Ειδησεογραφικό site

Η αριστεία του… μπάχαλου

234

Ώρες ώρες είμαστε άδικοι επικρίνοντας την εθνοσωτήριο, επαναστατική και λαοπρόβλητη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υπό την καθοδήγηση των πολιτικών ογκόλιθων Τσίπρα και Καμμένου ότι (δήθεν) είναι ανίκανοι, αμόρφωτοι, επικίνδυνοι, πολιτικοί απατεώνες, ψεύτες και τυχοδιώκτες.

του Άκη Λουδάρου

Οφείλουμε μία συγγνώμη και μία ομολογία ότι κάνουν πολύ καλά τη δουλειά της, ακριβώς γιατί την έχουν σπουδάσει πολύ καλά. Ότι στον τομέα τους είναι επαΐοντες, ότι στην επιστήμη τους έχουν διδακτορικά, τα οποία έχουν περίοπτη θέση στα γραφεία τους, κορνιζαρισμένα δίπλα στα πορτρέτα του Άρη Βελουχιώτη, του Κάρολου Μαρξ, του Ιωσήφ Στάλιν και του Βλαδίμηρου Λένιν. Mea culpa για την υπερβολική κριτική που τους ασκούμε, που θα λέγαμε εάν τα άχρηστα και νεκρά λατινικά δεν ήταν υπό διωγμό. Παρεμπιπτόντως, καλά κάνει ο σοφός Γαβρόγλου και τα καταργεί. Τι χρειαζόμαστε το πνεύμα στην εποχή της διαστημικής Ελλάδας; Δεν το χρειαζόμαστε.
Τι είναι αυτό που έχουν σπουδάσει σε τόσο υψηλό επίπεδο και πολύ καλά υπηρετούν; Να τα κάνουν όλα μπάχαλο. Μπαχαλάκηδες είναι, μπάχαλο τα κάνουν, με την άνεση ενός μαέστρου, με τη χάρη μιας χορεύτριας, με τη δεξιοτεχνία ενός οργανοπαίχτη. Το μπάχαλο είναι η επιστήμη τους, μπάχαλο τα κάνουν σε όλους τους τομείς: οικονομία, εθνικά θέματα, υγεία και εκπαίδευση, εγκληματικότητα, εργασιακό και ασφαλιστικά, στα θεσμικά.
Ορίστε, λοιπόν, δεν μισούν την αριστεία αφού στο μπάχαλο είναι άριστοι, με πρώτο και καλύτερο τον επικεφαλής των μπαχαλάκηδων Αλέξη Τσίπρα που από το «προλετάριοι όλων των εθνών ενωθείτε» των κνίτικων νιάτων του πέρασε στο «μπαχαλάκηδες όλων των εθνών ενωθείτε».
Οι πολιτικές τους υπάρξεις βασίζονται και σε μια βαθιά γνώση της ουσίας, του είναι του ανθρώπου. Τους βοήθησε πολύ ο Όμηρος να κατανοήσουν τον πραγματικό τους εαυτό. Συνεπαρμένοι ανακάλυψαν την ομηρική έκφραση «έπεα πτερόεντα» και το βρήκαν πολύ διασκεδαστικό να λένε μονίμως «λόγια του αέρα». Ήταν η απόλυτη δικαίωση του εαυτού τους.
Το να λέει κανείς λόγια του αέρα είναι ευχάριστο όταν βρίσκεται με την παρέα του στην ταβέρνα και πίνει κρασάκι. Όταν όμως κυβερνάει, είναι πολύ επικίνδυνο. Από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο Τσίπρας διαβεβαίωνε ότι η άνοδος των επιτοκίων δανεισμού είναι συγκυριακή (λόγω των τότε αναταράξεων στις αγορές που ηρέμησαν αλλά οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων δεν υποχώρησαν) και ότι στο κάτω κάτω δεν χρειαζόμαστε δανεικά γιατί έχουμε μεγάλο πλεόνασμα που θα μας συντηρήσει για δύο χρόνια. Τα λόγια αυτά τα πήρε ο αέρας, χάιδεψαν τα αυτιά του ελληνικού ακροατηρίου αλλά έφτασαν, δυστυχώς για εμάς και τον Τσακαλώτο, στα αυτιά των επενδυτών που δεν πιστεύουν στα «έπεα πτερόεντα» αλλά θέλουν σαφείς, συγκεκριμένες κουβέντες και αντιστοιχία λόγων και έργων, κάτι για το οποίο οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κάθε άλλο παρά φημίζονται.
Τα λόγια του αέρα είναι διασκεδαστικά όταν λέγονται στα αμφιθέατρα από τους μπαχαλάκηδες και τους καταληψίες. Εκεί τα σπούδασε ο Τσίπρας, ο οποίος μόνο στα χαρτιά είναι μηχανικός. Δεν πιστεύουμε να υπάρχει έστω και ένας Έλληνας που να τον εμπιστευόταν για να του αναθέσει κάποια εργασία στο αντικείμενό του. Με «έπεα πτερόεντα» δεν μπορεί κανένας να προσφέρει υπηρεσίες πολιτικού μηχανικού. Και όχι μόνο πολιτικού μηχανικού. Δεν φανταζόμαστε να υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που θα έπαιρνε στη δουλειά του έναν Τσίπρα, έναν Καρανίκα, έναν Παππά, έναν Καμμένο. Να προσφέρουν σε τι, όταν το μόνο που ξέρουν είναι ο διχαστικός λόγος (εμείς ή αυτοί, τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν και να τα κάνουν όλα μπάχαλο; Ή υπάρχει κανείς που νομίζει ότι σε λίγο που τελειώνει η βραχύβια πολιτική σταδιοδρομία του Τσίπρα, στα σαράντα πέντε του χρόνια, θα παίρνει κάθε μέρα προσκλήσεις για να μιλάει σε ξένα πανεπιστήμια για το πώς… απάλλαξε την Ελλάδα από τα μνημόνια;
Τις ικανότητές του στα λόγια του αέρα εξασκεί καθημερινά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος δεν πατάει φρένο ούτε όταν βρίσκεται ενώπιον μεγάλων ψεμάτων που τον εκθέτουν. Γιατί υπάρχουν πολίτες που θυμούνται, δεν τρώνε όλοι κουτόχορτο να πείθονται από τα ψέματα. Ενδεικτικά, με αφορμή την επίθεση του Ρουβίκωνα στην πρεσβεία του Ιράν, ο Τζανακόπουλος δήλωσε επί λέξει: «Δεν πιστεύω ότι η ασφάλεια οποιουδήποτε τέθηκε σε διακινδύνευση καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας της παρούσας διακυβέρνησης. Δεν πρέπει να μπαίνουμε σε λογική τρομο-υστερίας και γενικευμένης καταστολής».
Αφού δεν το πιστεύει ο Τζανακόπουλος, έτσι θα είναι. Τώρα, είναι άλλο ζήτημα εάν κινδύνευσε η ζωή ενός πρώην πρωθυπουργού και αρχιτραπεζίτη, του Λουκά Παπαδήμου. Και ποιος μίλησε για «τρομο-υστερία» και «γενικευμένη καταστολή»; Οι νουνεχείς απαιτούν από την κυβέρνηση να μαζέψει κάθε Ρουβίκωνα που κυκλοφορεί άνετα, δεν ζητούν πογκρόμ. Απαιτούν να μην είναι η χώρα ξέφραγο αμπέλι. Να εφαρμόζεται ο νόμος, να υπάρχει ασφάλεια.
Το να υπάρχει κάθε Ρουβίκωνας και να κάνει ανεξέλεγκτα και ατιμωρητί ό,τι γουστάρει είναι η… κανονικότητα για τους μπαχαλάκηδες και τους αερολόγους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν είναι όμως ανεκτή από τους πολίτες που θέλουν πραγματικά μία κανονική χώρα.
Ο Τζανακόπουλος και οι «αριστερόστροφοι» σύντροφοί του δεν μπορούν να λένε άκριτα όποια ανοησία περνάει από το μυαλό του γιατί αυτό βολεύει συγκυριακά τους Τσίπρες, τους Καμμένους και τους Καρανίκες. Όταν οι μπαχαλάκηδες χτυπούσαν πολιτικούς που δεν ήταν αρεστοί στον ΣΥΡΙΖΑ (θυμίζουμε τον βάναυσο προπηλακισμό του σημερινού αντιπροέδρου της ΝΔ Κωστή Χατζιδάκι), ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έβγαζε καταδικαστικές ανακοινώσεις. Ανεχόταν (και ανέχεται ακόμα) και αυτούς τους κουκουλοφόρους που έκαψαν τους εργαζόμενους στην τράπεζα Marfin. Ο ΣΥΡΙΖΑ έδειχνε ανοχή πάντα σε τρομοκρατικές ενέργειες γι’ αυτό δίνει άδειες στους Κουφοντίνες και τους Ξηρούς

Τα σχόλια είναι κλειστά.