Ειδησεογραφικό site

Ηλέκτρα: «Το μικρόφωνο ξέρει όλη μου τη ζωή»

514

Συνάντησα την Ηλέκτρα σε ένα καφέ της Φωκίωνος Νέγρη, στη γειτονιά της, καθώς είναι γέννημα-θρέμμα Κυψελιώτισσα. Με την πρώτη ματιά κατάλαβα πvς είχα να κάνω μ’ έναν ιδιαίτερο άνθρωπο: Ονειροπόλο βλέμμα, με μια δόση μελαγχολίας, από αυτήν που έχουν στα μάτια τους οι Mικρασιάτισσες, άλλωστε η μισή καταγωγή της -από τον πατέρα της- κρατά από τη Σμύρνη.

της Μάρθας Λουκά

Εδώ σ’ αυτή την ξακουστή γειτονιά της Αθήνας άρχισε να ονειρεύεται. Και το όνειρό της είχε μόνο ένα όνομα: Το τραγούδι.
Πριν καλά καλά τελειώσει το Λύκειο και πριν ακόμη μπει στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Καποδιστριακού, ξεκίνησε -κρυφά από το οικογενειακό της περιβάλλον- να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.
Γράφτηκε στη Σχολή Σύγχρονου Τραγουδιού του Εθνικού Ωδείου Αθηνών απ’ όπου και αποφοίτησε με Άριστα έχοντας δίπλα της τον έως και σήμερα φύλακα-άγγελό της, τη δασκάλα της Άννα Διαμαντοπούλου. Παράλληλα, σπούδασε υποκριτική στην Ανώτερη Σχολή Θεάτρου Ράμπα, δίπλα σε σπουδαίους ηθοποιούς, όπως ο Χρήστος Τσάγκας, o Γιάννης Μπέζος, η Μαρία Αλιφέρη, ο Κώστας Αρζόγλου ενώ το παζλ του ανήσυχου πνεύματός της ήρθαν να συμπληρώσουν οι σπουδές στο χορό δίπλα στη διεθνώς αναγνωρισμένη καθηγήτρια κλασικού χορού Λιλή Μπερδέ.
Μετά ξεκίνησε η πορεία ζωής όπως εκείνη ήθελε να τη χαράξει: Παραστάσεις στην Εθνική Λυρική Σκηνή, συνεργασία επί σειρά ετών με μουσικά σύνολα του Δήμου Αθηναίων, συμμετοχές στα εορταστικά προγράμματα καναλιών (ΑΝΤΕΝΝΑ, ΣΚΑΙ, ΕΡΤ, MEGA κ.λπ.), συναυλίες σε όλη την Ελλάδα δίπλα σε αγαπημένους μας ερμηνευτές, όπως Ελένη Βιτάλη, Γλυκερία, Κώστας Μακεδόνας, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Γιάννης Κούτρας.

Την Πέμπτη 21 Ιουνίου δίνεις μία μεγάλη συναυλία στο Θέατρο Ρεματιάς του Δήμου Χαλανδρίου με αφορμή την Ημέρα Μουσικής. Τι να περιμένουμε εκείνη τη βραδιά;

Αυτό που μπορώ με βεβαιότητα να πω είναι ότι «Οι Ψυχές των Χρωμάτων» είναι μια μουσική αναζήτηση πολυποίκιλη, πολύχρωμη, όπως άλλωστε είναι και η ζωή. Η παράσταση χωρίζεται σε πέντε ενότητες, πέντε διαφορετικούς κύκλους τραγουδιών. Κάθε κύκλος κι ένα χρώμα, κάθε χρώμα και διαφορετικά συναισθήματα.

Θα ακούσουμε τραγούδια διαχρονικά αλλά όχι φθαρμένα, «πολυφορεμένα», θα απολαύσουμε οργανικά κομμάτια από την εγχώρια και διεθνή μουσική σκηνή, θα προβληματιστούμε με κείμενα που μιλούν για τη συναισθηματική ερμηνεία των χρωμάτων και σίγουρα θα συγκινηθούμε από τη χορωδία 60+ του Δήμου Χαλανδρίου υπό τη διεύθυνση της Ρίας Θεοδώρου. Πρόκειται για ένα, θα έλεγα, ανατρεπτικό μουσικό ταξίδι που παντρεύει τον Duke Ellington με τον Μάνο Λοΐζο, τον Chic Corea με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Goran Bregovic με τον Σταμάτη Σπανουδάκη και όλο αυτό το παιχνίδι ήχων και συναισθημάτων συνεχίζεται με αμείωτη ένταση σε όλο το δρώμενο.

Πώς γεννήθηκε η ιδέα αυτής της παράστασης; Ποια τα ερεθίσματα;

Η ιδέα ξεκίνησε από τη δική μου ψυχοσύνθεση που θα τη χαρακτήριζα πολύχρωμη και ακραία. Είμαι άνθρωπος των έντονων συναισθημάτων και διαρκώς προκαλώ τις αισθήσεις μου, «ρουφώ» κάθε ερέθισμα γύρω μου. Τα χρώματα στη ζωή μου παίζουν τεράστιο ρόλο, αντανακλούν τη διάθεσή μου. Έτσι ένιωσα αυτό το «κλικ» μέσα μου και κατέληξα να επιλέξω πέντε χρώματα (μωβ-κόκκινο-πορτοκαλί-ασημί και μπλε) που καθρεφτίζουν τον δικό μου εσωτερικό κόσμο. Έτσι γεννήθηκαν «οι Ψυχές των Χρωμάτων».

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι «Οι Ψυχές των Χρωμάτων» αποτελούν συνέχεια της παράστασης «Μοίρες, το Δικό μου Κόκκινο» που αγαπήθηκε από τον κόσμο και φιλοξενήθηκε σε πολλά φεστιβάλ Δήμων ανά την Ελλάδα;

Ναι! Σίγουρα! Γιατί και οι «Μοίρες» είχαν αναφορά σ’ ένα χρώμα: Στο κόκκινο. Στο χρώμα της φωτιάς, του έρωτα, του πάθους, του ασυμβίβαστου, του ανατρεπτικού, του ατελέσφορου. Οι Μοίρες ήταν και το εφαλτήριο για την πορεία μου τα τελευταία χρόνια. Είναι το πρώτο μου «παιδί», έτσι το νιώθω. Και τώρα ήρθαν οι «Ψυχές των Χρωμάτων» για να συμπληρώσουν την «οικογένειά μου». Οι «Μοίρες» ήταν μία υπόθεση καθαρά προσωπική, μία ψυχογραφική παράσταση που αντανακλά αυτό που κουβαλώ έως σήμερα σαν γυναίκα. Με τις «Ψυχές των Χρωμάτων» εξωτερικεύω κι άλλες πτυχές της προσωπικότητάς μου, είναι μια πιο ολοκληρωμένη έκφραση του «είναι» μου.

Μπορεί να υπάρξει δηλαδή τριλογία; Ποια είναι τα επόμενά σου βήματα;

Όλα είναι ανοιχτά. Τα πάντα είναι θέμα έμπνευσης. Εφόσον νιώσω την ανάγκη, θα προχωρήσω στο επόμενο βήμα και πολύ πιθανό να έχει και αυτό σχέση με τα χρώματα. Όμως θεωρώ ότι έχω ακόμη πολύ δρόμο να διανύσω, ταξιδεύοντας τα δυο μου «παιδιά», τις «Μοίρες» και τις «Ψυχές των Χρωμάτων», σε όλη την Ελλάδα και γιατί όχι και στο εξωτερικό. Από τις «Μοίρες» εισέπραξα απέραντη αγάπη από τον κόσμο γιατί ο κόσμος αντιλαμβάνεται την αλήθεια μου. Το ίδιο θέλω να συμβεί και με τις «Ψυχές των Χρωμάτων» που ουσιαστικά τώρα ξεκινούν το ταξίδι τους. Το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι θα ζήσω τις Ψυχές των Χρωμάτων, όπως ζω την κάθε μου παράσταση.

Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις τι σημαίνει για σένα η λέξη «τραγούδι»;

Το μικρόφωνο ξέρει τα μυστικά μου, ξέρει όλη μου τη ζωή. Το τραγούδι είναι το μοναδικό ταξίδι που δεν έχω μετανιώσει. Ό,τι έχω να πω, το λέω τραγουδώντας. Πάνω στη σκηνή είμαι 100% η αλήθεια μου. Και η μεγαλύτερη ευτυχία για μένα είναι όταν ο κόσμος γίνεται συνένοχος αυτής της αλήθειας απλά, ειλικρινά, ανεπιτήδευτα…

Τα σχόλια είναι κλειστά.