Η Συνταγματική αναθεώρηση με συνταγές αλά ΣΥΡΙΖΑ

Η πολιτική εξαπάτηση -όπως άλλωστε και κάθε άλλη απάτη- δεν μένει για πολύ καιρό στο σκοτάδι. Κάποια στιγμή αποκαλύπτεται όπως είχε πει και ο Αμερικανός πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν (1809-1865): «Μπορεί να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλον τον καιρό αλλά όχι όλους όλον τον καιρό». Η προφητική αυτή ρήση αφορά και τη μέχρι σήμερα πολιτική διαδρομή της κυβέρνησης.

Η πορεία αυτή διακρίνεται από ορισμένα εμβληματικά χαρακτηριστικά: Αλχημείες, ακροβατισμοί, κουτοπονηριές, τακτικισμοί, ψεύδη, κατηγορίες. Μέσα σε αυτό το εξάεδρο σχήμα μπορούμε να περιχαρακώσουμε και τις κινήσεις του νεαρού πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Από μαθητής Γυμνασίου ήδη, αντελήφθη ότι το απύθμενο θράσος είναι διαβατήριο για πολιτική ανέλιξη. Επίσης, οι γνώσεις δεν αποτελούσαν προσόν, αντίθετα η ημιμάθεια είναι ταυτισμένη με σημαντικό αριθμό πολιτών.

Το σημερινό του ακροατήριο δεν έχει καμία πλέον ταύτιση με τους παλιούς αριστερούς μορφωμένους-διανοούμενους αλλά αποτελείται από έναν εσμό αγράμματων, σε πολλούς από τους οποίους έδωσε οφίτσια στο πρωθυπουργικό του περιβάλλον. Οι «σύντροφοι» τού Αλέξη γοητεύονται από διάφορα «τσιτάτα» τα οποία έχουν μεγάλη απήχηση σε παρέες αριστερών.

Έτσι, λέξεις όπως προοδευτικός, ρήξη, ανεξαρτησία, λαϊκή επανάσταση, φασισμός, ακροδεξιός είναι βούτυρο και μέλι στο ψωμί στο καθημερινό μενού των συζητήσεων κάθε αριστερής παρέας. Ο ίδιος δε ο Αλέξης έχει την πεποίθηση ότι η ημιμάθεια αυτών στους οποίους απευθύνεται είναι απολύτως ταυτισμένη με τη δική του.

Είναι πλέον ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι η χώρα μας πλήρωσε ακριβό τίμημα για την 4χρονη ανερμάτιστη πρωθυπουργική θητεία του Τσίπρα. Πριν όμως αναλάβει αυτόν τον ρόλο ως αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, είχε επίσης δημιουργήσει ένα ζοφερό κλίμα υποθάλποντας διαδηλώσεις και κατηγορώντας τους πολιτικούς αντιπάλους ως πουλημένους γερμανοτσολιάδες. Επίσης, υποσχόταν ότι όταν αναλάβει την εξουσία, θα αλλάξει τη μοίρα της Ελλάδας, μετατρέποντάς την σε «Γη της Επαγγελίας».

Όταν όλα εκείνα τα ψευδολογήματα αποκαλύφθηκαν εν τη γενέσει τους -δηλαδή μόλις σε 6 μήνες διακυβέρνησης- ο Τσίπρας επιχείρησε να τα διαγράψει από τη μνήμη των πολιτών, χαρακτηρίζοντάς τα ως «αυταπάτες». Βέβαια, η απάτη της «αυταπάτης» αποκαλύφθηκε αμέσως με την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, που καταβαράθρωσε την οικονομία, και τις συνέπειες της οποίας υφιστάμεθα όλοι σήμερα.

Υπενθυμίζουμε ότι ένας από τους όρους του τρίτου μνημονίου ήταν τα υψηλά πλεονάσματα, τα οποία (επειδή οι επενδύσεις είναι ανύπαρκτες) φορτώθηκαν στις πλάτες των πολιτών μέσω της υψηλής φορολογίας. Η πολιτική αυτή εξάντλησε τη φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων και είναι ενδεικτικά τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν από τον Συνήγορο του Πολίτη.

Έχουν γίνει τα τελευταία δύο χρόνια 1.700.000 κατασχέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς πολιτών, οι οποίοι χρωστούν στην Εφορία, στα ταμεία, στις τράπεζες. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλούς τραπεζικούς λογαριασμούς δεν βρέθηκαν χρήματα για να κατασχεθούν. Αυτό αποδεικνύει ότι οι φορολογούμενοι όχι μόνο δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν τους φόρους που τους αναλογούν αλλά δεν έχουν και καταθέσεις στις τράπεζες.

Αυτή, δυστυχώς, τη ζοφερή πραγματικότητα βιώνουν χιλιάδες συμπολίτες μας. Και αντί ο πρωθυπουργός να σκύψει πάνω από τα μεγάλα προβλήματα, ακολουθεί για μία ακόμη φορά την προσφιλή του τακτική, πετώντας την μπάλα στην εξέδρα. Θέλει να γίνει τώρα Συνταγματική Αναθεώρηση με συνταγές αλά ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή ακόμα και σε μια διαδικασία που αφορά τον καταστατικό χάρτη της χώρας, μετέρχεται ευτελείς κουτοπονηριές.

Και μόνο η πρόταση που κατατέθηκε για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, ευτελίζει τον ίδιο τον θεσμό και παράλληλα δημιουργεί και μείζονα πολιτειακά ζητήματα. Η πρόταση αναφέρει ότι εφόσον αποβεί άκαρπη η πρώτη ψηφοφορία, γιατί δεν θα συγκεντρώνει τις 180 ψήφους, τότε θα ακολουθήσουν έξι διαδοχικές ψηφοφορίες μέχρις ότου βρεθούν οι απαραίτητες ψήφοι. Και εφόσον στις 6 ψηφοφορίες (μία κάθε μήνα) δεν συγκεντρωθεί πλειοψηφία, τότε ο Πρόεδρος θα εκλεγεί από τον λαό.

Δεν αποκαλύφθηκε ποιος αρρωστημένος εγκέφαλος συνέλαβε αυτήν τη διαδικασία. Γιατί είναι αδύνατον να την… ανακάλυψε ο Τσίπρας, ο οποίος είναι αδαής και στο Συνταγματικό Δίκαιο. Αλλά και μόνο ότι υιοθέτησε και μάλιστα ανήγγειλε στους βουλευτές του κόμματός του την ανόητη αυτή πατέντα, πρωτοφανή στα παγκόσμια χρονικά, αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο πρωθυπουργός άγεται και φέρεται από έναν εσμό αυλοκολάκων.

Έχει σκεφτεί ο πρωθυπουργός ότι, εάν απαιτηθεί να γίνουν 6 ψηφοφορίες στη Βουλή και μία από τον λαό για την εκλογή Προέδρου, η χώρα για 8 μήνες θα περιστρέφεται γύρω από τη δίνη μιας διαδικασίας, η οποία θα μπορούσε να τελειώσει με χίλιους άλλους τρόπους, π.χ. απλή πλειοψηφία στη Βουλή; Διότι εάν γίνει προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, τότε μπαίνουμε σε δαιδαλώδεις ατραπούς.

Πρώτον, ότι δεν θα είναι μόνο ένας υποψήφιος. Άρα, έχουμε μια καθαρή πολιτική διαδικασία. Και δεύτερον, εάν ο Πρόεδρος εκλεγεί από τον λαό, τότε ενδεχομένως θα έχουμε και αλλαγή πολιτεύματος. Η σημερινή Προεδρευόμενη Δημοκρατία μπορεί να μετατραπεί σε Προεδρική Δημοκρατία. Μήπως όμως ο Τσίπρας ζήλεψε τη δόξα του Ερντογάν και θέλει να εφαρμόσει ένα ανάλογο μοντέλο;

Την πρόταση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, αντί να την καταθέσει ο Τσίπρας για συζήτηση στη Βουλή, την απέστειλε σε λόγγους και ραχούλες της Επικράτειας προκειμένου να συμβάλει ο λαός στις αλλαγές του καταστατικού χάρτη. Αυτή είναι η μία πλευρά της πρωτοτυπίας που αγγίζει τα όρια της φαιδρότητας. Ποιοι δηλαδή θα καταθέσουν απόψεις για το νέο Σύνταγμα; Έχει αναρωτηθεί κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ πόσοι, άραγε, Έλληνες έχουν μελετήσει το Σύνταγμα; Και πόσοι μπορούν να καταθέσουν τεκμηριωμένες προτάσεις;

Η δεύτερη πλευρά της φαιδρότητας αφορά την πρόσκληση που εστάλη σε πολιτικούς αρχηγούς αφού καθένας τους εκπροσωπεί μόνο τον εαυτό του. Έτσι, προσκλήσεις έλαβαν ο Γιώργος Παπανδρέου (δεν είναι βουλευτής), ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος (και οι δύο είναι μέλη του ΚΙΝ.ΑΛ.), ο Νίκος Νικολόπουλος και η Κατερίνα Παπακώστα. Εκτός από τα δύο τελευταία πρόσωπα που έχουν κόμματα μόνο στα χαρτιά, για τους δύο πρώτους η πρόσκληση έχει στόχο τη Φώφη Γεννηματά. Άλλη μία πολιτική αθλιότητα.

Επειδή ο πρωθυπουργός αρέσκεται να «κατεβαίνει στον λαό», υπενθυμίζουμε ότι το 2012 όταν ως αντιπολίτευση είχε πάρει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την τρίτη διερευνητική εντολή για τον σχηματισμό κυβέρνησης, δεν απευθύνθηκε -τότε- στα πολιτικά κόμματα. Την εντολή την περιέφερε στους κοινωνικούς φορείς επειδή -όπως υποστήριζε- δεν θα έβρισκε κυβερνητικούς εταίρους, γιατί δεν τον διαβεβαίωναν ότι «δεν θα ισχύσουν οι δεσμεύσεις έναντι της Μέρκελ για το σκίσιμο των μνημονίων».

Όλες αυτές οι παραδοξολογίες θα ήταν απλώς ευτράπελα εάν δεν επηρέαζαν την πορεία της χώρας και τις ζωές των πολιτών. Γι’ αυτό κάθε πολιτικός ηγέτης που θέλει να κυβερνήσει πρέπει να έχει ευρύτητα πνεύματος, η οποία αποκτάται με την Παιδεία, και να είναι γνώστης της Ιστορίας. Όπως έλεγε ο Γάλλος συγγραφέας Αλέξανδρος Δουμάς (1802-1870): «Η αρχαιότητα είναι η αριστοκρατία της Ιστορίας». Αυτήν όμως την αρχαιότητα ο αριστερός πρωθυπουργός δεν την μελέτησε ποτέ. Δυστυχώς για τον ίδιο και τραγωδία για την Ελλάδα