοι μας». Θα ξεθάψει την αντιμνημονιακή ορολογία (την οποία είχε καταχωνιάσει γιατί «προείχε η σωτηρία της πατρίδας»), και θα προσπαθήσει να επανασυνδεθεί με εκείνα τα τμήματα του λαού, των οποίων οι ένθερμοι ενθουσιώδεις εκπρόσωποι χόρευαν στο Σύνταγμα, γιορτάζοντας την… εποποιία του αντιμνημονιακού «όχι».

Αναμένεται να φανεί πόσο θα είναι πειστικός στην καρικατούρα του νέου αντιμνημονιακού αγώνα, σε αυτούς που χτυπήθηκαν από την ανερμάτιστη πολιτική του – σε εκείνα τουλάχιστον τα σημεία που δεν άπτονταν των μνημονιακών υποχρεώσεων, αλλά και σε αυτούς που ήδη προνομοθετεί το νέο κατώφλι στέρησης μετά από δύο και τρία έτη, με την ανοίκεια πονηρία να σκάσει αυτή στα χέρια των επόμενων.

Η νέα αντιμνημονιακή εφόρμηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι προ των πυλών. Έχοντας ψηφίσει ένα μνημόνιο και προψηφίσει ένα ακόμη, θα επιδιώξει να θέσει διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην ανάλγητη νεοφιλελεύθερη Δεξιά που με χαρά ψήφιζε τα ίδια μνημόνια (όπως λέει) και στην ανθρωπιστική Αριστερά, που την εκβίασαν, της έβαλαν το μαχαίρι στο λαιμό – μόνο σε αυτή, σε κανέναν άλλο- και αναγκάστηκε να υποχωρήσει για το καλό της παρτίδας.

Παραλλάσσοντας τη ρήση του βουλευτή, θα λέγαμε μόνο ο Τσίπρας μπορεί να τα κάνει αυτά!

 

ΠΗΓΗ: liberal.gr