Είμαστε σίγουροι ότι ο «δράκος» είναι το ΔΝΤ;

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 

Συγγνώμη, αλλά από όσα είπε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για την Ελλάδα, σε τι ακριβώς μπορεί να διαφωνήσει ένας νοήμων άνθρωπος; Ποιο το περίεργο; Ότι το ελληνικό Χρέος δεν είναι βιώσιμο; Μα σοβαρά, υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι είναι βιώσιμο; Όχι για λόγους σκοπιμότητας. Αλλά επί της ουσίας.

Πάμε και παρακάτω. Δηλαδή ποια είναι η προτιμότερη οικονομική συνταγή; Εκείνη που επιβάλλει σωρηδόν φόρους, ή εκείνη που προτείνει φορολογικές ελαφρύνσεις; Θα πείτε, ναι, αλλά παράλληλα ζητά το Ταμείο μείωση του αφορολόγητου και περικοπές συντάξεων. Ναι αλλά μη νομίζετε ότι το αφορολόγητο θα μείνει ούτως ή άλλως τελικά στα σημερινά επίπεδα. Θα δείτε που και το αφορολόγητο θα μειωθεί, αλλά και οι φόροι θα παραμείνουν στα ύψη όσο για τις συντάξεις, θα δούμε τι θα γίνει στο τέλος του μήνα με το νέο ασφαλιστικό υπερταμείο.

Δεν έχω πρόθεση να ταχθώ υπέρ των όσων λέει το ΔΝΤ. Απλά, είναι ξεκάθαρο, ότι η οικονομική συνταγή που προτείνει, είναι πιο ρεαλιστική και περισσότερο αναπτυξιακή –τηρουμένων των αναλογιών– από εκείνη των Ευρωπαίων. Οι οποίοι δεν θέλουν να παραδεχθούν το πρόβλημα της μη βιωσιμότητας του Χρέους, για εσωτερικούς δικούς τους λόγους.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έχει λάβει από την αρχή αυτής της περιπέτειας του ελληνικού έθνους, τη μορφή του «δράκου». Και πράγματι σε ένα βαθμό, έτσι πραγματικά είναι. Μόνο που το Ταμείο δεν είναι περισσότερο «δράκος» από τους Ευρωπαίους. Που στο κάτω κάτω, είναι και εταίροι. Ενώ εκείνο ένας υπερεθνικός οργανισμός. Δεν περιμένεις κοινωνική ευαισθησία από έναν τέτοιο οργανισμό. Όμως το περιμένεις από τους εταίρους σου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Βγήκε ο Ντάισελμπλουμ και μίλησε για σκληρότητα εκ μέρους του ταμείου, διότι η εικόνα της Ελλάδας είναι πολύ καλύτερη από εκείνη που παρουσιάζει το Ταμείο στην έκθεσή του. Και βεβαίως και τα όσα αφορούν στο Χρέος δεν είναι έτσι όπως επιχειρείται από το Ταμείο να παρουσιαστούν. Συνεπώς είναι βιώσιμο. Καλά, μεγάλε Γερούν… Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;

Δυστυχώς ο φίλτατος Ντάισελμπλουμ, όπως και οι Γερμανοί αλλά και οι Γάλλοι, έχουν το νου τους στο εσωτερικό των χωρών τους σε μία εξαιρετικά δύσκολη εκλογική χρονιά, όπου ενδέχεται να υπάρξουν θεαματικές ανατροπές στην πολιτική σκηνή και των τριών χωρών. Του πυρήνα δηλαδή της Ε.Ε. Και μάλιστα οι Ολλανδοί, πολύ σύντομα. Γι’ αυτό και βιάζονται και οι ίδιοι να κλείσουν όπως όπως την αξιολόγηση. Γιατί δεν αντέχουν πολιτικά να ανοίξει στις χώρες τους κύκλος συζήτησης περί ουσιαστικής ελάφρυνσης του ελληνικού Χρέους. Γενναίας, όχι με ημίμετρα που προωθούνται…

Και έτσι σπεκουλάρουν, δίνοντας παράλληλα και μία χείρα βοηθείας στην ελληνική κυβέρνηση, χωρίς βεβαίως να τους ενδιαφέρει τι θα συμβεί την επαύριο μίας «τσάτρα πάτρα» κλεισμένης αξιολόγησης με αρκετές «ουρές» και «αστερίσκους». Θα συμβεί λοιπόν, ό,τι έγινε και με την προηγούμενη. Εκκρεμότητες που θα σέρνονται και κονδύλια που δεν θα έρχονται στην ώρα τους με αποτέλεσμα να επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την πραγματική εικόνα της ελληνικής οικονομίας και όχι αυτήν που φτιάχνει η πρόσκαιρη απόδοση των φορολογικών εσόδων.

Και εδώ έρχεται καπάκι και αποδιαλύει τα πάντα η ελληνική πολιτική κομπορρημοσύνη. Τι λέει η κυβέρνηση; Τι μας συμφέρει βραχυπρόθεσμα; Αυτό που λένε οι εταίροι. Άρα, στο… πυρ το εξώτερον ο «δράκος» ΔΝΤ. Σήμερα τι γίνεται… Για αύριο, έχει ο Θεός… Χωρίς να τους ενδιαφέρει τι θα συμβεί αν πέσει το ελληνικό πρόγραμμα εξ ολοκλήρου στα χέρια του κ. Σόιμπλε. Όταν θα γίνουν οι διαπιστώσεις, θα είναι αργά. Και τότε δεν θα υπάρχει στο κάδρο ούτε αυτός ο κακός «δράκος» για να ασκεί πιέσεις στους Ευρωπαίους για δραστική ελάφρυνση του Χρέους. Ένας «δράκος» που αν τον είχαν χειριστεί εξ αρχής σωστά, σε ορισμένα ζητήματα μπορεί να αποδεικνυόταν και σύμμαχος…

Αναδημοσίευση από το capital.gr