Ιωάννης Α. Γλύκας: Η Γερμανία ακόμη μία φορά στη λάθος πλευρά της Ιστορίας

Του Ιωάννη Α. Γλύκα , δικηγόρου
Σε συνεχεία κάποιων δημοσιευμένων σκέψεων μου με τίτλο : < < η Ευρώπη μπροστά σε νέο Ευρωπαϊκό διχασμό>>, θα ξεκινήσω με το κλείσιμο των τότε σκέψεων που αφορούσαν την γνωστή ρήση του Τσώρτσιλ: < <Η Γερμανία πρέπει να βομβαρδίζεται κάθε πενήντα χρόνια>> ερώτηση: γιατί; < <ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟ, ΞΕΡΟΥΝ ΑΥΤΟΙ>>.
Μετά από διαπραγματεύσεις 16 ωρών και πολλών ημερών παρασκηνίου, φτάσαμε σε μία απόφαση του EUROGROUP με το σταγονόμετρο, που χαρακτηρίζεται επιεικώς ως ΛΙΓΗ. Παρά τις βαρύγδουπες δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων περί αλληλεγγύης και γενναίων μέτρων, τα πράγματα μόνο έτσι δεν ήταν.
Η σφοδρή σύγκρουση Ιταλίας-Ολλανδίας, για τους όρους χρηματοδότησης από τον ESM κατέληξε σε έναν συμβιβασμό, όπου χαμένοι είναι σίγουρα όσοι ευελπιστούσαν στα κονδύλια του Ευρωμηχανισμού για την ανάπτυξη της οικονομίας τους χωρίς μνημονιακούς όρους.
Πέραν της επιτευχθείσας συμφωνίας για να εργασθούν για ένα ταμείο ανάκαμψης και της απόφασης διάθεσης 1,1 τρισ. ευρώ που θα διαθέσει η ΕΚΤ μέσω των δυο προγραμμάτων αγοράς ομολόγων, το μέλλον είναι δυστυχώς δυσοίωνο και κυρίως αχαρτογράφητο.
Με το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας να αυξάνεται 16,5 δισ. ευρώ όσο βυθίζεται η παγκόσμια οικονομία με το ΑΕΠ της στα 3,3 τρισ. ευρώ. Και ενώ διέθεσε 600 δισ. ευρώ στο ταμείο σταθεροποίησης της οικονομίας της, εκ των οποίων τα 300 δισ. για εγγυήσεις ρευστότητας , 100 δισ. για άμεση ενίσχυση στις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας και 100 δισ. για ανάταξη από την αναπτυξιακή τράπεζα (KFW).

Mε τον COVID-19 να αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή για την ανθρωπότητα μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τον μισό πληθυσμό της γης να βρίσκεται σε καραντίνα, η κατάρρευση της παγκόσμιας ζήτησης και προσφοράς, οδηγεί σε μαζικό κλείσιμο παραγωγικών μονάδων και επιχειρήσεων και στην δημιουργία εκατομμυρίων ανέργων. Άμεση η ανάγκη παρέμβασης των κρατών.
Η Ιαπωνία με εσωτερική αγορά 126.000.0000 ανακοινώσε ένα πακέτο μέτρων στήριξης 1 τρισ. δολαρίων. Οι ΗΠΑ παρά την επικίνδυνη για τους Αμερικανούς αρχική αντιμετώπιση του κινδύνου και με αγορά 327 εκατομμύρια, ανακοίνωσε την έκδοση αμερικανικού κορωνο-ομολόγου και ρίχνει 3 τρισ. δολάρια για την χρηματοδότηση της οικονομίας της.
Αντίθετα, η Γερμανία σε μια αγορά περίπου 450 εκατομμυρίων επέβαλλε με τους δορυφόρους της και με διάφορες σκληρές εγγυήσεις, να δοθεί ένα μικρό πακέτο 540 δισ. για όλη την Ευρωπαϊκή οικονομία, ήτοι 240 δις από τον ISN και δανεισμό έως 2 % του ΑΕΠ της κάθε χώρας, 200 δισ. από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και 100 δισ. για την απασχόληση μέσω του προγράμματος SURE, όταν η απαίτηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ήταν για 1,5 τρισ. $ δολάρια και βέβαια με ένα ντροπιαστικό ΟΧΙ στο ευρωομόλογο, που σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα μπορούσε να δανείζει κάθε χώρα, εκδίδοντας το ευρωομόλογο.
Η Ελλάδα -που βίωσε ό,τι βίωσε- με τρία μνημόνια, με δεκαετή κρίση, εισέπραξε από την Γερμανία πρωτοφανή αναλγησία, με τις προβλέψεις να δείχνουν συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας από 4 έως 19 % του ΑΕΠ, με την βαριά βιομηχανία της, τον τουρισμό να έχει τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις και να την καθιστά πιο ευάλωτη, και τον ΟΟΣΑ να προβλέπει μείωση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 35% έναντι 15% των υπολοίπων κρατών της Ευρωζώνης.
Η αρχή της κρίσης της Ευρωζώνης είναι προ των πυλών και φέρει φαρδιά πλατιά για μια ακόμη φορά την υπογραφή της Γερμανίας, μιας Γερμανίας που ευεργετήθηκε από τους συμμάχους, καθώς το χρέος της μετατράπηκε σε μακροπρόθεσμα δάνεια, με σοβαρή περίοδο χάριτος και διασώθηκε ουσιαστικά από την συμφωνία του Λονδίνου του 1953 με την διαγραφή του μισού της χρέους, κάτι που αρνήθηκε στην Ελλάδα ως κούρεμα ή ως ελάφρυνσή του.
Για μια ακόμη φορά, η Γερμανία χαρακτηρίζεται από έλλειψη αλληλεγγύης, αλτρουισμού και ανθρωπιάς, καθώς η Ευρώπη δεν σημαίνει μόνο οικονομία, στην Ευρώπη ανήκει και η αξιοπρέπεια του ανθρώπου.