Ειδησεογραφικό site

Η «λύκαινα» που τρέμει ο Σουλτάνος

1.153
Της Μαλένας Παππά

Σε προεκλογικό ντελίριο βρίσκεται η Τουρκία καθώς η εκλογική αναμέτρηση της 24ης Ιουνίου αναμένεται να είναι δύσκολη και ιδιαίτερα επεισοδιακή.

Οι πολιτικές ίντριγκες έχουν ήδη ξεκινήσει, με πρώτη και καλύτερη την τρικλοποδιά του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην ακροδεξιά επίδοξη αντίπαλό του, Μεράλ Ακσενέρ. Ο Σουλτάνος, φοβούμενος την “Λύκαινα της Τουρκίας”, που απειλεί να ροκανίσει την αυτοδυναμία του αποσπώντας ψήφους από τα δεξιά του, έσπευσε να κηρύξει πρόωρες εκλογές την 24η Ιουνίου, προκειμένου να αποκλείσει το ενδεχόμενο της συμμετοχής της.

Σύμφωνα με το τουρκικό Σύνταγμα, απαγορεύεται σε κόμματα να συμμετάσχουν σε εκλογές εάν δεν έχουν συμπληρώσει 6 μήνες από το πρώτο τους συνέδριο. Το εθνικιστικό “Καλό Κόμμα” της Τουρκάλας“Μαρίν Λεπέν” θα συμπληρώσει το συγκεκριμένο χρονικό όριο στις 28 Ιουνίου, 4 ημέρες αργότερα από την ημερομηνία που διάλεξε ο Ερντογάν. Ωστόσο, η Ακσενέρ απτόητη, κατάφερε να παρακάμψει το εμπόδιο του σουλτάνου με τη βοήθεια του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού κόμματος CHP, από το οποίο αποχώρησαν οικειοθελώς 15 βουλευτές για να ενταχθούν στο “Καλό Κόμμα” της. Πλέον διαθέτοντας το ελάχιστο όριο 20 βουλευτών αποκτά αυτομάτως δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές.

Η Ακσενέρ φυσικά δεν άφησε ασχολίαστη την κίνηση του Σουλτάνου, λέγοντας χαρακτηριστικά “Ήξερα ότι ήταν φοβισμένοι, αλλά δεν πίστευα ότι ήταν τόσο τρομοκρατημένοι» αναφερόμενη στο δίδυμο Ερντογάν – Μπαχτσελί. Χωρίς αμφιβολία το 20% που δίνουν οι δημοσκοπήσεις στο Καλό Κόμμα και το παρελθόν της Λύκαινας κάνουν να τρίζουν τα δόντια του Σουλτάνου.

Με ιδιαίτερα δυναμική ρητορική που βρίσκει ευρεία αποδοχή στην Τουρκία, η Μεράλ Ακσενέρ θεωρείται πιο εθνικίστρια και από τον αρχηγό των Γκρίζων Λύκων, σκληρή με τους κούρδους αυτονομιστές, υπέρ της τουρκικότητας του Αιγαίου, απευθύνεται στους υπερεθνικιστές μιλώντας τους για “χαμένες πατρίδες”. Όσον αφορά θέματα εσωτερικής πολιτικής, οι προεκλογικές της εξαγγελίες είναι εμποτισμένες με δημοκρατικό χαρακτήρα, περιλαμβάνοντας την αποκατάσταση της ελευθερίας του λόγου, την απελευθέρωση των δημοσιογράφων, το άνοιγμα των εφημερίδων και των ΜΜΕ που λογόκρινε ο Τούρκος πρόεδρος, αποπολιτικοποίηση της δικαστικής εξουσίας και του Συνταγματικού Δικαστηρίου και ανατροπή του δημοψηφίσματος του περασμένου Απριλίου, ώστε η χώρα να επιστρέψει σε κοινοβουλευτικό σύστημα. Η Ακσενέρ απευθύνεται και στις γυναίκες, αγωνιζόμενη για τα δικαιώματά τους και κόντρα στον Σουλτάνο που θέλει τη σύγχρονη γυναίκα με “φερετζέ”.

Το νέο αστέρι των εθνικιστών έχει δυνατό βιογραφικό. Ήταν πρώην υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης της Τανσού Τσιλέρ και όταν το 1997, ο στρατός προσπάθησε να ρίξει την κυβέρνηση, εκείνη «πρόταξε τα στήθη της» και τα έβαλε με τους στρατηγούς, ένας εκ των οποίων, απείλησε να την σουβλισει και να την τοποθετήσει έξω από το υπουργείο της για παραδειγματισμό.

Οι οπαδοί της την θαυμάζουν για το θάρρος της, πιστεύουν ότι θα καταφέρει να σταματήσει την κατάρρευση της δημοκρατίας στην Τουρκία και την λατρεύουν σαν θεά. Έχει δε καταφέρει να συγκεντρώσει στο κόμμα της πρόσωπα με διαφορετικές καταβολές και από ένα εξαιρετικά ευρύ πολιτικό φάσμα. Από ακροδεξιούς γκρίζους λύκους έως απογοητευμένα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, του Ερντογάν, μέχρι και αριστερούς.
Η Μεράλ Ακσενέρ γεννήθηκε το 1956 σε μια μικρή κωμόπολη, έξω από την Κωνσταντινούπολη, από γονείς μουσουλμάνους που ζούσαν στην Θεσσαλονίκη και το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών πήγαν στην Τουρκία.

Σπούδασε Ιστορία στο πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και ενώ δίδασκε εκεί, κέρδισε μια θέση στο κοινοβούλιο με το κόμμα του “Ορθού Δρόμου” της Τανσού Τσιλέρ το 1994.
Αν και μπήκε στο κοινοβούλιο με το κόμμα των γκρίζων λύκων, το οποίο προσπάθησε να εξαγνίσει από το βίαιο παρελθόν του ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, η Ακσενέρ συγκρούστηκε μαζί του το 2016 εξαιτίας της απόφασής του να στηρίξει τον Ερντογάν.

Σύμφωνα πάντως με το τουρκικό πρακτορείο Anadolu, μέχρι στιγμής είναι δέκα τα κόμματα που πληρούν τις προϋποθέσεις για να συμμετάσχουν στις πρόωρες εκλογές της 24ης Ιουνίου. Μεταξύ αυτών είναι τα τέσσερα μεγάλα κόμματα που εκπροσωπούνται σήμερα στο κοινοβούλιο: το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) , το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό (CHP), το φιλοκουρδικό Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών (HDP) και το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος (MHP, ο σύμμαχος του προέδρου Ερντογάν στις ερχόμενες εκλογές.

Τα σχόλια είναι κλειστά.