Οι κίνδυνοι από την καθυστέρηση της αξιολόγησης

 Του Αλέξανδρου Κασιμάτη

Εγκληματικές είναι οι συνέπειες όσο καθυστερεί να κλείσει η  δεύτερη αξιολόγηση.

Η Κυβέρνηση προσπαθεί να αποκομίσει πολιτικά οφέλη καλλιεργώντας  την εντύπωση ότι διαπραγματεύεται για να προστατεύσει τους πιο αδύναμους.  Οσο όμως καθυστερεί είναι ορατός ο κίνδυνος να μεταφέρει περισσότερα οικονομικά βάρη στην πλάτη  των ελλήνων πολιτών.

Είναι προφανές ότι αυτός που  ζητά να δανειστεί έχει ελάχιστα έως μηδενικά περιθώρια διαπραγμάτευσης καθώς είναι σε μειονεκτική θέση. Αν περάσει ο Μάρτιος χωρίς να κλείσει η αξιολόγηση η οικονομία και μαζί η χώρα θα έχουν πρόβλημα, καθώς χάνονται οι στόχοι για την ανάπτυξη, τα κόκκινα δάνεια θα συνεχίσουν να αυξάνονται, τα σενάρια εξόδου στις αγορές ναυαγούν κλπ . Επιπλέον όσοι παρακολουθούν τα σχετικά στοιχεία, εκτιμούν πως κάποια ημέρα  τον Απρίλιο τα δημόσια ταμεία δεν θα έχουν χρήματα. Πως μπορούμε να διαπραγματευόμαστε με αξιώσεις, όταν η άλλη πλευρά γνωρίζει ότι έχουμε ημερομηνία λήξης;

Ο μεγαλύτερος  κίνδυνος για την  Ελλάδα όσο παραμένει η εκκρεμότητα  της διαπραγμάτευσης είναι να ξεφύγουν τα επιτόκια δανεισμού του ΕSM. Μπορεί να ακούγεται θεωρητικό αλλά δεν είναι, καθώς από αυτό  εξαρτώνται τα χρήματα που θα πληρώνει η χώρα κάθε χρόνο  για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος είναι απαραίτητα, επειδή στρώνουν το δρόμο  να βγούμε στις αγορές. Αν δεν εφαρμοστούν η χώρα  το  2022 είναι αμφίβολο  αν θα μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της, καθώς θα πρέπει να διαθέσει κεφάλαια  που υπερβαίνουν το 15%  του ΑΕΠ. Ποιός θα αγόραζε ελληνικά ομόλογα, όταν γνωρίζει ότι η χώρα σε μια πενταετία  πιθανότατα δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της;

Τέτοιου είδους στρεβλώσεις στην εξυπηρέτηση του χρέους αντιμετωπίζονται  με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα, καθώς μεταβιβάζουν τις λήξεις πχ από το 2022 στο 2040. Αυτό επιτυγχάνεται  με την ανταλλαγή χρέους 35-40 δις.  με ομόλογα του ΕSM που έχουν τριακονταετή διάρκεια. Οσο καθυστερεί η  αξιολόγηση, υπάρχει ο κίνδυνος το κόστος  δανεισμού του ΕSM στα τριάντα χρόνια, δηλαδή το επιτόκιο που θα πληρώσει ο ESM για τα συγκεκριμένα κεφάλαια, να αυξηθεί.  Όταν ξεκινήσαμε τη συζήτηση για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα, το κόστος δανεισμού του ΕSM ήταν 1,10-1,15%. Σήμερα η 30ετία για τον ΕSM  έχει αυξηθεί στο 1,40% και όσο αργούμε μπορεί να αυξηθεί περισσότερο, ανάλογα με τις οικονομικές εξελίξεις.

Η άνοδος από 1,15% στο 1,40% επιβαρύνει το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους της χώρας. Ενδεικτικά, αν αυξηθεί κατά μισή μονάδα το κόστος δανεισμού του ESM στην τριακονταετία, αυτό το 0,50 στην ανταλλαγή των 35-40 δις χρέους των βραχυχρόνιων μέτρων, επιβαρύνει τη χώρα με  επιπλέον 200 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο!

*Αναδημοσίευση από το Protothema.gr.