Ειδησεογραφικό site

Η Πολιτεία είναι οφσάιντ!

64

 

 

 

 

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 

Το ποδόσφαιρο εκφράζει τις κοινωνίες πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο άθλημα. Ο πλούσιος έχει το πλεονέκτημα, η αδικία και το ανθρώπινο λάθος είναι στο παιχνίδι, αλλά ο μικρός και φτωχός μπορεί να κάνει την έκπληξη, έχει τις ευκαιρίες του.

Η παρακμή μιας κοινωνίας, δεν μπορεί να μην αντανακλά και στο ποδόσφαιρό της, στο πρωτάθλημά της. Από τον κόσμο στις εξέδρες, τους παράγοντες που πρωταγωνιστούν, μέχρι τη διαιτησία, τις θεσμικές αρχές και την ίδια την Πολιτεία. Αυτό που βιώνουμε σήμερα στην ελληνική Super League είναι χαρακτηριστικό της αδυναμίας της σημερινής Πολιτείας. Και της παθητικοποίησης της κοινωνίας. Της εικόνα διάλυσης που υπάρχει παντού.

Όχι ότι δεν υπήρξαν και άλλες «άγριες» εποχές. Αλίμονο. Δεν μιλάμε για καμιά… παρθενογένεση που εξελίχθηκε ανώμαλα. Κάθε άλλο. Απλά εδώ και δύο χρόνια, η συγκεκριμένη κυβέρνηση ευαγγελίζεται την κάθαρση και την εξυγίανση του χώρου του ποδοσφαίρου. Ο οποίος υποτίθεται ότι ήταν «σαθρός» και προφανώς κατά την κυβέρνηση διεφθαρμένος και έπρεπε να αλλάξουν πρόσωπα και πράγματα. Δεν θα μπω στη λογική του «ενοχλούσε που ο Ολυμπιακός έπαιρνε τα πρωταθλήματα κλπ, για ως Ολυμπιακός, πραγματικά πιστεύω ότι έχει φέτος τη χειρότερη αγωνιστική παρουσία των τελευταίων δεκαετιών». Αλλού θέλω να το πάω…

Επειδή το ποδόσφαιρο είναι ένα πολύ σοβαρό πράγμα, μία πολύ μεγάλη μπίζνα, αυτονόητα προσελκύει εκτός από σοβαρούς επιχειρηματίες και κάθε λογής νταραβεριτζήδες, μεσάζοντες και ύποπτες φυσιογνωμίες. Διαχρονικά. Ποτέ όμως, ίσως και από καταβολής επαγγελματικού ποδοσφαίρου, ακόμη και όταν μεσουρανούσαν με το σχετικό ίσως «σπρώξιμο»,  «αυτοκρατορίες», πότε του Παναθηναϊκού, πότε της ΑΕΚ και τα τελευταία χρόνια του Ολυμπιακού, δεν έφτασε στο σημερινό χάλι. Στη σημερινή απαξίωση. Και αυτό είναι δυστυχώς ένας καθρέφτης και της ηθικής και πολιτισμικής κατάπτωσης της κοινωνίας αλλά και της αδυναμίας – ανικανότητας της Πολιτείας να προστατέψει ένα –γιατί όχι– κοινωνικό ψυχαγωγικό αγαθό. Αντιθέτως το διαλύει ακόμα περισσότερο ευνοώντας εμμέσως με την απουσία της αλλοπρόσαλλες αποφάσεις και γεγονότα.

Δεν με ενδιαφέρει ούτε ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, ούτε αν θα αποφασιστεί κάποια στιγμή να ξηλωθεί συθέμελα το ελληνικό ποδόσφαιρο και να αρχίσουμε από την αρχή όπως έκαναν κάποτε οι Άγγλοι. Μακάρι να μπορέσουμε και πάλι κάποια στιγμή να πάρουμε τα παιδιά μας στο γήπεδο χωρίς να φοβούμαστε ότι μπορεί να τους ανοίξουν κανένα κεφάλι, ή χωρίς να αποτελεί γι’ αυτούς το γήπεδο… φροντιστήριο μάθησης ύβρεων. Πραγματικά νοσταλγώ την εποχή που μπορούσαμε να κάνουμε πλάκα, να πειράξουμε τους φίλους μας, ακόμα και να πάμε μαζί στο γήπεδο σε ντέρμπι. Και δεν είμαι δα και τόσο παλιός…

Αλλά για να πάμε και στην ουσία του πράγματος, όπως και στο ποδόσφαιρο που σήμερα διαλύεται, έτσι δυστυχώς φοβάμαι ότι εξελίσσονται πολύ σοβαρά ζητήματα που αφορούν τη χώρα. Και πολύ πιο επικίνδυνα από το ποδόσφαιρο. Που έχουν να κάνουν με τα εθνικά θέματα, αλλά και την πορεία της χώρας στην μετά τα Μνημόνια (…) εποχή. Όσο το πράγμα πάει από μόνο του, η κυβέρνηση δεν χρειάστηκε να… κυβερνήσει παρά μόνο διαχειριστικά και κυρίως επικοινωνιακά. Και κρυβόμενη πίσω από… ιδεολογικά άλλοθι να τσακίσει τη μεσαία τάξη ξεζουμίζοντάς την φορολογικά και μέσα από τα κάθε λογής χαράτσια. Έργο όμως ουσιαστικό μηδέν.

Και αυτό το μηδέν αντανακλάται και στην απουσία επενδύσεων, στην μη επανεκκίνηση της οικονομίας, στην αποτυχία του αναπτυξιακού στόρι. Και πώς θα αντιμετωπίσουν την επόμενη ημέρα; Άγνωστο…  Αλλά και σε όσα σοβαρά θέματα διακυβέρνησης υπήρξαν, δεν επικρατεί εικόνα αποσύνθεσης. Στην παιδεία; Την υγεία; Τις μεταφορές; Πού; Μόλις το πράγμα σοβαρεύει και χρειάζεται κυβερνητική δουλειά και σοβαρή στρατηγική και όχι χρονοκαθυστερήσεις και ευχολόγια, όπου δεν καλύπτεται η στάχτη κάτω από το χαλί με μικροδιορισμούς και ρουσφετάκια κομματικά, και ταξικές παρόλες, τότε… πάπαλα! Αυτό είναι το πρόβλημα. Όσα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο είναι απλά ένας καθρέπτης της ανικανότητας και της αλαζονείας μίας εξουσίας που παριστάνει τον «ξερόλα» και επιχειρεί να δομήσει νέο καθεστώς χωρίς να έχει τα κατάλληλα υλικά και χωρίς  καν να γνωρίζει το πώς…

 

 

ΠΗΓΗ: liberal.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.