Πέρασαν κιόλας 28 χρόνια, από την ημέρα που ο Γιώργος Γεννηματάς έφυγε για το «μεγάλο ταξίδι», χτυπημένος από τον καρκίνο, στα 55 του χρόνια.
«Έφυγε» σε μια στιγμή που η παρουσία του ήταν πιο απαραίτητη παρά ποτέ, όταν όλοι ήξεραν ότι πλησιάζει η «ώρα μηδέν» για τη διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ, για την οποία είχε αρχίσει να μιλάει ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου, έχοντας πλήρη γνώση όλων των δεδομένων. Αποτελούσε κοινό μυστικό, από τη δεκαετία του `80 ακόμη, πως ο Γιώργος Γεννηματάς δεν ήταν απλώς το φαβορί, αλλά ο βέβαιος διάδοχος.
Όταν επιτράπηκε ο συνδικαλισμός από τη δικτατορία, συμμετείχε σε συνδικαλιστικές ενώσεις μηχανικών και από το 1974 έως το 1978 διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας.
Έγινε μέλος του ΠΑΣΟΚ από τη σύστασή του και ήταν υποψήφιος της Α’ Περιφέρειας Αθηνών στις βουλευτικές εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974.
Από το 1975 ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και στη συνέχεια του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ.
Ο Γεννηματάς διακρινόταν για τα οργανωτικά του προσόντα και η επιρροή του στον κομματικό μηχανισμό και στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ ήταν μεγαλύτερη από κάθε άλλου στελέχους.
Μετά τη διαγραφή των μελών της Δημοκρατικής Άμυνας, ο Γιώργος Γεννηματάς έγινε ένα από τα μέλη της λεγόμενης «Τρόικας» (Τσοχατζόπουλος – Γεννηματάς – Λαλιώτης) που εξέφραζε και εκπροσωπούσε τον πρόεδρο σε όλα τα κεντρικά και περιφερειακά όργανα, και σε όλα τα επίπεδα του κόμματος.
Βουλευτής από το 1981
Από το 1981 εκλεγόταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, αρχικά Επικρατείας, κατόπιν βουλευτής Μεσσηνίας (με τη λίστα, 1985) και, στη συνέχεια Α’ Περιφέρειας Αθηνών (πρώτος σε σταυρούς, από το 1989 διαρκώς).
Διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών (21 Οκτωβρίου 1981 – 17 Ιανουαρίου 1984), υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων (21 Σεπτεμβρίου 1984 – 5 Ιουνίου 1985), υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (5 Ιουνίου 1985 – 5 Φεβρουαρίου 1987) και υπουργός Εργασίας (23 Σεπτεμβρίου 1987 – 2 Ιουλίου 1989).
Ήταν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ από τον Απρίλιο του 1989.
Στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα ήταν υπουργός Εθνικής Οικονομίας (23 Νοεμβρίου 1989 – 13 Φεβρουαρίου 1990).
Στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 εξελέγη πρώτος στην Περιφέρεια Α’ Αθηνών και ορκίστηκε ξανά υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών (13 Οκτωβρίου 1993 – 25 Φεβρουαρίου 1994).
Επί της θητείας του στο υπουργείο Εσωτερικών αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση, ενώ το ηλικιακό όριο τού εκλέγειν κατέβηκε από τα 21 χρόνια στα 18.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Υγείας επέφερε τομή στη δημόσια υγεία με την καθιέρωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) με το νόμο 1397/83.
Πώς έμαθε ότι έχει καρκίνο
Τον Ιανουάριο του 1992, με αφορμή ένα κρυολόγημα, υποβλήθηκε σε εξετάσεις και λίγες ημέρες αργότερα ο ίδιος ανακοίνωσε στους δημοσιογράφους ότι πάσχει από καρκίνο λέγοντας:
«Υπάρχουν μερικές στιγμές που το συναίσθημα ξεχειλίζει, δεν είμαι από μάρμαρο. Είναι γνωστό ότι έχω καρκίνο, αλλά θα προσπαθήσω».
Τον Απρίλιο του 1992 υποβλήθηκε σε εγχείρηση στη Νέα Υόρκη, το ίδιο διάστημα που η σύζυγός του υποβαλλόταν σε θεραπευτική αγωγή για την ίδια ασθένεια.
Ο Γιώργος Γεννηματάς πέθανε στην Αθήνα στις 25 Απριλίου 1994.
Η τελευταία συγκινητική ανάρτηση της Φώφης Γεννηματά για τον πατέρα της
Στις 25 Απριλίου του 2021, η Φώφη Γεννηματά είχε προχωρήσει σε μία συγκινητική ανάρτηση για τα 27 χρόνια από το θάνατο του πατέρα της.
Η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, είχε αποτίσει φόρο τιμής στον πατέρα της τονίζοντας μεταξύ άλλων:« Το ΕΣΥ που έφτιαξες και υπερασπίστηκες, αναγνωρίζεται ως το μεγάλο οχυρό στη μάχη της Ελληνικής κοινωνίας με την πανδημία του κορωνοιού. Τι θα γινόταν αν δεν είχατε φτιάξει με το ΠΑΣΟΚ το ΕΣΥ; Είναι η συζήτηση που ακούγεται σε κάθε σπίτι» είχε γράψει η Φώφη .
«Το έργο σου μας εμπνέει»
Ολόκληρη η ανάρτηση που είχε κάνει η Φώφη Γεννηματά στις 25 Απριλίου του 2021:
«27 χρόνια αφού έφυγες από κοντά μας, το ΕΣΥ που έφτιαξες και υπερασπίστηκες, αναγνωρίζεται ως το μεγάλο οχυρό στη μάχη της Ελληνικής κοινωνίας με την πανδημία του κορωνοϊού.
Τι θα γινόταν αν δεν είχατε φτιάξει με το ΠΑΣΟΚ το ΕΣΥ; Είναι η συζήτηση που ακούγεται σε κάθε σπίτι. Ήξερες να κάνεις αλλαγές που άντεξαν στον χρόνο γιατί βελτίωσαν τη ζωή του πολίτη, στηρίχθηκαν και αγκαλιάστηκαν από πολλούς.
Η κοινωνία πάντα και όσο ζούσες σου έδειχνε με κάθε τρόπο την αγάπη και την εμπιστοσύνη της.
Ήσουν ένας μεταρρυθμιστής, σοσιαλιστής και πατριώτης.
«Η χώρα, έλεγες τον Ιανουάριο του 1991, χρειάζεται εθνική στρατηγική, εθνική ομοψυχία στη βάση και εθνική συνεννόηση στην κορυφή. Μια στρατηγική που να ξεπερνά την εμβέλεια ενός κόμματος και τη χρονική διάρκεια μιας κυβερνητικής θητείας. Με στόχο την ειρήνη, τη διασφάλιση των συνόρων, την ένταξη της Κύπρου στην Κοινότητα και ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας».
27 χρόνια κι όμως όλα αυτά σήμερα είναι επίκαιρα όσο ποτέ.
Εσύ έφυγες νωρίς. Όμως το έργο σου, η προσφορά σου, η στάση ζωής σου, έμειναν πρότυπο για τους προοδευτικούς ανθρώπους σε αυτό τον τόπο. Μας εμπνέουν να συνεχίσουμε, να κάνουμε πράξη τη νέα Αλλαγή.
Σε θυμάμαι να λες, στη διαδρομή από το δωμάτιο στο χειρουργείο το 1992, εκείνες τις δύσκολες ώρες, κάνοντας τον απολογισμό μιας ολόκληρης ζωής, ότι αποφάσισες αν επιζούσες, να δυναμώσεις τη μάχη της ανθρωπιάς.
Αυτή είναι και η δική μας μάχη σήμερα.
Στην εποχή του φόβου για τη ζωή, των μεγάλων ανισοτήτων, του περιορισμού δικαιωμάτων και ελευθεριών, της τεχνητής όξυνσης, εμείς η Δημοκρατική παράταξη έχουμε τον άνθρωπο και την πατρίδα στο επίκεντρο των επιλογών μας».
Τα σχόλια είναι κλειστά.