Γιάννης Παρασκευόπουλος «Η ποίηση μας ταξιδεύει μακριά από τη ρουτίνα»

Μέσα από την πεζή και παγερή αίθουσα των δικαστηρίων ξεπροβάλλει μια ποιητική αχτίδα αισιοδοξίας, ελπίδας και έμπνευσης. Ο δικηγόρος Γιάννης Παρασκευόπουλος από μικρός είχε έφεση στην ποίηση και τη λογοτεχνία. Τα στιχάκια τα ξεδίπλωνε με χαρακτηριστική ευκολία από τα εφηβικά του χρόνια στο θρανίο του σχολείου και στα έδρανα της σχολής. Στα χρόνια της κρίσης αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα και να δώσει σάρκα και οστά στον ποιητικό του οίστρο. «ΜΗΝΥΜΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ», «ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΧΑΪΚΟΥ» και «ΣΤΙΧΑΝΘΙΣΜΑΤΑ» είναι τρεις αξιόλογες ποιητικές συλλογές, όπου τα ποιήματα είναι τόσο σε ελεύθερο όσο και σε ομοιοκατάληκτο στίχο και μιλούν για συναισθήματα αγάπης, πόνου αλλά και ελπίδας. Ας αφήσουμε όμως τον λόγο στον ποιητή…

Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;
Λόγος και τέχνη ή καλύτερα τέχνη του λόγου, αυτό είναι η λογοτεχνία για εμένα. Η με γραπτό κυρίως τρόπο έκφραση συναισθημάτων, εικόνων και γενικότερα του κάλλους, όπως καθένας το εννοεί και το νιώθει, και επειδή σαφής ορισμός δεν μπορεί να δοθεί γι’ αυτό θεωρώ ότι υφίστανται και τόσα λογοτεχνικά είδη.

Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στον σύγχρονο άνθρωπο;
Η λογοτεχνία αποτελεί τρόπο έκφρασης και εκδήλωσης των ανθρώπινων συναισθημάτων και ιδεών. Η προσφορά της είναι τεράστιας σημασίας τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε κοινωνικό, μιας και κάθε ανθρώπινο συναίσθημα, που εκφράζεται μέσω αυτής, αποτελεί σημείο επαφής για όλους τους ανθρώπους και είτε εξυμνεί τον έρωτα και την αγάπη είτε τον πόνο και την απόγνωση, λειτουργεί ως ένας παγκόσμιος κώδικας επικοινωνίας.
Η λογοτεχνία από τη μία αποτελεί ένα ιδανικό μέσο εκτόνωσης για κάθε άτομο κι από την άλλη συνιστά μια ουσιαστική δίοδο των δημιουργικών δυνάμεών του.

Η ποίηση στις μέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πώς βλέπετε το μέλλον της;
Όλα, δυστυχώς, είναι σημεία των καιρών. Η γλώσσα μας είναι περίφημη, με πλειάδα λέξεων δυνατότητα έκφρασης ύφανσης λόγου πλην όμως με όσες παρεμβολές κατά καιρούς έχουν γίνει -και είναι θέμα παιδείας αυτό- χάνεται η μαγεία της. Το μονοτονικό σύστημα αν θέλετε η έλλειψη των διδαχής των Αρχαίων Ελληνικών, ο εκλαϊκισμός της γλώσσας γενικότερα, η μείωση της παιδείας περιφέρει όλα αυτά τα αποτελέσματα. Καλώς ή κακώς όλα είναι θέμα παιδείας, μόρφωσης, γνώσης αλλά η σκληρή καθημερινότητα, η κρίση αξιών της κοινωνίας μας, της ελληνικής οικογένειας και εν κατακλείδι η οικονομική κρίση συντέλεσε σε όλα αυτά. Διόρθωση, καλυτέρευση μπορεί να υπάρξει αρκεί και εμείς να δούμε λίγο προς τα πίσω, να μελετήσουμε και την αρχαιοελληνική γραμματεία, να γίνουν συχνότερες εκδηλώσεις «περί ποιήσεως», ας το πούμε έτσι, αλλά να μην είμαστε και φειδωλοί σε κονδύλια για την παιδεία μας.

Τι σημαίνει για εσάς ποίηση;
Για μένα η ποίηση είναι έκφραση, ψυχική αποκάλυψη, εκτόνωση από την καθημερινότητα. Μέσω αυτής και εγώ αλλά και ο αναγνώστης θεωρώ ότι μπορεί να ταξιδέψει μακριά από την καθημερινότητα τη ρουτίνα της και γενικά να βρει την αισιοδοξία που του λείπει, να νιώσει όμορφα, να νιώσει την αγάπη και έστω ιδεατά να καλυτερεύσει τη ζωή του.

Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;
Η πρώτη μου ποιητική συλλογή εκδόθηκε το 2016 πλην όμως έγραφα από τα σχολικά μου χρόνια όπου είχα την τιμή να έχω καθηγητή φιλόλογο τον κ. Γιάννη Κωβαίο, ο οποίος θεωρώ ότι είναι ένας εξαίρετος λογοτέχνης και μου έδωσε την ώθηση της συγγραφής.

Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας;
Δεν θα έλεγα ότι είναι αποκλειστικά βιωματική η πηγή της έμπνευσης, αντίθετα με συγκινεί και η Ιστορία που αποτελεί και αυτή μια πηγή έμπνευσης αλλά και τα όσα βιώνουμε όλοι μας τόσο ως Έλληνες όσο και ως άνθρωποι.

Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.
Έχουν εκδοθεί τρεις ποιητικές μου συλλογές, πέραν συμμετοχών σε ομαδικές, με τίτλους «ΜΗΝΥΜΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ», «ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΧΑΪΚΟΥ» και «ΣΤΙΧΑΝΘΙΣΜΑΤΑ», όπου τα ποιήματα είναι τόσο σε ελεύθερο όσο και σε ομοιοκατάληκτο στίχο και μιλούν για συναισθήματα αγάπης και πόνου, με τον αντίστοιχο λυρισμό τους. Δεν θα τα θεωρούσα ερωτικά καθαρά αλλά, όπως προείπα, και ιστορικά ποιήματα αλλά και ποιήματα που πραγματεύονται την καθημερινότητα λ.χ. το θέμα με τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ, χωρίς όμως απαραίτητα με την ύπαρξη πολιτικής χροιάς.

Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο τα «ΣΤΙΧΑΝΘΙΣΜΑΤΑ».
Πρόκειται για την τρίτη μου ποιητική συλλογή σε ελεύθερο κυρίως στίχο από τις εκδόσεις ΕΛΙΚΡΑΝΟΝ. Είναι μια ποιητική συλλογή που ασχολείται κυρίως με τις κρίσεις που βιώνουμε σήμερα, οικονομική, μεταναστευτική, αξιών αλλά με το κατάλληλο αισιόδοξο μήνυμα. Μέσα στις 146 σελίδες του υπάρχουν και ποιήματα συναισθημάτων αγάπης, πόνου και γενικά δυνατών συναισθημάτων που δεν έχουν να κάνουν μόνο σε διαπροσωπικό επίπεδο αλλά θέτουν προβληματισμούς γι’ αυτά τα συναισθήματα, είτε απευθύνονται σε πρόσωπα είτε σε καταστάσεις.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;
Συνήθως το βράδυ όταν η «φύσις ησυχάζει» είναι η ώρα που αδειάζεις από το καθημερινό σου φορτίο, αδειάζεις από τις βαριές σκέψεις, διώχνεις τα μέταλλα που σε βαραίνουν και τότε γίνεσαι ανάλαφρος και γράφεις.

Πώς είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;
Δύσκολη όπως όλου του κόσμου και η έμπνευση έρχεται επηρεαζόμενη και από αυτήν. Δεν υπάρχουν οι δυνατότητες έκδοσης αφού όλοι γνωρίζουμε τη δυσκολία με οίκους που κλείνουν ή μονοπωλούν και το κόστος αυτού του μονοπωλίου όλοι το γνωρίζουμε και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να μου επιτραπεί να επαινέσω πρωτοβουλίες σαν τις δικές σας.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;
Υφίσταται, όπως ανέκαθεν υφίστατο. Απλώς η δυσκολία έγκειται στην προώθηση των βιβλίων λόγω ακριβώς και του κόστους που πλέον βαρύνει τον εκάστοτε λογοτέχνη αλλά και στη δυσκολία του αναγνωστικού κοινού και να το αποκτήσει αλλά και να το κατανοήσει. Υπάρχει κρίση και στη γλώσσα μας γενικότερα.

Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός best seller;
Πολλοί παράγοντες συντελούν πέραν του θέματός του, του κοινού που απευθύνεται, του οίκου που το εκδίδει. Δυστυχώς, είναι και θέμα διαφήμισης τηλεοπτικής κυρίως.

Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, ποιο θα επιλέγατε;
Θα απαντήσω ρομαντικά. Είμαι λάτρης του βιβλίου του έντυπου παρά την ευκολία που ενδεχομένως παρέχει σε πολλούς το ηλεκτρονικό.

Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ έναν νέο λογοτέχνη;

Να γράφει, να προσπαθεί και να διαβάζει και άλλους λογοτέχνες. Καλυτερεύει και η γραφή του και η σκέψη του ωριμάζει.
Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;
«Το Μακεδονικόν ως φάσις του Ανατολικού Ζητήματος 1898-1908» του Νικολάου Βλάχου είναι μια ιστορική μελέτη με πρώτη έκδοση το 1935.

Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς
Θα έλεγα ο Νορβηγός Γιόστεν Γκάνρντερ, ο Κοέλιο αλλά διαβάζω και όλους του Έλληνες ποιητές.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στον χώρο της λογοτεχνίας;
Συνεχίζω να γράφω και προγραμματίζω μια νέα έκδοση προς τα τέλη του χρόνου με είδη ποίησης που δεν είναι συχνά στις μέρες μας όπως ακροστιχίδες και τετράστιχα