Ειδησεογραφικό site

Για τα μάτια της Φώφης!

46

Του Γιάννη Σιδέρη 

Και ενώ η χώρα κάνει πιρουέτες στο χείλος της αβύσσου, σε μια ισορροπία τρόμου – και με τους κυβερνώντες να μην κατανοούν τα επίφοβα διακυβεύματα που δημιουργεί η μακάρια «αγωνιστική» τους φιλαρέσκεια – μας προέκυψε θέμα Φώφης!

Η δήλωσή της ότι προτιμά τρίδυμο αντί για δίδυμο, σκανδάλισε τους επίδοξους εραστές της επόμενης εξουσιαστικής περιόδου.

Θεωρούμε ότι προέχει στην προσοχή μας η «πόρτα» που έκλεισε η κ. Γεννηματά στο ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση συνεργασίας, δεδομένου ότι η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προέρχεται από εκείνη την πολιτική κουλτούρα, η οποία διακατέχεται από την ιδεολογική μονομέρεια της συνεργασίας των «προοδευτικών δυνάμεων».

Ο Φίλης ως «λαγός»

Ο Νίκος Φίλης είναι αρκετά παλιός στην πιάτσα, συγκροτημένος πολιτικά, και νομιμόφρων κομματικά. Είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, και υπήρξε επί μακρόν μέλος της ομάδας του «πρωινού καφέ» του Μαξίμου.

Ως εκ τούτου, η πρόσφατη εισροή του στο προσκήνιο, υπό μορφή  προτάσεων, παραινέσεων, δηλώσεων, δεν είναι συναισθηματική αντίδραση, επειδή έχασε στην κόντρα με τον Καμμένο και την εκκλησία, για τα θρησκευτικά. Φυσικά το φέρει βαρέως, αλλά το φέρει ως πολιτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς που πρεσβεύει, και όχι ως προσωπική του.

(Παρεμπιπτόντως, ήταν ο μόνος που είχε τολμήσει να πάει κόντρα στη ψηφοθηρική λιτανεία και να  ειρωνευτεί την έλευση της Αγίας Ζώνης και των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας, με τιμές αρχηγού κράτους. Τώρα, στην προοπτική να μας έρθουν έτσι και τα λείψανα της Αγίας Ελένης, απαντά με σαρκασμό στην «Εφημερίδα των Συντακτών»: «Η Αγία Ελένη υπήρξε μητέρα αρχηγού κράτους», γι’ αυτό «ίσως θα έπρεπε να καθιερώσουμε τιμές… μητέρας αρχηγού κράτους»!)

Η ξαφνική του δραστηριότητα, τώρα που απαλλάχτηκε από το θεσμικό  «απαγορευτικό» του υπουργικού θώκου, δεν είναι ερήμην και εναντίον του Αλέξη Τσίπρα. Είναι τη συναινέσει του κ. Τσίπρα, αλλά πέραν αυτού και υπέρ του κόμματος. Παίζει το ρόλο του ιχνηλάτη, ώστε να εντοπίσει την πολιτική κερκόπορτα του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να το προσεγγίσει, και να το μετατρέψει σε υπομόχλιο μακροημέρευσης της κυβερνητικής του εξουσίας.

Γι’ αυτό επανήλθε το Σάββατο με την συνέντευξη στην «ΕφΣυν», υπερασπιζόμενος την σύγκλιση με το ΠΑΣΟΚ (Δημοκρατική Συμπαράταξη), και ως επιχείρημα παρέπεμψε στην όσμωση Αριστεράς και Σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη (Τώρα τη θυμήθηκαν!).

Θερίζουν ό, τι έσπειραν

Οι Συριζαίοι ζουν στον δικό τους κόσμο! Δεν έχουν  κατανοήσει πόσο απεχθείς έχουν γίνει, πόσο αίσχιστες εντυπώσεις δημιούργησαν στους καιρούς της αντιμνημονιακής φρενίτιδας με τη στοχοποίηση πολιτικών χώρων και ανθρώπων, και πόσο δηλητηρίασαν τη δημόσια ζωή, με όχημα τη ρητορική του μίσους. Δεν έχουν καταλάβει καν ότι στην επαρχία δημιούργησαν τέτοιο διχασμό στους ενεργούς – περί την πολιτική  – πολίτες, ώστε τα πράσινα και μπλε καφενεία των 70s, να μοιάζουν πλέον σαν μια νοσταλγική λαογραφική ανάμνηση… 

Σε αυτά προστίθεται και η προφανής ανικανότητα του κυβερνάν, η αδιαφορία – ή έστω η αυταπάτη – για την επείγουσα κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, το αλαλούμ των ιδεοληπτικών αποφάσεων, η κατακρήμνιση των θετικών που τους άφησαν οι προηγούμενοι, οι αλλεπάλληλες ήττες τακτικής με την τρόικα, που ανεβάζουν το λογαριασμό της φτώχειας για το λαό («δεν μας βγήκε τίποτα», που είπε ο Φίλης).

Η κ. Γεννηματά, απέκρουσε το φλερτ, χαρακτηρίζοντάς το ως «κουτοπονηριές και φτηνά κόλπα», ενώ αντιγύρισε την κοσμητική έκφραση Φίλη με περί ΠΑΣΟΚ που «βρωμάει», συνιστώντας «αν κάτι τους βρωμάει, να κοιτάξουν δίπλα τους» (ΑΝΕΛ).

Το τρίδυμο

Είναι λίγο οξύμωρο, η πολιτική ζωή να κρέμεται από τις αποφάσεις ενός κόμματος που κυμαίνεται περί το 6%. Η Φώφη είπε ότι δεν θα μπει σε μελλοντική κυβέρνηση μόνη με τη ΝΔ, εάν δεν μετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό ξένισε. Ωστόσο, η απόφασή της, με ψύχραιμη αποτίμηση:

Α) Δείχνει μια λογική περιχαράκωσης, δεδομένου ότι τα μνημόνια χάρισαν στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία, ενώ εξαέρωσαν το κόμμα της.

Β) Η στρατηγική αυτή τη φέρνει στην κόψη του ξυραφιού, αλλά αποβαίνει εμμέσως υπέρ του πρώτου κόμματος! Του παρέχει το επιχείρημα να ζητήσει την ψήφο των πολιτών προκειμένου να αποφευχθεί η ακυβερνησία.

Γ) Δεν υπάρχει καμία δύναμη που μπορεί να σώσει έναν λαό που αποφάσισε να αυτοκτονήσει. Ως εκ τούτου ο λαός ας πάρει τις αποφάσεις του. Δεν είναι τιμητικό γι’ αυτόν, η σωτηρία του να επαφίεται στις αποφάσεις ενός μικρού κόμματος που ο ίδιος απαξίωσε.

Δ) Είναι πολύ νωρίς να ζητείται η κεφαλή της επί πίνακι. Η ΝΔ είναι πρώτη. Όταν θα γίνουν εκλογές, μπορεί να υπάρξουν ύστερες αποφάσεις. Είναι, π.χ., άλλης εντάσεως διακύβευμα αν ο κ. Μητσοτάκης χρειάζεται 15 βουλευτές για να σχηματίσει κυβέρνηση και διαφορετικής αν χρειάζεται μόνο 2. Οπότε είναι αντιπαραγωγικό και για τη χώρα, να ξεσηκώνονται αυτή την στιγμή, τέτοιες διαμάχες.

Φωτογραφία: SOOC

Αναδημοσίευση από το liberal.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.