Ειδησεογραφικό site

Κάνουν ότι συμφωνούν «για τα μάτια του κόσμου»

69

Του Βασίλη Γεώργα

Πολύ μακριά από τον στόχο μιας συμφωνίας στις 20 Μαρτίου εξακολουθούν να βρίσκονται οι δανειστές και η ελληνική κυβέρνηση.

Παρότι είναι εμφανής η προσπάθεια να καλλιεργηθεί κλίμα «συγκλίσεων»  τα τελευταία 24ωρα ενόψει των ολλανδικών εκλογών και της ανάγκης να καθησυχαστούν οι ανησυχίες στο τραπεζικό σύστημα, όλα τα μεγάλα αγκάθια της 2ης αξιολόγησης (συντάξεις, αφορολόγητο, εργασιακά) παραμένουν ανοιχτά και παραπέμπονται αόριστα για κάποιο μελλοντικό Eurogroup όπου θα συζητηθούν συνδυαστικά με την ελάφρυνση του χρέους που θέτει επιτακτικά το ΔΝΤ για να συμμετάσχει ως χρηματοδότης.

Υψηλόβαθμος παράγοντας του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης παραδέχθηκε χθες πως τα «3-4 μεγάλα πολιτικά θέματα για τα οποία δεν έχουν γεφυρωθεί οι διαφορές θα παραμείνουν ανοιχτά προς επίλυση για αργότερα καθώς οι συζητήσεις θα συνεχιστούν».

Αυτό στην πράξη σημαίνει πως η κυβέρνηση και οι δανειστές οδεύουν σε πρώτη φάση προς το Euro Working Group και εν συνεχεία προς το Eurogroup της 20ης Μαρτίου με μόνο στόχο να έχει καταγραφεί επίσημα κάποια «πρόοδος», αλλά χωρίς να υπάρχει δυνατότητα ολοκλήρωσης της συμφωνίας για τη δεύτερη αξιολόγηση. «Η αίσθησή μου είναι ότι όλοι τώρα έχουν εστιάσει στην 20η Μαρτίου για να έχουμε σημαντική πρόοδο. Δηλαδή ακόμα κι αν δεν τα έχουμε κλείσει όλα, να αισθανθεί ο κόσμος ότι έχει γίνει το βασικό βήμα» είναι η εκτίμηση αξιωματούχοι του υπουργείου Οικονομικών.

Το γεγονός ότι από την διαπραγμάτευση φαίνεται να προκύπτει περιορισμός του δημοσιονομικού κενού του 2018 καθώς το ΔΝΤ υιοθέτησε τις εκτιμήσεις για το carry over των μέτρων και την καλύτερη απόδοσή τους, διευκολύνει την κυβέρνηση να τραβήξει χρονικά τη διαπραγμάτευση και να επιμείνει στις διεκδικήσεις της, εφόσον δεν απαιτείται λήψη πρόσθετων μέτρων για την επόμενη χρονιά.

Έτσι ενώ έχουν γίνει συγκλίσεις και η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί το πακέτο των 3,6 δισ. ευρώ, προκύπτει ότι δεν έχει συμφωνηθεί τίποτα ακόμη ούτε για τα εργασιακά που παραμένουν σε εκκρεμότητα, ούτε για το τελικό περιεχόμενο του μείγματος των μέτρων και των «αντισταθμιστικών» που πρόκειται να εφαρμοστούν το 2019 και το 2020 με μείωση στο αφορολόγητο όριο (1% του ΑΕΠ) και περικοπές συντάξεων (1% του ΑΕΠ).

Η κυβέρνηση «διαβάζει» ως υποχρέωση για να υπάρξει Staff Level Agreement μόνο όσα πρέπει να γίνουν για το 2018 που τελειώνει το μνημόνιο και αφήνει τα εργασιακά και το πακέτο των μέτρων-αντίμετρων για τη συνέχεια.

Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στην εκτίμηση πως θα δαπανηθεί ακόμη πολύ χρόνος και είναι πολύ πιθανό να φτάσουμε μέχρι τον Μάιο ή και αργότερα, μέχρι να υπάρξει ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης. Η καθυστέρηση φαίνεται να εντάσσεται στο πλαίσιο της ευρύτερης στρατηγικής της κυβέρνησης διατηρήσει ανοιχτή τη δεύτερη αξιολόγηση κατά τις γαλλικές εκλογές και να τη μεταφέρει όσο πιο κοντά στο χρόνο των γερμανικών εκλογών.

Ακόμη και αν επιτευχθεί συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο τον Απρίλιο ή την Μάιο και καταγραφούν στο χαρτί οι υποχρεώσεις, τα μέτρα και τα αντίμετρα,  στη συνέχεια όλα θα πρέπει να περάσουν από τη Βουλή και μετά να φτάσουμε στο επόμενο βήμα που είναι ένα νέο Eurogroup στο οποίο σύμφωνα με τις προσδοκίες της κυβέρνησης, θα πρέπει να συζητηθούν και να αποφασιστούν μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και το θέμα της μείωσης των πλεονασμάτων. Επ’ αυτών οι δανειστές κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους και ενώ κάποιες πλευρές διοχετεύουν πληροφορίες πως υπάρχει διάθεση να συζητηθούν ώστε να ανοίξει ο δρόμος συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, η τελική στάση του Βερολίνου παραμένει  ένα μεγάλο ερωτηματικό.

ΠΗΓΗ: liberal.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.