«Μικροί Εσπερινοί»: Η νέα ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Τζαννετάτου

Τελευταία Ανανέωση 10 Σεπ, 2018

Ο Παναγιώτης Τζαννετάτος μας συστήνει τη νέα του ποιητική συλλογή με τίτλο «Μικροί Εσπερινοί» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οδός Πανός.

Γεννημένος το 1989 στην Κεφαλονιά, ο Παναγιώτης Τζαννετάτος που έχει σπουδάσει Τουριστικές Επιχειρήσεις και Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, παρουσίασε σε ιδιωτική έκδοση τα πρώτα του ποιήματα με τίτλο «ΠΟΙΗΜΑΤΑ» τον Δεκέμβριο του 2011. Άρθρα και ποιήματα του ταλαντούχου Κεφαλονίτη ποιητή φιλοξενούνται συχνά σε έντυπες και ηλεκτρονικές εφημερίδες.

Παναγιώτης Τζαννετάτος:

«Η ποίηση είναι μια δυναμική ζύμωση αισθήσεων και συναισθημάτων που φέρνει τον άνθρωπο αντιμέτωπο με τις πραγματικές διαστάσεις της ύπαρξής του, είναι το κλειδί που ανοίγει μια εσωτερική πόρτα, ίσα να χωρέσει το χέρι ώστε να ψηλαφίσουμε με μια πιο γεμάτη αφή τα πράγματα. Κι αν δεν είναι κλειδί, είναι ίσως η κλειδαρότρυπα που κρυφοκοιτάμε τον κόσμο απαλλαγμένο απο τα περιττά. Η ποίηση δεν χαρίζεται, ο αναγνώστης πρέπει να ιχνηλατήσει την ουσία του λόγου μέσα απο τις λέξεις που τον καταδιώκουν. Μέσα σε αυτές τις λέξεις βρίσκεται ένας κόσμος που απέχει από τον ρεαλισμό και την καθημερινότητα ωστόσο είναι άμεσα συνδεδεμένος με την ζωή. Η ποίηση στην πραγματικότητα είναι βαθιά λογική, γιατί ζητάει λίγες στιγμές αθανασία. Γι’ αυτό πολλές φορές ίσως μοιάζει παράλογη. Η ποίηση δεν δίνει απαντήσεις, δημιουργεί ερωτηματικά και προβληματισμούς για μια εσωτερική διεργασία οδηγώντας τον αναγνώστη σε μια πνευματική αναζήτηση.»

Ποιήματα από τη συλλογή του Παναγιώτη Τζαννετάτου «Μικροί Εσπερινοί»:

Το άγγιγμα του χρόνου

Πάλι με βρήκαν χαράματα
στο στέκι του ουρανού,
με την παλιά παρέα των άστρων
να τους μιλώ για σένα
και αυτά να τρεμοσβήνουν
στην αγκαλιά του απέραντου
σαν αισθήματα που χάνονται
καθώς τα αγγίζει ο χρόνος.

Παράξενοι καιροί

Ξύπνησα

καταμεσής στο πέλαγος.

Στην αβεβαιότητας

έκανα τα πρώτα μου βήματα

πάθη πολλά με σημάδεψαν στον κόσμο.

Πάνω στην πέτρα χάραξα με μυτερό καρφί,

ατσάλινο αλφαβητάρι και ένα σταυρό

με αγκαθωτό του έρωτα στεφάνι

αν είναι αλήθεια η αγάπη

με δάκρυα θα στεριώσει στην πετρα.

Παράξενοι καιροί θα πεις φίλε

μα εγώ απο το λίγο πέρασα

και σταθικα πολύ

δε μου φτάνει πια.

Σχετικά άρθρα

«Ήρθε ο καιρός»: Viral το εμπνευσμένο σύνθημα-λογοπαίγνιο του Σάκη…

ΠΑΣΟΚ: Συγχαρητήρια στους Νέους του Ολυμπιακού για την κατάκτηση…

ΠΑΣΟΚ για δημοσίευμα FT: «Η κυβέρνηση να ενημερώσει τη Βουλή τι…

Μνήμη

Απόψε θυμήθηκα δυό μάτια,
δυο ουράνια παράξενα σώματα
που γέμιζαν τη νυχτα φώς,
όταν με έρωτα κοιτούσαν
βαθιά μέσα στην ψυχή•
όλα έμοιαζαν τότε
ανώφελα μικρά
και αναρωτιέμαι
ακόμα και τώρα
πώς ολόκληρος κόσμος χώρεσε

μέσα σε εκείνα τα δυό μάτια.

Χιόνι

Τρέμει η κρύα γη.
Νεκρά στους κλώνους τα πουλιά.
Κάτω απο το χιόνι ανθίζει
ο λυγμός των λουλουδιών.
Kάτω απο τον ουρανό ακούγεται
ο ήχος μιας κρυστάλλινης ζωής που ραγίζει.
Έξω πέφτει παγωνιά
φιλντισένιο το χιόνι στέκεται
στην άκρη της στέγης μας
στον φοβισμένο κήπο μας
στης αυλής μας τις κρυφές γωνιές.
Έξω πέφτουν όνειρα.
Έλα είναι ζεστά εδώ.