Η μεγαλύτερη αξία της χώρας είναι το Δημόσιο

Του Αλέξανδρου Κασιμάτη

H υπέρτατη αξία στην Ελλάδα δεν είναι  η πατρίδα, ούτε η θρησκεία, ούτε η οικογένεια, ούτε o πολιτισμός ή η ιστορία μας.

Είναι το Ελληνικό Δημόσιο. Μπορεί η χώρα να σαρώνεται απο την οικονομική κρίση, να μειώνονται μισθοί και εισοδήματα, να δίνουμε λόγω των συνεχών περικοπών μηνιαίως μεταβαλλόμενες συντάξεις, οι έλληνες να υπομένουν καρτερικά  κεφαλικούς και κάθε λογής εξοντωτικούς φόρους, τα νοσοκομεία να γονατίζουν  από τις ελλείψεις, αλλά πάνω απο όλα και όλους, η μοναδική αρχή που καταφέραμε να προστατέψουμε αποτελεσματικά στη διάρκεια της κρίσης είναι το Δημόσιο.

Η χώρα αποσυντίθεται: Περίπου 500.000 νέοι και μορφωμένοι Ελληνες τα  μάζεψαν κι εφυγαν για το εξωτερικό, μεγάλες επιχειρήσεις μετέφεραν την έδρα τους κι όσες δεν το έκαναν ακόμη   έχουν στρέψει το βλέμμα, επενδύσεις στην πραγματική οικονομία δεν γίνονται κι όσοι έχουν  εμπλακεί επενδυτικά (πχ Ελληνικό) προκοπή δεν είδαν.

Στις 31 Ιανουαρίου, μια ημέρα που ειδησεογραφικά πολλά μπορούν να περάσουν απαρατήρητα για την κοινή γνώμη, δόθηκαν στη δημοσιότητα τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη», του συστήματος δηλαδή που καταγράφει τις ροές των μισθωτών που δουλεύουν με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου, είτε αυτές υπογράφονται στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Από τα στοιχεία της «Εργάνη» λοιπόν πληροφορηθήκαμε για την τριετία 2015-2017 τα εξής:

– Οι επιχειρήσεις του δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα αυξήθηκαν από τις 227 το 2015, στις 374 το 2017. Δηλαδή προστέθηκαν  87  νέες επιχειρήσεις  ή αύξηση 24%.

– Τα  Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) έφτασαν το 2017 τα 1.211, από 1.068 που ήταν το 2015. Αυξήθηκαν δηλαδή κατά 143 ή αν προτιμάτε κατά 11%. Συνολικά, προστέθηκαν 230 νέες δημόσιες επιχειρήσεις και ΝΠΔΔ αριθμός που ισοδυναμεί με αύξηση κατά  14,5%. Επιπλέον αυξήθηκαν και οι αποδοχές των εργαζόμενων στα ΝΠΔΔ.

-Τα στοιχεία, πάντα  για την τριετία 2015-2017, δείχνουν αύξηση 3,3% στο πλήθος των αμειβομένων στο Δημόσιο, αύξηση  που αποδίδεται στους συμβασιούχους που εργάζονται σε  δημόσιες ή δημοτικές επιχειρήσεις και τα Νομικά Πρόσωπά τους.

Οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών που έρχονταν στην Αθήνα και μας κουνούσαν το δάκτυλο για τις σπατάλες, την κατάσταση του Δημοσίου και τη φοροδιαφυγή, αυτοί οι άνθρωποι που αναμασούσαν συνεχώς την ανάγκη να κάνουμε μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα διαπιστώνουν πρόοδο στο ελληνικό πρόγραμμα; Αυτοί όμως δεν νοιάζονται για τη χώρα και τους έλληνες. Δανειστές είναι και θέλουν να πάρουν πίσω τα λεφτά τους.

Μετά απο τόσα χρόνια σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής και τόσες θυσίες που επιβλήθηκαν στους ελληνες πολίτες, αυτό επιτύχαμε; Να συνεχίζουμε να δημιουργούμε δημόσιες υπηρεσίες; Να αυξάνουμε τον αριθμό των συμβασιούχων-εξαρτημένων από το Δημόσιο; Πετάξαμε στο καλάθι των αχρήστων  δικαιώματα πολιτών που είχαν εργαστεί σκληρά και πληρώσει εισφορές για μια ολόκληρη ζωή, ανατράπηκε βίαια η ζωή χιλιάδων πολιτών που υποχρεώθηκαν να βυθιστούν στην μιζέρια, για να διατηρήσει η Κυβέρνηση το δικαίωμα να «παράγει» δημόσιο τομέα για  να αποκτήσει πολιτικά ερείσματα;

 

ΠΗΓΗ: protothema.gr