Ειδησεογραφικό site

Κεντροαριστερά πρωταγωνιστής ή παρίας; Ο λόγος στους πολίτες

74

Του Νίκου Κασκαβέλη 

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, την Κυριακή έχουμε εκλογές. Είναι αλήθεια πως αρκετοί ακόμα συμπολίτες μας δεν γνωρίζουν ακριβώς τι γίνεται. Άλλοι, έχουν μια γενική ιδέα αλλά δεν γνωρίζουν λεπτομέρειες. Ποιοι είναι οι υποψήφιοι, τι ακριβώς θα προκύψει. Σε μια τελματωμένη και ακίνητη πάντως κατάσταση, πρόκειται για το πολιτικό γεγονός της περιόδου. Και ας μην το παραδέχονται πολλοί. Δεν τους συμφέρει άλλωστε. Η δημόσια παραδοχή της σημασίας του, θα του έριχνε περισσότερη προσοχή και φως και θα κινητοποιούσε περισσότερη συμμετοχή. Πράγμα δυνητικά επικίνδυνο για όσους βολεύει η σημερινή κατάσταση, κυρίως έξω αλλά και μέσα στο χώρο.

Πρώτα απ’ όλα την παρούσα Κυβέρνηση, που προσπαθεί να περιχαρακώσει ό,τι μπορεί και να πολώσει το κλίμα επικίνδυνα, επενδύοντας ακόμη μία φορά στη διχαστική λογική και τα επικοινωνιακά παιχνίδια. Την Κυβέρνηση, που χωρίς να το έχει πει ποτέ, με την ώθηση φίλα προσκείμενων μέσων, φλερτάρει με την ιδέα της πιο μόνιμης υφαρπαγής του χώρου της λεγόμενης Κεντροαριστεράς. Το έκανε περιστασιακά, με ψεύτικες υποσχέσεις και θέλει να το παγιώσει, μια και στην Ευρώπη και διεθνώς, ο ένας σταθερός πόλος είναι αυτός της σοσιαλδημοκρατίας και όχι αυτός της ριζοσπαστικής-εξτρεμιστικής Αριστεράς που δεν ευδοκιμεί πουθενά! Όπως είπε αποχωρώντας όμως και ο πάλαι ποτέ προβεβλημένος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Χρυσόγονος, ο ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια δεν έχει αυξήσει αξιοπρόσεκτα τα μέλη του. Παρά την αύξηση της εκλογικής του επιρροής, τα μέλη του παρέμειναν περίπου στους αριθμούς που είχαν στα παλαιότερα ποσοστά του 3-4%. Άρα, οι σκέψεις περί ενδεχόμενης προσωρινότητας στο «ρεσάλτο» στον ιστορικό πολιτικό αυτό χώρο, έχουν ακόμα βάση.

Ο κρίσιμος χρόνος που θα αποδειχτεί τελικά ποιος έχει δίκιο και θα δείξει τη δυναμική των πραγμάτων είναι η Κυριακή των επόμενων βουλευτικών εκλογών, όταν έρθει. Τότε, με τη λαϊκή ετυμηγορία, οι πολιτικές δυνάμεις θα ξανα-τοποθετηθούν στον πολιτικό χάρτη. Πλέον με συνολική εμπειρία της διαχειριστικής ικανότητας του καθένα. Όλοι πια έχουν αναλάβει μερίδιο της διαχείρισης της κρίσης. Όλοι βρέθηκαν στα ηνία και η σύγκριση είναι πιο άμεση και δίκαιη. Δεν κρίνουμε πια πράξεις με λόγια (του αέρα), αλλά πράξεις με πράξεις. Μέχρι όμως την ημέρα εκείνη θα υπάρξουν σημαντικοί σταθμοί, που θα επηρεάσουν καθοριστικά και το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα. Δύο σημαντικές ημερομηνίες, είναι και οι προσεχείς Κυριακές που θα καθορίσουν τον επόμενο επικεφαλής του νέου εγχειρήματος στον προοδευτικό χώρο.

Κάθε φορά, η εκτίμηση ενός γεγονότος με προσωπική-συναισθηματική φόρτιση (τέτοια κατεξοχήν είναι τα πολιτικά γεγονότα και εγχειρήματα) σχετίζεται με την προδιάθεσή του. Ο φίλα προσκείμενος θα δει θετικά, ο αντίπαλος θα μείνει στα αρνητικά. Γενικά, η εύρεση αρνητικών είναι η πλέον εύκολη και σε ένα βαθμό, εθνικό μας σπορ. Αντικειμενικά όμως, πρέπει να αποδοθούν ορισμένες κατακτήσεις. Ο επί χρόνια διασπασμένος χώρος κατόρθωσε και μάλιστα συνολικά να καθίσει στο ίδιο τραπέζι και να συζητήσει. Όλοι μάλιστα οι υποψήφιοι έχουν δεσμευτεί για τη συνέχεια. Πως θα συνδράμουν το νέο επικεφαλής, ακόμη κι αν χάσουν. Αυτό, κάθε άλλο παρά αυτονόητο ήταν και θα διασφαλιστεί πλήρως όσο μεγαλύτερη είναι και η συμμετοχή.

Απ’ την άλλη είχαμε σημαντικές καινοτομίες, που αποτελούν δημοκρατική κατάκτηση. Όπως o συγκεκριμένος χώρος ήταν ο πρώτος, το 2004, που επέβαλε την ανοικτή εκλογή του Προέδρου του από το σύνολο των φίλων-μελών, έτσι και τώρα είναι η πρώτη φορά που ανέθεσε την εκλογική διαδικασία σε ανεξάρτητη επιτροπή κύρους, η οποία μάλιστα διοργάνωσε και δύο «τηλεμαχίες», για την πληρέστερη ενημέρωση. Άνευρες ή όχι, το γεγονός και μόνο της ύπαρξής τους και της νηφάλιας ανταλλαγής επιχειρημάτων, αποτελεί κατάκτηση. Μας φέρνει πιο κοντά σε άλλες χώρες, όπως πχ στις ΗΠΑ, που αυτά είναι θεσμός εδώ και δεκαετίες.

Τη σημασία της ανασυγκρότησης του ιστορικού χώρου που έχει προσφέρει (πέρα από συγκυριακά προσωπικά αμαρτήματα που έχουν εντυπωθεί στη συλλογική μνήμη, λόγω της ισχυρής τους απαξίας και του συμβολισμού τους) στον τόπο πολλές από τις σημαντικότερες καινοτομίες και αυθεντικά φιλολαϊκές πολιτικές- η ιστορική αναδρομή είναι πάντοτε ευχερής και προσφέρει πλούσια παραδείγματα που ξεκινούν από τις αρχές του 20ού αιώνα και φτάνουν στις μέρες μας- την κατανοούν ολοένα και περισσότεροι. Το νιώθουν πως για την επάνοδο πιο ισορροπημένων ημερών, για την περιπόθητη ομαλότητα σε οικονομία και κοινωνικό κλίμα, ο χώρος της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, του δημοκρατικού κέντρου, πρέπει να ξαναγίνει ισχυρός.

Όχι πια βέβαια με νοσηρούς όρους και πρακτικές. Όχι με όρους αλαζονείας και απλής εξυπηρέτησης συγκεκριμένων κύκλων και ανακύκλωσης συμφερόντων και φατριών. Ως ζωντανός χώρος γέννησης ιδεών και εφαρμογής λύσεων. Ως φυτώριο και εμπνευστής νέων στελεχών, πολιτών που θέλουν να προσφέρουν στον τόπο τους. Και άλλων που επιθυμούν διακαώς την επιστροφή στην πατρίδα και αναζητούν το όχημα, την αφορμή που θα τους το επιτρέψει με όρους λογικής. Για να γίνουν αυτά και πολλά ακόμα, για να λάβει την υγιή φυσιογνωμία που θα εμπνεύσει πλειοψηφικά, δεν αρκούν απλά συγκολλήσεις κορυφής κι ας είναι αυτό μια καλή αρχή. Το πολιτικό γεγονός ολκής θα προκύψει μόνο από τη μεγάλη συμμετοχή πολιτών στις εκλογές. Μόνο αν οι πολίτες αναλάβουν προσωπικά το εγχείρημα, τότε και μόνο θα μπορέσουν να επιβάλουν και τους όρους που επιθυμούν. Εκείνοι θα καθορίσουν μετά το πλαίσιο και θα συνδιαμορφώσουν ένα σύγχρονο φορέα, αντάξιο των προσδοκιών τους.

Το θέμα είναι, πως η υπόθεση, έστω έμμεσα, απασχολεί πολλούς. Το έδειξαν οι αναλύσεις σε όλα τα μέσα, το δείχνει το ενδιαφέρον-ανησυχία των «απ’έξω». Ακόμα όμως δεν έχει προκύψει η μαζικότητα της διαδικασίας. Ακόμα οι περισσότεροι, αρκούνται στο στάτους του παρατηρητή: «για να δούμε τι θα προκύψει». Δεν αρκεί αυτό όμως! Η χώρα φλερτάρει καιρό τώρα με ανώμαλες καταστάσεις. Η προσωπική στάση και επιλογή του κάθε πολίτη, η φωνή του, είναι αναγκαία όσο ποτέ. Το είπε χθες μέχρι και ο…Στέφανος Μάνος (!!), που ποτέ δε μάσησε τα λόγια του. Όσο και να διαφωνείς μαζί του οφείλεις πάντα να τον λάβεις υπόψη. Και είπε πως μέχρι και εκείνος θα λάβει μέρος στην εκλογή, για να δείξει πως η κοινωνία ξυπνά και αντιδρά.

Οι πολίτες που επί χρόνια αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά αυτού του χώρου, που δραστηριοποιήθηκαν, ήλπισαν, ευδοκίμησαν και πόνεσαν σε αυτόν, τι θα πράξουν τελικά; Έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν εκκωφαντικά και να συνεχίσουν να το κάνουν. Και με την επιλογή τους, να δείξουν το βαθμό της προοδευτικότητάς τους. Αν θα κοιτάξουν το αύριο του τόπου. Θα την αφήσουν να πάει χαμένη; Ναι, η πολιτική, δεν αγαπά τα κενά. Η αδράνεια εδώ, ίσως αποδειχθεί πολυτέλεια που δεν την είχαμε.

* Νίκος Κασκαβέλης, δικηγόρος (ΜΔΕ, MSc)

 

 

ΠΗΓΗ: capital.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.