Κάτι γίνεται, κάτι παίζει…

 

 

 

 

 

 

 

Του Πέτρου Λάζου

Η επίσκεψη Τσίπρα στη Λέσβο, υπό την προστασία «Δύναμης Κρούσης» μεγαλύτερης των 300 αστυνομικών, στελεχών… της ΕΥΠ και των Ενόπλων Δυνάμεων (ούτε απόβαση στη… Νορμανδία να έκαναν), είναι χαρακτηριστική του κλίματος που επικρατεί στα κυβερνητικά κλιμάκια. Είτε εντός του «φράχτη» από κλούβες των ΜΑΤ στην Ηρώδου Αττικού, είτε εκτός…

Εδώ και αρκετές εβδομάδες π.χ., ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, με μικρά αλλά ολοκάθαρα βήματα, αποστασιοποιείται από το αφήγημα του Μαξίμου περί «καθαρής εξόδου» και «απαλλαγής από την κηδεμονία». Απομακρύνεται από το σχετικό «παραμύθι», αργά αλλά σταθερά.

Πότε με δηλώσεις στους ιδιαίτερα ηχηρούς Financial Times, πότε με συνεντεύξεις στο κομματικό ραδιόφωνο «Στο κόκκινο» και πότε με ανακοινώσεις της ομάδας των «53+», προσπαθεί να δείξει ότι δεν συμφωνεί καθόλου με τη «διανομή σανού» που αποπειράται ξανά ο Αλέξης Τσίπρας. Με απώτερο στόχο να διατηρήσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσωπική αξιοπιστία, απέναντι στους συναδέλφους του στο Eurogroup, αλλά και να τοποθετηθεί καλύτερα στο μελλοντικό εσωκομματικό σκηνικό.

Η αλλαγή στάσης του Έλληνα υπουργού Οικονομικών ξεκίνησε να γίνεται αισθητή στην αρχή του 2018. Χωρίς να υφίσταται κάποια ορατή αιτία. Η μεταστροφή θα μπορούσε να οφείλεται στη δυσαρέσκεια που έχει εκδηλώσει το Μαξίμου προς το ΥΠΟΙΚ, για τα νταούλια που χτυπούν για να χορέψει η ελληνική κυβέρνηση, οι αγορές (αντίθετα από τους παπαγαλισμούς, επιτόκια του 3,8 και 4% μακροχρόνια, μόνο βιώσιμα δεν είναι).

Θα μπορούσε επίσης να οφείλεται στην (διαρρεόμενη από πόρτες, παράθυρα, τηλέφωνα και… ντουντούκες της πρωθυπουργικής κατοικίας) βαρύτατη ενόχληση του πρωθυπουργού, για την αδυναμία Τσακαλώτου να εξασφαλίσει κάτι, έστω και μηδαμινό, από τις διαπραγματεύσεις για την τέταρτη αξιολόγηση ή την ελάφρυνση του χρέους.

Η διαφοροποίηση του καθηγητή Τσακαλώτου θα μπορούσε, ακόμη-ακόμη, να έχει τη ρίζα της στα εξαιρετικά διχαστικά και «εμφυλιοπολεμικά» non paper του Μαξίμου, με τα οποία, ο από χαρακτήρα χαμηλών τόμων Γιουκλίντ, διαφωνεί κάθετα. Ας μην ξεχνάμε ότι, τρία χρόνια υπουργός Οικονομικών, η πιο αιχμηρή του δήλωση για την αντιπολίτευση είναι η περιβόητη για «τις σακούλες της γνωστής σαρανταποδαρούσας με μηνίσκο»!

Εν πάση περιπτώσει, οι πραγματικές αιτίες της αλλαγής στάσης του ΥΠΟΙΚ, είναι δύσκολο να προσδιοριστούν. Η αλλαγή αυτή καθαυτή όμως, είναι κάτι παραπάνω από φανερή.

Εκτός της ανταρσίας του Euclid, τον τελευταίο καιρό παρατηρούνται και πολλά άλλα «επαναστατικά φαινόμενα» στους κόλπους των δύο κυβερνητικών κομμάτων. Τόσο σε ενδοκυβερνητικό επίπεδο, όσο και σε εσωκομματικό.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων «φαινομένων» οι δημόσιες διαφοροποιήσεις ορισμένων βουλευτών (και υπουργών) του ΣΥΡΙΖΑ για την ψήφιση της αναδοχής ανηλίκων από ομόφυλα ζευγάρια, η εμφανέστατη αποστασιοποίηση των ΑΝΕΛ για ψήφιση πιθανής συμφωνίας στο Σκοπιανό, τα επαναλαμβανόμενα πυρά του κυρίου Δ. Καμμένου προς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του κόμματος του, οι διαφορετικές απόψεις (και ο μεγάλος εκνευρισμός) για τα φληναφήματα και την μπουρδολογία του ΥΕΘΑ, απέναντι στην προκλητικότητα της Τουρκίας και πολλά ακόμη.

Όλοι αυτοί οι διακυβερνητικοί και εσωκομματικοί ζουρνάδες δείχνουν ξεκάθαρα πως το κυβερνητικό πουλόβερ, έχει αρχίσει να ξηλώνεται.

Ίσως μάλιστα αυτό το ξήλωμα, να έχει πολύ πιο ταχύ ρυθμό, απ’ όσο φαίνεται  με την πρώτη ματιά. Ξήλωμα το οποίο είναι κρισιμότατο για την κυβερνητική συνοχή.

Το γεγονός αυτό αντελήφθησαν  η κυρία Γεννηματά με την υπόλοιπη ηγετική ομάδα του ΚΙΝΑΛ και αποφάσισαν να αλλάξουν στρατηγική, να πραγματοποιήσουν στροφή 180ο μοιρών και να ζητήσουν άμεσα, πρόωρες εκλογές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, μέχρι πολύ πρόσφατα, όλα σχεδόν τα στελέχη του Κινήματος μιλούσαν για συνεννόηση, εκλογές στην ώρα τους κ.λπ. κ.λπ.

«Δηλαδή πιστεύεις ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα κάνει εκλογές σύντομα;».

Πολύ καλή ερώτηση! Που δεν έχει όμως, ικανοποιητική απάντηση. Τουλάχιστον όχι από όποιον δεν βρίσκεται μέσα ή πολύ κοντά στα ηγετικά επιτελεία των τριών πρώτων κομμάτων. Ο Αλέξης Τσίπρας, εκτός από έξυπνος, διχαστικός και καιροσκόπος, είναι και (ιδιαίτερα) απρόβλεπτος…

Εξάλλου η στήλη έχει «προφητέψει» εκλογές δύο φορές μετά το 2015, χωρίς να επαληθευτεί. Το δις εξαμαρτείν, ουκ ανδρός σοφού. Πόσο μάλλον το τρις…

Δεν γίνεται όμως να μην υπογραμμιστεί το εξαιρετικά άσχημο κλίμα που επικρατεί εντός κυβερνήσεως και κυβερνητικών κομμάτων. Με συγκρούσεις ποικίλης έντασης και σε όλα τα επίπεδα. Όσοι είναι εξοικειωμένοι με τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ και βλέπουν την αλλαγή πλεύσης του «συντρόφου Ευκλείδη», αντιλαμβάνονται

Όπως επίσης δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη, η ριζική αλλαγή στάσης του ΚΙΝΑΛ. Η κυρία Γεννηματά είναι πολύ έμπειρη πολιτικός και ξέρει να διαβάζει τα σημάδια. Είχε δε την ευκαιρία να επαναπροσδιορίσει τη στρατηγική της, λίγες εβδομάδες πριν. Όταν έγινε το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματός της. Αλλά δεν το έκανε.

Πράγμα που επιδέχεται μόνο μία ερμηνεία: η ηγετική ομάδα του Κινήματος Αλλαγής εδώ και μερικές ημέρες, έχει στα χέρια της νέα δεδομένα. Αλλιώς γιατί να ζητήσει εκλογές; Και μάλιστα νωρίτερα από τον κατ’ επανάληψη καταθέτοντα το αίτημα, Κυριάκο Μητσοτάκη;

Για να το πω απλά, εδώ και λίγο καιρό, από όλα τα μέρη όπου υπάρχουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, ακούγεται αχός μεγάλος. Ακούγονται βιολιά, κλαρίνα και… γκρανκάσες! Ακούγεται «βαβούρα και τζέρτζελο» (που λέει και μια ψυχή).

Τίποτα απ’ όλα αυτά όμως, δεν καταφέρνει να καλύψει τον ήχο των μαχαιριών που βγαίνουν απ’ τις θήκες.

Κι όπως λένε οι Αρβανίτες: «Το μαχαίρι όταν τραβηχτεί, πρέπει και να ματώσει!»

 

 

ΠΗΓΗ: capital.gr