Καλό… Πάσχα και βλέπουμε

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 

Ο Ντάισελμπλουμ είπε χθες ότι χρόνος υπάρχει. Δόσεις δεν θέλουμε άμεσα, εξήγησε. Και διαμήνυσε ότι όσο προχωρά η διαπραγμάτευση, η περιλάλητη «εμπιστοσύνη» προς την ελληνική οικονομία δεν θα έχει πρόβλημα, δίδοντας έτσι και το «σήμα» προς την κυβέρνηση για τη στάση που πρέπει να κρατήσει.

Βέβαια και η κυβέρνηση από την πλευρά της συνεχίζει να πανηγυρίζει. Όσο διαρκεί ακόμη η «καραμέλα» του «ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα». Γιατί όταν θα έρθουν οι εφαρμοστικοί, οι μάσκες θα πέσουν.

Η τελική συμφωνία όμως αργεί και χρόνος δεν υπάρχει. Η αγορά το δείχνει ξεκάθαρα.

Ας ρωτήσει κάποιος τους τραπεζίτες τι γίνεται με τα κόκκινα δάνεια, τι γίνεται με τη ρευστότητα, τι γίνεται με τις καταθέσεις που η εκροή τους παίρνει διαστάσεις χειμάρρου κάθε μήνα.

Ας ρωτήσει κάποιος τους μικρομεσαίους, ας ρωτήσει τους επαγγελματίες που έως την επόμενη Τρίτη πρέπει να πληρώσουν το «χαράτσι», αλλά και όσους θα περιμένουν – μάταια – τα λεφτά που τους χρωστά το δημόσιο.

Είναι βεβαίως και οι άνεργοι. Η μεγάλη μάζα που προσπαθεί να προστατέψει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ προαναγγέλλοντας την Δευτέρα (μέσω κυβερνητικών πηγών) πρόγραμμα 3 δισ. ευρώ που θα διαπραγματευθεί ως αντάλλαγμα για τα μέτρα των 3,6 δισ. ευρώ που πετσοκόβουν ξανά αφορολόγητο και συντάξεις.

Τα στοιχεία της Εργάνης χθες έδειξαν ότι τον Ιανουάριο του 2017 σημειώθηκαν οι περισσότερες «καθαρές» απολύσεις (δηλαδή απολύσεις μείον προσλήψεις) από το 2001. Έφτασαν στις 29.817 σε αριθμό.

Οι καμπάνες λοιπόν ηχούν. Οι απώλειες είναι καθημερινές. Και η λύση του «δράματος» δεν είναι ακόμη ορατή, παρά το «deal” της Δευτέρας που τελικά φαίνεται ότι ικανοποίησε όλους τους δανειστές. Ικανοποίησε και το ΔΝΤ που ζητούσε αφορολόγητο και ασφαλιστικό και τους θεσμούς της ΕΕ που ζητούσαν τα μέτρα τώρα, με την κουβέντα για το χρέος να μεταφέρεται για το 2018.

Οι θεσμοί επιστρέφουν από την προσεχή Τρίτη για να διαπραγματευθούν. Ξανά. Αφού συμφωνία δεν υπάρχει, μόνο ο «οδικός χάρτης».

Και οι «δημιουργικές ασάφειες» είναι πολλές, διότι βολεύουν τους πάντες. Την κυβέρνηση για να πανηγυρίζει και τους θεσμούς λόγω των εκλογικών τους ζητημάτων. Αλλά αν δεν αλλάξει ο ρυθμός, αν δεν επιταχυνθεί, τότε χάνεται και ο Μάρτιος.

Όλα δείχνουν προς το παρόν ως το πιο «βατό» σενάριο, μια συμφωνία από τον Απρίλιο και… βλέπουμε. Άλλωστε, όπως λένε και οι θεσμοί, λεφτά θέλουμε τον Ιούνιο. Όχι για τις δικές μας ανάγκες, αλλά για να πληρώσουμε τις δόσεις. Ακόμη και οι δανειστές ξέχασαν ότι η αξιολόγηση θεωρητικά θα έκλεινε Νοέμβριο του 2016.

Μόνο που η αγορά δεν το ξέχασε. Οι πολίτες περιμένοντας τον νέο «λογαριασμό» που θα βαρύνει τις πλάτες τους, δεν μπορούν να ξεχάσουν.

Αναδημοσίευση από το capital.gr