Γιάννης Μηλιός, ο αντιμνημονιακός Ταρτούφος

Μετά από δύο χρόνια «διαζυγίου» με τον ΣΥΡΙΖΑ και  συστημικής…  εξορίας,  ο πρωθυπουργός  τον «επανέφερε» στην κυβερνητική  «αγκάλη» προσφέροντάς του τη θέση του διευθυντή στο… Φεστιβάλ Αθηνών

 

Της Στέλλας Νοβάκη

Χωρίς αμφιβολία, η μεγαλύτερη αδυναμία του ανθρώπου, αριστερού ή δεξιού, είναι η καρέκλα. Δεν θα μπορούσε να κατηγορήσει κανείς τον Γιάννη Μηλιό για μια τέτοια αγάπη. Όλοι έχουν τις αδυναμίες τους. Και θα μπορούσε να ήταν και μια πολύ καλή διδακτική θεατρική παράσταση, με την κορύφωση του δράματος να ολοκληρώνεται με την εξιλέωση της εξουσίας και την ικανοποίηση του θεατή στο… βόλεμα. Πόσο λίγο τελικά μπορεί να απέχει από την πολιτική το θέατρο;

Μετά από κάποια πρόσωπα που λόγω… ασυμφωνίας χαρακτήρων δεν «έδεσαν» στο διοικητικό συμβούλιο του Φεστιβάλ Αθηνών, το Μέγαρο Μαξίμου πήρε την πρωτοβουλία να ξεκαθαρίσει το τοπίο στον Πολιτισμό, ακριβώς όπως του αξίζει. Η Αριστερά εδέησε και επέλεξε  το στέλεχό της Γιάννη Μηλιό για διευθυντή του Φεστιβάλ. Η είδηση δεν είναι εδώ, αλλά στο γεγονός ότι ο Γιάννης Μηλιός αποδέχτηκε τη θέση αυτή.

Ο Γιάννης Μηλιός, που είχε διαφωνήσει κάθετα με τη μνημονιακή πολιτική του Αλέξη Τσίπρα, που ουκ ολίγες φορές επιτέθηκε στον Αλέξη Τσίπρα, έκρινε αυστηρά την κυβέρνηση με χαρακτηρισμούς που θα μπορούσαν να θεωρούν άνετα αντιπολιτευτικοί, αλλά τελικά… έδωσε άφεση αμαρτιών στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση προκειμένου να σωθεί ένας από τους πυλώνες του ελληνικού πολιτισμού, το Ελληνικό Φεστιβάλ. «Η απόφαση ορισμού νέου Διοικητικού Συμβουλίου ήταν αναγκαία ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή, σταθερή και εύρυθμη λειτουργία του Φεστιβάλ προς όφελος όλων», σημειώνεται στην ανακοίνωση. Ο κομματικός διορισμός του καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας του ΕΜΠ, Γιάννη Μηλιού, προκάλεσε πολλά ερωτηματικά. Μετά από δύο χρόνια «διαζυγίου» με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ τον «επανέφερε» στα νερά του προσφέροντάς του μια διευθυντική θέση. Χωρίς αμφιβολία, η ελληνική κοινή γνώμη φαίνεται να διαφωνεί, κατά πλειοψηφία και διαμετρικά με την πολιτική διγλωσσία των πολιτικών που τη μια βρίσκονται απέναντι και την άλλη μαζί με όσους και ό,τι κατακρίνουν. Αρκεί… να τους βολεύει.

Ο Γιάννης Μηλιός, χαρακτηρίστηκε ακόμη και από τον διεθνή Τύπο ως ένα από τους «επαναστάτες» του ΣΥΡΙΖΑ, που προτιμούν τη ρήξη με τους δανειστές και όχι την υποταγή. Υπέγραφε μάλιστα τότε πολυσέλιδα μανιφέστα κατά της κυβέρνησης και του Αλέξη Τσίπρα. Κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι εφαρμόζει πολιτικές λιτότητας και νεοφιλελευθερισμού. Χρεώνει στον άλλοτε και προσφάτως και πάλι «σύντροφο» Γιάννη Δραγασάκη τη βίαιη ωρίμανση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία για τον Γιάννη Μηλιό δεν είναι άλλη από την πλήρη υποταγή στις απαιτήσεις των δανειστών. Η μπανανία που κληρονόμησε ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται να καλλιεργείται και να αποδεικνύεται μεγαλύτερη από ποτέ η δίψα κάποιων αριστερών να ριζώσουν σ’ αυτήν. Ο Γιάννης Μηλιός ήταν από τα στελέχη που όντως στην πορεία τους κατέγραψαν μιαν επανάσταση. Ήταν από αυτούς που μιλούσαν για ρήξη, στάση πληρωμών των δόσεων, μέτρα περιορισμού στην ελεύθερη φυγή κεφαλαίων, έλεγχο στις τράπεζες από το Δημόσιο, φορολόγηση του κεφαλαίου και των πλούσιων για τη χρηματοδότηση φιλολαϊκών μέτρων. Προτάσεις  που θυμίζουν εκείνο το αλήστου μνήμης «λεφτά υπάρχουν» του Γιώργου Παπανδρέου, που τελικά διαπίστωσε ότι δεν υπάρχουν. Η απότομη προσγείωση στη διευθυντική θέση του Ελληνικού Φεστιβάλ έστω και αμισθί, ίσως και να ξύπνησε από το όραμά του τον Γιάννη Μηλιό και να τον απομάκρυνε από την επαναστατική του διάθεση.

 Σε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πεδίο με τον τίτλο «Πρώτη Φορά Αριστερά» εξετάζονται όλες οι παράμετροι της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και της συνθηκολόγησης με τους δανειστές. Το βιβλίο υπογράφουν εξέχουσες προσωπικότητες, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι, αλλά και το πρώην προβεβλημένο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Μηλιός. Μάλιστα στο βιβλίο ο Μηλιός ρίχνει φως σε άγνωστες πτυχές της οικονομικής διαπραγμάτευσης, εξετάζει τι πήγε λάθος στη μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ, κάνει λόγο για  «φατριασμό και οργανωτική αποσάθρωση του Γραφείου του Πρωθυπουργού» και φυσικά μιλάει για την ανατροπή που δεν έγινε ποτέ. Μεταξύ άλλων στοιχείων που παραθέτει για την περίφημη «αυτονόμηση» του Τσίπρα και την υπονόμευση του κόμματος, ξεχωρίζει η επίθεση που ασκεί ο Μηλιός στην οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως στον Γιάννη Δραγασάκη, αλλοτινό συνεργάτη  σε επίπεδο οικονομικής πολιτικής.

 

Ο Γιάννης Μηλιός δεν φοβάται να μιλήσει καθαρά για «φατριασμό» του γραφείου του Αλέξη Τσίπρα. Φυσικά πιστεύει ότι ποτέ δεν υπήρχε πρόθεση σύγκρουσης ή ρήξης παρά συμβιβασμού εκ μέρους της κυβέρνησης. Παραπέμπει έτσι σε συνέντευξη του Δραγασάκη τον Σεπτέμβρη του 2012 όπου είχε πρωτοϋποστηρίξει τη λογική της βίαιης ωρίμανσης, επιμένοντας πως το δίλημμα για τον «ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αν θα έπαιρνε δυσάρεστα μέτρα, αλλά αν αυτά θα είναι δίκαια ή άδικα, αν δημιουργούν προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση ή μας βουλιάζουν πιο βαθιά μέσα σ’ αυτήν, όπως γίνεται με τη σημερινή πολιτική», κάνοντας εμφανή από τότε τη διάθεση συνθηκολόγησης.

Συμπέρασμα για τον Μηλιό: ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εξαρχής σχέδιο μνημονιακής στροφής και αναφανδόν παράδοσης στις επιταγές του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κι όμως αυτή την κυβέρνηση που περιέγραψε παραπάνω ο κ. Μηλιός, μ’ αυτήν ακριβώς συνεργάστηκε τώρα και αποδέχθηκε τη διευθυντική θέση που του πρόσφεραν. Τόσο άντεξε η… επανάστασή του.