Ας ελπίσουμε ότι το 2017 δεν θα αναγκαστούμε να αναφωνήσουμε για μία ακόμη φορά το «κάθε πέρυσι και καλύτερα»! Αν και με την φορολαίλαπα και την ασφαλιστική εκατόμβη που έρχεται, μάλλον αυτή η προσδοκία δεν θα επαληθευτεί. Τουλάχιστον ας μην ζήσουμε άλλες παλινωδίες σε αυτή την κατ’ ευφημισμό διαπραγμάτευση που διεξάγει η κυβέρνηση, γιατί αρκετά μας έχει κοστίσει μέχρι σήμερα.

Κάποια στιγμή, στην κυβέρνηση θα πρέπει να καταλάβουν ότι η διγλωσσία φέρνει καταστροφικά αποτελέσματα. Δεν μετρώνται όλα με γνώμονα την επικοινωνία. Πρέπει να δοθεί ένα τέλος στην τακτική των λεονταρισμών με το βλέμμα στραμμένο στο εκλογικό ακροατήριο και τα εσωκομματικά εξαπτέρυγα. Δεν μπορεί από τη μια να γράφονται άρθρα για… ζουρλομανδύες, να δημοσιοποιούνται προσβλητικές ευχητήριες κάρτες, να περισσεύει ο λαϊκισμός και από την άλλη να αποστέλλονται επιστολές με δακρύβρεχτες συγγνώμες… Εξευτελίζεται η χώρα.

Και όλα αυτά κοστίζουν στη χώρα και «υποθηκεύουν» το μέλλον. Γιατί το μόνο που τελικά  επιτυγχάνεται είναι η εκ των υστέρων, εξ ανάγκης και άνευ όρων υποταγή στους δανειστές. Η διγλωσσία πάγωσε τα μέτρα για το χρέος, έφερε πρόσθετες δεσμεύσεις και επιβαρύνει τη διαπραγμάτευση που είναι ακόμη στον αέρα. Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση δεν αποφασίσει να διαπραγματευθεί με συνέπεια και αξιοπιστία, το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό. Νομοτελειακά. Θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο ο «λογαριασμός» των μέτρων και το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι να έχουν δώσει λαβή σε όσους οι ίδιοι κατηγορούν ως υπεύθυνους για την αξιολόγηση που δεν κλείνει: Στο ΔΝΤ που πρέπει πλέον να πάρει «νωπή» εντολή από τον πρόεδρο Τραμπ αλλά και στη Γερμανία που στρέφει όλο και πιο πολύ το βλέμμα στην προεκλογική της δίνη…

Το 2016 τελειώνει με πολύ μεγάλες απώλειες για όλους. Για τους πολίτες, τις επιχειρήσεις, τους εργαζομένους, τους συνταξιούχους, ακόμα και αυτούς που έλαβαν το μέρισμα των 300 ή 400 ευρώ… Η οικονομία στερήθηκε λόγω των ατέρμονων διαπραγματεύσεων και των καθυστερήσεων δόσεις άνω των 9 δισ. ευρώ μέχρι στιγμής. Κεφάλαια που αν είχαν πέσει στην αγορά, τα πράγματα θα ήταν σήμερα πολύ διαφορετικά. Αντίθετα, το κλίμα στην αγορά επιδεινώθηκε, οι κεφαλαιακοί έλεγχοι παρέμειναν, και μαζί τους και η θηλιά ρευστότητας και τα «λουκέτα».

Είναι ξεκάθαρο ότι η χώρα, η οικονομία, η κοινωνία δεν αντέχουν άλλο. Δεν μπορούν να ζήσουν και το 2017 μία επανάληψη όσων συνέβησαν το 2015 ή το 2016. Ένα τρίτο κρούσμα χρονοκαθυστέρησης θα είναι και εξαιρετικά επιβλαβές, αλλά και επικίνδυνο λόγω και των γεωπολιτικών συνθηκών και ισορροπιών που διαμορφώνονται ανά την Ευρώπη και όχι μόνο. Είναι επιτακτική η ανάγκη να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, να δοθεί η δυνατότητα στη χώρα να μπει στο QE του κ. Ντράγκι. Αν αυτό αποτύχει, τότε τα πράγματα θα είναι πολύ πολύ δύσκολα.

Όμως, το παράθυρο ευκαιρίας για να μην εισέλθει η Ελλάδα σε έναν μακρύ και επικίνδυνο κύκλο αβεβαιότητας είναι χρονικά πολύ περιορισμένο. Κλείνει στα μέσα, το πολύ στο τέλος Φεβρουαρίου και μετά αρχίζει ο εκλογικός κύκλος στην Ευρώπη που πιθανότατα θα επιδεινώσει τους συσχετισμούς δυνάμεων ως προς το ελληνικό ζήτημα. Αν δεν γίνει αυτό αντιληπτό, αν δεν αλλάξουν στην κυβέρνηση μυαλά, τότε ναι, ακόμα και το δραματικό 2016, θα αποδειχθεί καλύτερο από το 2017.

ΥΓ: Παρ’ όλα αυτά, οι ευχές για μία καλή και δημιουργική χρονιά παραμένουν. Ας προσπαθήσουμε όλοι, από την πλευρά του ο καθένας, να τις κάνουμε πραγματικότητα και για τους οικείους μας, αλλά και για το σύνολο. Καλή χρονιά!