Ειδησεογραφικό site

Γιώργος Χουλιαράκης: Ο κρυψίνους «ληστής» της μεσαίας τάξης

389

Με έκπληξη και αγανάκτηση οι Έλληνες πολίτες παρακολουθούν τα κυβερνητικά στελέχη να παρατάσσονται ένα ένα και με προκλητικές δηλώσεις και συμπεριφορές να ξηλώνουν το αριστερό κυβερνητικό πουλόβερ και να βολεύονται με άνεση στα σικ κοστούμια της εξουσίας.

Της Στέλλας Νοβάκη

Όσοι μέχρι χθες διεκδικούσαν την εξουσία καταγγέλλοντας το παλαιό κομματικό σύστημα και τις παθογένειές του, τώρα μετέρχονται όλους τους τρόπους αυτού του κομματικού συστήματος χωρίς μάλιστα να δυσανασχετούν.

Ο μέχρι «χθες» χαμηλών τόνων Γιώργος Χουλιαράκης, που προτιμούσε να μένει στη σκιά του Γιάνη Βαρουφάκη, σήμερα, απαλλαγμένος από την έμφυτη συστολή που διακρινόταν στις σπάνιες φωτογραφίες του που κυκλοφορούσαν μέχρι να αναλάβει περισσότερα κυβερνητικά καθήκοντα και αρμοδιότητες στο Υπουργείο Οικονομικών, παραβγαίνει στον βηματισμό τον πολιτικό του προϊστάμενο Ευκλείδη Τσακαλώτο. Με την προκλητική του δήλωση ότι η υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης είναι επιλογή της κυβέρνησης, ο Χουλιαράκης… παίρνει προβάδισμα και περνάει μπροστά. Η αρνητική δημοσιότητα τον βγάζει από την αφάνεια και δεν είναι το μοναδικό περιστατικό. Είχε προηγηθεί η προσπάθεια να καλλιεργήσει ένα συγκεκριμένο προφίλ, όμως δεν του βγαίνει πάντα σε καλό. Ο έρωτάς του με τη συνεργάτιδά του που επιχειρήθηκε να παραμείνει κρυφός, η εγκυμοσύνη της συντρόφου του αλλά και η βάφτιση του γιου του σε… νεκροταφείο, αποτυπώνουν την εικόνα ενός ανθρώπου που προσεγγίζει την πολιτική… βιαστικά. Ίσως και υπερφίαλα.

ΤΟ ΧΑΜΗΛΟ ΠΡΟΦΙΛ

Από το χαμηλό προφίλ και την αφάνεια ο Χουλιαράκης κάνει την ανατροπή και γίνεται μπροστάρης. Προφανώς, διαπιστώνει το κενό που αφήνει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος τελευταία επιχειρεί να γίνει… διάφανος!

Κάποιοι καταλογίζουν στον Χουλιαράκη αφέλεια και κάποιοι άλλοι αφοπλιστική ειλικρίνεια. Ίσως να ισχύουν και τα δύο και το ένα να είναι προϋπόθεση του άλλου. Σπάνια συμβαίνει αυτό στην πολιτική ζωή, όπου όλα είναι… επιλογές. Ο κ. Χουλιαράκης είναι επιλογή της κυβέρνησης, η οποία επιλέγει να υπερφορολογεί και ο Χουλιαράκης επιλέγει να το κοινοποιήσει. Ενδεχομένως, οι συνομιλητές του, οι δανειστές, να το εκτιμήσουν ιδιαίτερα. Ο Χουλιαράκης δεν αλλάζει μόνο το δικό του προφίλ αλλά και της κυβέρνησης. Η επιλογή των φόρων μπορεί να μην είναι αριστερό γνώρισμα αλλά τα πολλά μνημονιακά μέτρα «βαφτίζονται» ανάλογα και αποκτούν αριστερή συνείδηση. Ήδη ο κ. Τσακαλώτος έσπευσε να αναδείξει τη δήλωση του συντρόφου Χουλιαράκη ενώ και άλλοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο κ. Γκιόλας, υποστήριξαν, συνεχίζοντας την απίστευτη παραδοχή Χουλιαράκη, ότι «δεν επλήγη τόσο φοβερά η μεσαία τάξη».

Ο κ. Χουλιαράκης δεν ανήκει στη μεσαία τάξη. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, που πείστηκε από τον κ. Δραγασάκη να έρθει στην πατρίδα προκειμένου να βοηθήσει την αριστερή έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, ανήκει σε μια ελίτ της εξουσίας που αποδεικνύεται ότι σηκώνει εύκολα τα βάρη της… αριστερής συνείδησης που αλλοιώνεται.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να χάνει δραματικά έδαφος στον ακήρυκτο ταξικό πόλεμο υπέρ των χαμηλότερων στρωμάτων και εις βάρος των ευπορότερων. Χάνει παράλληλα και το αριστερό της πλεονέκτημα, αυτό για το οποίο την ψήφισαν οι ψηφοφόροι της, δηλαδή για να μετακυλήσει όσο μπορεί τα βάρη στους εύπορους.

Ο ΚΥΝΙΣΜΟΣ

Η κυνική παραδοχή του Γιώργου Χουλιαράκη αποκαλύπτει και την αποτυχία της κυβέρνησης να κάνει την κοινωνική αναδιανομή του πλούτου. Εξοντώνοντας οικονομικά τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αυτοαπασχολούμενους και κάθε μορφή επιχειρηματικότητας στη χώρα, η κυβέρνηση παραδέχεται εν ολίγοις ότι τιμωρεί τους έντιμους πολίτες.

Η στρατηγική της φοροεπιδρομής για τον Γιώργο Χουλιαράκη, κάτοχο πτυχίου Οικονομικών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, μεταπτυχιακού στα Οικονομικά από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και διδακτορικού στα Οικονομικά από το Πανεπιστήμιο του Γουόρικ, είναι μια συνειδητή πολιτική επιλογή, στην οποία συναινεί και την οποία ασκεί.

Η υπερφορολόγηση ή αλλιώς φτωχοποίηση, γιατί έχει κι άλλο όνομα η διαδικασία αυτή, απλώς ο Χουλιαράκης επέλεξε τη λιγότερο οδυνηρή ηχητικά, φαντάζει ίσως για την Αριστερά της εξουσίας και τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών αυτό που λένε οι μητέρες στα παιδιά τους όταν δεν τρώνε το φαγητό τους, «φάε γιατί υπάρχουν παιδάκια στην Αφρική που πεινάνε». Έτσι, η μαμά, επιλέγει να πάρει απόσταση από ένα δραματικό γεγονός και να κάνει το παιδί της να νιώσει ασφαλής, έστω και νοερά.

Η κυβέρνηση κάνει λάθος αν νομίζει ότι η «μεσαία τάξη» είναι μόνο δύο λέξεις, όπως η λέξη «Αφρική» από την οποία η πολιτική της ακόμη κρατάει ασφαλείς αποστάσεις. «Η στρατηγική της κυβέρνησης είναι επώδυνη και δύσκολη αλλά δίκαιη, είναι ο μόνος οδικός χάρτης ασφαλούς εξόδου από την κρίση», δήλωσε ο πολλά υποσχόμενος και αναγνωρισμένος πια «πιστός» του Μαξίμου κ. Χουλιαράκης γιατί μπορεί το μαστίγιο να πέφτει στην ελληνική κοινωνία αλλά υπάρχει και το καρότο.

Την ώρα που χιλιάδες επαγγελματίες υφίστανται ήδη τις βαρύτατες επιβαρύνσεις πληρώνοντας μέχρι και το 100% των εισοδημάτων τους σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, θα έπρεπε να είναι όλοι ικανοποιημένοι αφού όλα γίνονται προκειμένου να γίνει πράξη η δίκαιη ανάπτυξη που οραματίστηκε η κυβέρνηση, η οποία απλώς αναγνωρίζει τη θυσία, τους χτυπάει φιλικά στην πλάτη και συνεχίζει, ισχυριζόμενη ότι το σχέδιό της αποδίδει.

Τα σχόλια είναι κλειστά.