Κώστας Γαβρόγλου: Ο υπουργός της… λοταρίας – Η σημαία στην κληρωτίδα

 

Ο Κώστας Γαβρόγλου θα μείνει στην ιστορία ως ο υπουργός της… λοταρίας. Είναι ο άνθρωπος που θέλει την ελληνική σημαία να τη σηκώνει ο κάθε μαθητής που θα κληρωθεί και να βρεθεί το όνομά του στην κληρωτίδα. Ακόμη κι ένας που έχει χάσει μια σχολική χρονιά. Όχι ο άριστος, όχι ο πιο ικανός, όχι αυτός που προσπάθησε. Αυτός θα μείνει με τη ρετσινιά της αριστείας.

Της Στέλλας Νοβάκη

Η τύχη και η λοταρία έχουν αξία στη ζωή. Αυτό διδάσκει ο κύριος υπουργός στα μικρά παιδιά. Μήπως να υιοθετήσει την τακτική της κλήρωσης και για τους υπουργούς; Μήπως να βγάζαμε τον υπουργό Παιδείας έπειτα από κλήρωση;

 

Ο «πρώτος» και ο «τυχερός»

Ο αριστερός υπουργός απέδειξε για άλλη μια φορά ότι «αριστεροί και δεξιοί» δεν έχουν καμία διαφορά, όταν βρίσκονται στην εξουσία. Όλοι έχουν τις ίδιες αξίες, απλά οι αριστεροί μέχρι στιγμής δεν είχαν τα ίδια χρήματα και την ίδια δύναμη να ασκήσουν εξουσία. Τώρα έγιναν ένα και το αυτό. Παρά τις επικρίσεις που δέχεται η κυβέρνηση για την απόφαση να κληρώνεται ο σημαιοφόρος, ο υπουργός επιμένει. Επιμένει σε μια απόφαση στην οποία αντιδρά και η κοινότητα των δασκάλων. Θα μπορούσε να τους συμβουλευτεί πριν πάρει μια τέτοια απόφαση, που ανατρέπει τα όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για την αξιολόγηση. Ο «πρώτος» δεν είναι ο άξιος, αλλά άξιος είναι ο «τυχερός». Το μήνυμα που στέλνει στα νέα παιδιά που θα κυβερνήσουν αύριο αυτή τη χώρα είναι «εγκαταλείψτε την προσπάθεια για βελτίωση. Αφεθείτε στην τύχη σας». Σημασία δεν έχει πόσο κόπιασες για να ανταμειφθείς ανάλογα. Σημασία έχει αν το όνομά σου είναι στην κληρωτίδα.

Αυτό που θα έπρεπε με το ήθος του και τις ανάλογες αποφάσεις του να διδάξει ο αριστερός υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου είναι ποια σημασία έχει η σημαία για έναν μαθητή. Δεν είναι μόνο επιβράβευση. Την επιβράβευση μπορείς να την προσφέρεις με πολλούς τρόπους σε έναν άξιο μαθητή. Είναι η αξία που παίρνει ένα εθνικό σύμβολο στα χέρια του πιο άξιου. Δεν έχει σημασία αν αυτός είναι μαύρος ή άσπρος. Είναι ο πιο άξιος.

«Βαθμολογικό έπαθλο…»

Η εμμονή πάντως που έχουν οι αριστεροί με την αριστεία είναι αξιοθαύμαστη. Σε μια εποχή κρίσης που όχι μόνο η οικονομία καταρρέει, αλλά και οι θεσμοί, θα πρέπει οι αξίες να διατηρηθούν, να αναγεννηθούν και να διδαχθούν. Αλλοπρόσαλλο το ήθος του Κώστα Γαβρόγλου. Τι απωθημένα να κρύβει; Όμως το πόσο επικίνδυνος ακόμη μπορεί να γίνει φαίνεται ξεκάθαρα και από την απίστευτη εξήγηση που δίνει για να δικαιολογήσει την απόφασή του. Κατά τον Κώστα Γαβρόγλου «η σημαία δεν πρέπει να είναι βαθμολογικό έπαθλο. Όλοι έχουν δικαίωμα να την κρατούν, όπως και υποχρέωση να την υπερασπίζονται. Στρατό δεν πάνε μόνον οι άριστοι μαθητές, πάνε όλοι, ανεξάρτητα από τις επιδόσεις τους».

Η σημαία στα ζάρια…

Τι σχέση έχει ο στρατός με την εκπαίδευση; Για άλλο λόγο κρατάς τη σημαία στις παρελάσεις και για άλλο λόγο στον στρατό. Ο μαθητής δεν είναι «στρατιώτης». Αλλά ακόμη και οι στρατιώτες δεν πάνε με κλήρωση να πολεμήσουν. Οι μαθητές δεν κερδίζουν τίποτα αν μπουν σε μια κλήρωση. Αντίθετα έχουν να χάσουν. Μακάρι να υπάρχουν άριστοι μαθητές και να διαγκωνίζονται οι Ελληνίδες μάνες για το ποιος θα πρωτοπάρει τη σημαία. Μεταξύ αριστούχων μπορεί να γίνει κλήρωση, έτσι γίνεται άλλωστε. Ο σημαιοφόρος δεν επιτελεί μια αγγαρεία. Νοιώθει περήφανος, ακόμη κι αν δεν το καταλαβαίνει εκείνη τη στιγμή. Ας ελπίσουμε ο παραλογισμός του Κώστα Γαβρόγλου να μην «περάσει» και ο άριστος μαθητής να είναι αυτός που περήφανα θα γίνει και ο σημαιοφόρος του σχολείου του κι όχι ο… τυχεράκιας της παρέας. Ας καταλάβει ο κ. Γαβρόγλου και η παρέα του ότι τη σημαία… δεν την παίζουν στα ζάρια.