Γιάννης Μπέζος στο «Κ»: Εξοργίζομαι με τη βλακεία των ανθρώπων

Της Πέννυς Κροντηρά

«Με εξοργίζει η βλακεία των ανθρώπων κι επειδή περνιέται για εξυπνάδα με κάνει και χαμογελάω», δηλώνει στο «Κ» ο ηθοποιός Γιάννης Μπέζος. Πάντα ευθύς, δεν διστάζει να εκφράσει τη γνώμη του ακόμα και αν πολλές φορές μπορεί να ηχεί ως δυσάρεστη στα αφτιά κάποιων. Μέσα από τη μακρά του πορεία στον χώρο της υποκριτικής, ο κόσμος τον έχει αγαπήσει για τις άπειρες στιγμές γέλιου που μας έχει χαρίσει με το κωμικό του χάρισμα μέσα από τις επιτυχημένες σειρές «Οι Απαράδεκτοι», «Της Ελλάδος τα παιδιά», «Εκείνες κι εγώ», «Bίος Ανθόσπαρτος, «Άκρως οικογενειακόν», «Ευτυχισμένοι μαζί» και «Ο γάμος της κόρης μου» και «Κλινική Περίπτωση». Φέτος τον απολαμβάνουμε στο θέατρο στην παράσταση «Ας ερχόσουν για λίγο», στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», όπου υποδύεται τον Μιχάλη Σουγιούλ. Ένα άρτιο μιούζικαλ που σε ταξιδεύει σε μία άλλη εποχή μέσα από τα τραγούδια του ιστορικού συνθέτη. Ο Γιάννης Μπέζος περιφέρεται καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης στη σκηνή υποδυόμενος το φάντασμα του Σουγιούλ, που με εύστοχες και καίριες παρεμβάσεις καθοδηγεί τη ροή της παράστασης πότε με πεζό λόγο και πότε ερμηνεύοντας τραγούδια όπως τα «Ας ερχόσουν για λίγο», «Ασ’ τα τα μαλλάκια σου», «Ο μήνας έχει εννιά», «Άρχισαν τα όργανα», «Απόψε το κορίτσι θέλει θάλασσα», «Μια ζωή την έχουμε», «Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα» κ.ά. Η ζωντανή ορχήστρα προσδίδει ένα άλλο κύρος και ζωντάνια. Αποκορύφωμα η τελευταία σκηνή, όπου οι ηθοποιοί προτρέπουν το κοινό να τραγουδήσει μαζί τους δημιουργώντας μία μεγάλη γιορτή της μουσικής με τους θεατές να τους αποθεώνουν με παρατεταμένο χειροκρότημα.

Ποιος ο ορισμός που δίνετε στην «υποκριτική» και τι σημαίνει για εσάς αυτή η τέχνη;

Η υποκριτική είναι μια από τις τέχνες που δεν εξηγούνται, δεν μαθαίνεται, είναι υπόθεση βιωματική, δεν έχει να κάνει με την εξωτερική μεταμφίεση και είναι μια εσωτερική ανθρώπινη περιπέτεια.

Πώς αισθάνεστε όταν βρίσκεστε στη σκηνή;

Υπέροχα.

Αν όχι ηθοποιός, τότε τι;

Δεν μπορώ να το φανταστώ και δεν έχει πλέον κανένα νόημα να το φανταστώ.

Ποιες οι παγίδες του χώρου;

Μία παγίδα υπάρχει, ο εαυτός μας και οι αδυναμίες του.

Όταν σκηνοθετείτε, ακολουθείτε κάποιες νόρμες;

Δεν καταλαβαίνω τι είναι η λέξη νόρμα. Και, εν πάση περιπτώσει, δεν ακολουθώ τίποτα.

Θεωρείτε ότι είστε εύκολος ή δύσκολος άνθρωπος στη συνεργασία σας με άλλους συναδέλφους;

Για τους σοβαρούς ανθρώπους είμαι εύκολος. Για τους ατάλαντους, τους αγράμματους και τους κοπρίτες είμαι δύσκολος.

Θεωρείτε ότι ο χώρος της υποκριτικής αλλά και γενικότερα ο πολιτισμός της χώρας μας έχει επηρεαστεί από την κρίση;

Όχι, δεν έχει επηρεαστεί. Η τέχνη δεν επηρεάζεται από οικονομικές και πολιτικές κρίσεις.

Πότε ένας ηθοποιός φτάνει στο σημείο να κάνει αυτό ακριβώς που σημαίνει η λέξη, δηλαδή να «ποιεί ήθος»;

Ποτέ. Το ενδιαφέρον είναι στην προσπάθεια. Η κατάληξη είναι ουτοπική.

Ποια τα επαγγελματικά σας σχέδια;

Η δουλειά μας το καλοκαίρι, «Ο Πλούτος» του Αριστοφάνη, με τον Γιώργο Κιμούλη, τον Πέτρο Φιλιππίδη και τον Παύλο Χαϊκάλη, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη.

Πώς αισθάνεστε που μέσα από την παράσταση γίνεστε κοινωνός μίας άλλης εποχής που ήταν όλα πιο αθώα και ρομαντικά;

Ούτε αθώα ήταν, ούτε ρομαντικά. Ήταν διαφορετικά κι ελπιδοφόρα.

Ποιο το μήνυμα της παράστασης που προκύπτει μέσα από την πορεία και τη ζωή του Μιχάλη Σουγιούλ;

Ότι υπάρχουν και καλά τραγούδια σε αυτόν τον τόπο.

Τι σας λέει ο κόσμος με το πέρας της παράστασης;

Το χαρακτηριστικό της παράστασης είναι η συγκίνηση.

Έχετε μία πολύ γεμάτη και καθαρή φωνή. Ποιο το αγαπημένο σας τραγούδι στην παράσταση;

Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση. Τα αγαπώ εξίσου όλα τα τραγούδια που λέω.

Στην τηλεόραση θα σας δούμε σύντομα;

Όχι.

Τι σας εξοργίζει στη ζωή και τι σας κάνει να χαμογελάτε;

Με εξοργίζει η βλακεία των ανθρώπων, κι επειδή περνιέται για εξυπνάδα, με κάνει και χαμογελάω.

Έχετε φοβίες και αν ναι, πείτε μου κάποια.

Όχι, δεν έχω φοβίες.

Τι θα λέγατε σε έναν νέο άνθρωπο που θέλει να ασχοληθεί με την υποκριτική; Ποια συμβουλή θα του δίνατε;

Καμία. Θα πρέπει να τα ανακαλύψει όλα μόνος του. Κι αν είναι γεννημένος γι’ αυτή τη δουλειά, θα το ανακαλύψει.

Πώς βιώνετε αυτή την περίοδο ως Έλληνας πολίτης;

Όπως όλοι οι συμπατριώτες μου. Με σχετική αγωνία.

Ποια η γνώμη σας για το Προσφυγικό;

Είναι τόσο περίπλοκο αυτό το θέμα, γι’ αυτό δεν θέλω να προσθέσω άλλη μία απάντηση πάνω στις εκατοντάδες που έχουν ήδη δοθεί.

Τι θα λέγατε στους πολιτικούς;

Τίποτα. Αυτοί τα ξέρουν όλα.

Θα θέτατε ποτέ υποψηφιότητα για βουλευτής;

Όχι.

Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας…

Να δουλεύει το μυαλό και η καρδιά να παραμένει ζεστή.