Ειδησεογραφικό site

Κι εσείς επενδυτής; Στην ουρά παρακαλώ!

61

Του Βασίλη Στεφανακίδη

Βρε καλώς τα τα παιδιά που εν έτει 2017 ανακάλυψαν τον τροχό! Δηλαδή κατάλαβαν (τρόπος του λέγειν) ότι αν υπάρχει μια ελπίδα να βγει η χώρα ξανά στο ξέφωτο αυτή είναι μόνο μέσω επενδύσεων.

Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει Ελληνες και ξένοι κεφαλαιούχοι να πειστούν ότι η χώρα έχει ξεφύγει οριστικά από τον κίνδυνο της χρεοκοπίας και να δουν έμπρακτα ότι πάει να γίνει κανονική χώρα, δημιουργεί φιλικό περιβάλλον για επενδύσεις, με λογικό φορολογικό σύστημα, πάταξη της γραφειοκρατίας και εύρυθμη λειτουργία της Δικαιοσύνης.

Κυρίως, όμως, να διαπιστώσουν μια ομοφωνία από όλα τα στελέχη της κυβέρνησης στην υποδοχή των όποιων επενδυτικών προτάσεων όταν αυτές κινούνται στο θεσμικό πλαίσιο και τους κανόνες του ελληνικού κράτους, που δεν πρέπει να διαφέρουν από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.

Πήγε λοιπόν ο πρωθυπουργός την περασμένη εβδομάδα μέσα στην καλή χαρά στο εργοστάσιο του Παπαστράτου της πολυεθνικής Philip Morris, που επένδυσε 300 εκατ. στην Ελλάδα της κρίσης, και εκφώνησε έναν παθιασμένο λόγο υπέρ των επενδύσεων αφήνοντάς μας άφωνους. Την επομένη πήγε σε έναν οργανισμό προώθησης της νεανικής επιχειρηματικότητας και έριξε ξανά κορόνες για την ανάγκη επενδύσεων.

Κάποιος που τον έφεραν πριν από μία εβδομάδα στη χώρα μπορεί και να χειροκροτούσε αυτή τη στάση του πρωθυπουργού και να θεωρούσε ότι μιλάει πολύ λογικά. Για όλους εμάς όμως που ζούμε συνεχώς σε αυτή τη χώρα η όψιμη στροφή του πρωθυπουργού υπέρ της δημιουργίας φιλοεπενδυτικού κλίματος όχι απλώς δεν πείθει, αλλά μας προκαλεί και γέλωτα.
Οταν επί 2,5 χρόνια η επένδυση των 10 δισ. του Ελληνικού, με τις χιλιάδες θέσεις εργασίας αλλά και της μνημονιακής υποχρέωσης, σέρνεται και διαρκώς κάποιοι απίθανοι τύποι (βαλτοί ή όχι, ας το βρει η κυβέρνηση) εμποδίζουν τις μπουλντόζες να βάλουν μπροστά, είναι δύσκολο να πειστεί κάποιος επενδυτής να ασχοληθεί με την Ελλάδα.

Η έκταση στα Αφάντου Ρόδου έχει πωληθεί από το ΤΑΙΠΕΔ από το 2013 και τέσσερα χρόνια μετά ο επενδυτής που πλήρωσε τα ωραία του λεφτά δεν μπορεί να βρει ακόμη άκρη με το πολυδαίδαλο Ελληνικό Δημόσιο και την ελληνική πολυνομία. Φανταστείτε λοιπόν με τι καλά λόγια θα μιλάει για την Ελλάδα στην επιχειρηματική κοινότητα…

Επίσης, ο επενδυτής την έκταση της Κασσιόπης, που πουλήθηκε πάλι από το ΤΑΙΠΕΔ εδώ και 4 χρόνια αλλά ο φιλοκυβερνητικός δήμαρχος και άλλες «συλλογικότητες» δεν τον αφήνουν να προχωρήσει τα σχέδιά του παρότι έχει βγάλει όλες τις απαιτούμενες άδειες, δεν νομίζω να συστήνει την Ελλάδα ως επενδυτικό παράδεισο!

Οταν ακόμα η μεγάλη επένδυση της Ελληνικός Χρυσός στη Χαλκιδική άγεται και φέρεται στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ ανάλογα με το πώς ξυπνάει ο εκάστοτε αρμόδιος υπουργός και πόσες προσφυγές γίνονται καθ’ εκάστην από… περιβαλλοντικά ευαίσθητους πολίτες, φρονώ ότι οι Καναδοί επενδυτές δεν θα είναι οι καλύτεροι διαφημιστές της χώρας μας για το φιλοεπενδυτικό της περιβάλλον. Ούτε οι Αζέροι που ταλαιπωρήθηκαν επί δύο χρόνια με τον διαγωνισμό που κέρδισαν για την εξαγορά του ΔΕΣΦΑ και τελικά έφυγαν άπραγοι.

Και αυτές είναι μόνο μερικές από τις δεκάδες περιπτώσεις επενδυτών που βρίζουν την ώρα και τη στιγμή που έμπλεξαν με την Ελλάδα και τη «φιλοεπενδυτική» της κυβέρνηση!
Γιατί όταν αντιμετωπίζονται με αυτό τον τρόπο οι μεγαλοεπενδυτές με τα εκατοντάδες εκατομμύρια, σκεφτείτε τι μεταχείριση έχουν οι μικρότεροι.

Επομένως, αν ο πρωθυπουργός, έστω και όψιμα, εννοεί όλα αυτά τα ωραία λόγια για την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, ας λύσει πρώτα τα προβλήματα με τους συνεργάτες του υπουργούς και συντρόφους του για τις ώριμες (που κινδυνεύουν να σαπίσουν) επενδύσεις και ας αφήσει τα παχιά ανέξοδα λόγια.

Ας πείσει το ακροατήριό του ότι η ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει από το Δημόσιο παρά μόνο από τον ιδιωτικό τομέα και ας σταματήσει να τάζει προσλήψεις. Αυτό βέβαια ενέχει έναν κίνδυνο: να κατηγορηθεί ως στροφή στον φιλελευθερισμό και κάτι τέτοιο προφανώς δεν το αντέχει ούτε ο ίδιος ούτε οι ακόλουθοί του που έχουν στο DNA τους τον κρατισμό και τον πόλεμο στην ιδιωτική πρωτοβουλία.

 

 

ΠΗΓΗ: protothema.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.