Γιώργος Γιαννόπουλος: «Είμαι πολυγαμικός, ποτέ δεν το αρνήθηκα»

Ο Γιώργος Γιαννόπουλος δεν θέλει και ιδιαίτερες συστάσεις καθώς η πορεία του στην τηλεόραση, τον κινηματογράφο και το θέατρο μιλά από μόνη της.

Στον Κωνσταντίνο Τσακίρη

Τα τελευταία χρόνια τον απολαμβάνουμε μέσα από την επιτυχημένη σειρά του Alpha «Το Σόι σου», υποδυόμενος τον «Βαγγέλη Χαμπέα, αλλά και στην θεατρική παράσταση «12 Ένορκοι». Είναι ένας ηθοποιός αυθεντικός, με μια «μαγκιά» που του επιτρέπει να λέει τα πράγματα έξω από τα δόντια.

 

Το «Σόι σου» προβάλλεται για 4η σεζόν. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μυστικό της επιτυχίας;

Η σειρά κάθε χρόνο κερδίζει και νέο κοινό. Το μυστικό της επιτυχίας που έχει το «Σόι» είναι η χημεία, που είναι μοναδική. Οι χημείες δεν φτιάχνονται. Για παράδειγμα εγώ με τη Ρένια δεν είμαστε φίλοι κατ’ ανάγκη αλλά και ούτε με τα άλλα παιδιά, αλλά ξαφνικά με το που λέμε καλημέρα, ενώ είμαστε ο Γιαννόπουλος με τη Λουιζίδου, όταν μπούμε στο πλατό κατευθείαν γινόμαστε η Χαρούλα και ο Χαμπέας.

Ο ρόλος του «Χαμπέα» είναι ανεξάντλητος. Πώς το καταφέρνετε;

Εγώ πάντα τους ρόλους και από τη σχολή ακόμα τους δουλεύω με βάση τις μνήμες που έχω, τις οποίες έχω αποθηκεύσει στο υποσυνείδητο και τις φέρνω στο συνειδητό, τις φέρνω στα μάτια μου μπροστά. Από αυτά που έχω ακούσει ως πιτσιρικάς στο χωριό, από αυτά που έχω δει και παρατηρήσει από τους ανθρώπους και ταιριάζουν στον «Χαμπέα», τα βάζω στον ρόλο. Είμαι άλλωστε από τους ηθοποιούς, και δεν θέλω να το πω εγωιστικά, ο οποίος ψάχνω πολύ τους ρόλους μου, διαβάζω, κρατάω σημειώσεις στο σπίτι, πάω στον σκηνοθέτη τον Αντώνη Αγγελόπουλο και τον ρωτάω να το πω αυτό και εκείνος με τη σειρά του μου λέει ναι ή όχι. Το λολομπριτζίτα, το Χαρούλα Χαρούλα, ο Αλέν Ντελόν είναι δικές μου εκφράσεις, που τις έχω «εφεύρει» εγώ μέσα στη σειρά.

Στο θέατρο είστε για τέταρτη χρονιά στους 12 ενόρκους.

Η παράσταση θα συνεχίσει και για 5η σεζόν αλλά εγώ δεν θα συμμετέχω γιατί κουράστηκα. Ήδη φέτος για να μπορέσω να σταθώ στη σκηνή και να μην είναι ο ρόλος μου βαρετός και στο κοινό και σ’ εμένα, βρίσκω τρόπους, κάποια ψήγματα έστω ανάσας ή έστω δευτερολέπτου για ν’ ανταπεξέλθω και αυτό με κάνει καλύτερο ηθοποιό.

Εκτός από την τηλεόραση, το θέατρο και τη μουσική, τι άλλο σας αρέσει να κάνετε;

Μου αρέσει να σκέφτομαι, δηλαδή να φιλοσοφώ. Βλέπω απέναντι, πως είναι ο κόσμος, τι γίνεται, γιατί έγινε αυτό. Με απασχολούν θέματα όπως τα παπαδαριά, όχι η πίστη -ο καθένας μπορεί να πιστεύει όπου θέλει- εννοώ τα χριστιανικά, τα καθολικά, τα μουσουλμανικά, έχουν πάει τον κόσμο πάρα πολύ πίσω. Και εδώ στην Ελλάδα είμαστε πολύ οπισθοδρομικοί. Το δήθεν με τρελαίνει και αυτό είναι που μας έχει πάει πίσω, αυτό είναι που έχει φέρει τα μνημόνια, η υποκρισία.

Ποια συνεργασία ξεχωρίζετε μέχρι σήμερα στην πορεία σας και για ποιο λόγο;

Δεν ξεχωρίζω κάποια γιατί όλες μου τις δουλειές τις αντιμετωπίζω το ίδιο. Τις αντιμετωπίζω με ζεστασιά και σαν να είναι το καλύτερό μου έργο. Δεν υποτίμησα ποτέ καμία παράσταση, έχω παίξει από το Α-Ω με πολλούς θιάσους, εμπορικούς ή μη. Άλλωστε οι ταμπέλες είναι για τους δρόμους και οι λέξεις για τα τετράδια.

Τι θα συμβουλεύατε τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με το επάγγελμα του ηθοποιού ή είναι ήδη ηθοποιοί;

Να έχουν «μεγάλα» όνειρα και θα πάνε μπροστά γιατί αν έχουν «μικρά» το σίγουρο είναι ότι θα κάνουν μικρά πράγματα.

Πώς αποφασίσατε να γίνεται ηθοποιός και όχι κάτι άλλο;

Εγώ πιστεύω ότι όλοι γεννιόμαστε με μια ιδιότητα. Υπάρχει αυτή η συμπαντική αλυσίδα, όλα για κάποιον λόγο γίνονται. Υπάρχει μια φοβερή μαγεία σε όλα τα πράγματα, μέσα από αυτή τη μαγεία έπρεπε εγώ να γίνω ηθοποιός. Γιατί δεν είχα ερείσματα εγώ στο χωριό! Πώς έγινα εγώ ηθοποιός; Η τηλεόραση ήρθε αρκετά χρόνια μετά. Να πω αυτό τον στίχο που λέει ο Σαββόπουλος , γουστάρω την ελεύθερη και πλούσια ζωή; Το ήθελα από μικρός γιατί έβλεπα τον πατέρα μου, που έκανε χαμάλικη δουλειά, ήταν αγρότης, γούσταρα μια δουλειά που θα έβγαζα περισσότερα λεφτά και όχι μόνο.

Μιλήστε μας για τα παιδικά σας χρόνια.

Είμαι τυχερός γιατί γεννήθηκα σε μια ωραία εποχή και μεγάλωσα σε χωριό με τις δυσκολίες του. Ήμουν σε ένα χωριό που δεν είχε ρεύμα. Θυμάμαι καθόμασταν όλοι στο τζάκι με τις λάμπες, θυμάμαι ότι η μάνα μου έπλενε τα χόρτα στο πηγάδι, μετά ήρθαν οι βρύσες, μετά ήρθε το γκρέιτερ και έριξε την άσφαλτο στον δρόμο.

Για ποιον λόγο δεν αποφασίσατε να παντρευτείτε, να κάνετε οικογένεια; Το έχετε μετανιώσει;

Είμαι πολυγαμικός, δεν το αρνήθηκα. Ναι, είχα πολλές σχέσεις και κάποιες ήταν μακροχρόνιες, που δεν ευδοκίμησαν, αν ευδοκιμήσει ακόμα και τώρα σε αυτή την ηλικία που είμαι να κάνω οικογένεια και παιδιά, πιστεύω θα είμαι πιστός και θα αγαπώ πολύ τη γυναίκα μου. Και μου λείπει που δεν έχω κάνει οικογένεια. Τώρα έχω μια σχέση με μια μικρότερη σε ηλικία κοπέλα, υπάρχει αγάπη, υπάρχει τρέλα. Δεν ξέρω αν θα φτάσει σε γάμο. Πάντως το τραβάει ο οργανισμός μου. Πάντα διάλεγα να κάνω σχέσεις με γυναίκες μικρότερης ηλικίας που δεν κατέληγαν πουθενά. Τώρα αν σε 4-5 χρόνια είμαι παντρεμένος με την πιτσιρίκα και έχουμε κάνει παιδιά ίσως τελικά να είναι η συγκυρία της ζωής, να υπάρχει διαφορά ηλικίας και να υπάρξει μοναδικότητα . Άλλωστε ο Ευριπίδης σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά λέει: «Ότι είναι να γίνει, θα γίνει και ότι δεν έγινε δεν έπρεπε να γίνει».