Γαλλία: Οι 4 από τους 11 υποψηφίους θέλουν έξοδο της Γαλλίας από το ευρώ

Οι διαφορές ανάμεσα στους έντεκα υποψηφίους προέδρους για την Ευρώπη αποτελούν ένα από τα κεντρικά θέματα της προεκλογικής περιόδου.

Πρόκειται για ένα ζήτημα που θολώνει τον παραδοσιακό διαχωρισμό Αριστεράς-Δεξιάς: 4 από τους 11 υποψηφίους κάνουν αντι-ευρωπαϊκή εκστρατεία, και 3 εύχονται να ανακτήσει η Γαλλία την εθνική της κυριαρχία απέναντι στις Βρυξέλλες. Μόνο ένας είναι φανατικά ευρωπαϊστής, ο Εμμανουέλ Μακρόν.

Ο υποψήφιος François Asselineau έκανε το Frexit ένα επιχείρημα-φάρο της εκστρατείας του. Δηλώνει ότι θέλει να βγάλει την Γαλλία από την ΕΕ και από την ευρωζώνη, μονομερώς, αμέσως μόλις εκλεγεί πρόεδρος (ευτυχώς, δεν έχει καμία τύχη).
Η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν τίθεται επίσης υπέρ του Frexit αλλά με ένα άλλο επιχείρημα: δηλώνει ότι θα κάνει δημοψήφισμα μόλις εκλεγεί πρόεδρος για να ζητήσει την γνώμη της πλειοψηφίας των Γάλλων. Προτίθεται, πάντως, να βγάλει την Γαλλία μονομερώς από την ευρωζώνη και από το ευρώ, φυσικά.

Ο υποψήφιος Jacques Cheminade προτείνει την έξοδο από την ΕΕ και από την ευρωζώνη, χωρίς να εγκαταλείψει εντελώς κάθε ευρωπαϊκή δομή. Προτείνει να επικεντρώσει την Ευρώπη «σε μια συνεννόηση μεταξύ συμβατών εθνών, από την ιστορία και την ανάπτυξή τους».

Σε παρόμοια πορεία, ο υποψήφιος Nicolas Dupont-Aignan θέλει να αντικαταστήσει την ευρωπαϊκή ένωση από μια «Κοινότητα ευρωπαϊκών κρατών». Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι αυτή η θέση του δεν μοιάζει με τη θέση της ακροδεξιάς Λεπέν. «Αντίθετα με την Μαρίν Λεπέν, δεν πιστεύω στην έξοδο από την Ευρώπη, αλλά στην ανακατασκευή της Ευρώπης. Πιστεύω σε μια Ευρώπη των εθνών και των σχεδίων. Είμαι ο μόνος που έχω ένα εναλλακτικό πρόγραμμα, το οποίο οικοδομεί μια ευρωπαϊκή ομοσπονδία, με κράτη που ξαναβρίσκουν τα σύνορά τους, τους νόμους τους και τους προϋπολογισμούς τους», δηλώνει.

Ο υποψήφιος της Δεξιάς Φρανσουά Φιγιόν έχει μια μεσοβέζικη θέση για την Ευρώπη. Δεν θέτει ζήτημα εξόδου από την Ευρώπη ή από το ευρώ. Ωστόσο, επιθυμεί μια Ευρώπη «η οποία να σέβεται πλήρως τα Εθνη» και η οποία θα επικεντρωθεί σε «ορισμένους θεμελιώδεις τομείς». Δηλώνει, δηλαδή, έτοιμος να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Συνθήκη για τα δικαιώματα του ανθρώπου, η οποία, όπως λέει «ανακατεύεται όλο και περισσότερο με τα κοινωνικά θέματα τα οποία αποτελούν την εθνική μας ταυτότητα».

Ο κομμουνιστογενής υποψήφιος Jean Lassalle, δηλώνει ότι θέλει «να δώσει στη Γαλλία τη δυνατότητα ευελιξίας, μέσα σε μια Ευρώπη των Εθνών», είναι αντίθετος με τις συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών, θέλει να επαναδιαπραγματευθεί την οικονομική συμμετοχή της Γαλλίας στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και να φέρνει προς ψήφιση στο γαλλικό κοινοβούλιο «κάθε νόμο ευρωπαϊκής φύσεως». Δεν επιθυμεί, ωστόσο, την έξοδο της Γαλλίας από το ευρώ ή από την ΕΕ.

Ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού κόμματος Μπενουά Αμόν είναι αρκετά ευρωσκεπτικιστής, εκτιμά ότι η Ευρώπη είναι υπερβολικά φιλελεύθερη και θέλει να βάλει τέλος στις πολιτικές λιτότητας. Προτείνει, λοιπόν, μια νέα συμφωνία για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και θέλει ένα Κοινοβούλιο της ευρωζώνης. Βάζει επίσης στο τραπέζι ένα σύμφωνο με την ενεργειακή μετάβαση το οποίο θα μεταφραστεί από μια ευρωπαϊκή επένδυση 1.000 δις ευρώ.

Ο κομμουνιστογενής Philippe Poutou απορρίπτει, επίσης, την Ευρώπη όπως είναι σήμερα: «Είμαστε εναντίον αυτής της Ευρώπης, είμαστε υπέρ μιας Ευρώπης των εργαζομένων και των λαών, όπου όλα τα κοινωνικά δικαιώματα θα διασφαλίζονται (μισθοί, κοινωνική προστασία, δικαίωμα στην έκτρωση κλπ).

Ο νεοκομμουνιστής Ζαν Λικ Μελανσόν βάζει δύο προτάσεις στο τραπέζι: 1. Το Σχέδιο Α, δηλαδή την έξοδο από όλες τις ευρωπαϊκές συμφωνίες, την εγκατάλειψη των υπαρχόντων κανόνων από όλες τις χώρες που το εύχονται και την διαπραγμάτευση άλλων κανόνων. 1. Το Σχέδιο Β, είναι η μονομερής έξοδος της Γαλλίας από τις ευρωπαϊκές συμφωνίες και η πρόταση άλλων συνεργασιών. «Την Ευρώπη ή την αλλάζουμε ή την εγκαταλείπουμε» είναι το σύνθημά του.

Ο κεντρώος υποψήφιος Εμμανουέλ Μακρόν, και φαβορί στις προεδρικές εκλογές, είναι ο μοναδικός φανατικά ευρωπαίος. Προτείνει τη δημιουργία ενός προϋπολογισμού της ευρωζώνης, τη δημιουργία μιας θέσης ενός υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών της ευρωζώνης, ο οποίος θα έχει την ευθύνη του προϋπολογισμού της ευρωζώνης, υπό τον έλεγχο ενός Κοινοβουλίου της ευρωζώνης, το οποίο θα απαρτίζεται από τους ευρωβουλευτές των κρατών-μελών.
Ο Εμμανουέλ Μακρόν είναι επίσης ο μοναδικός υποψήφιος υπέρ της συμφωνίας CETA, που ορίζει τους κανόνες ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ του Καναδά και της ΕΕ.

Η ακροαριστερή υποψήφια Nathalie Arthaud, εκτιμά ότι η Ευρώπη είναι ένα δευτερεύον θέμα. Εκείνη πιστεύει ότι το βασικό θέμα είναι η πάλη των τάξεων: «Οταν σας εκμεταλλεύονται, δεν είστε κυρίαρχος κανενός πράγματος, είτε οι νόμοι αποφασίζονται στη Γαλλία είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο», δηλώνει. «Οταν ακούω τους άλλους υποψηφίους να λένε ότι η Ευρώπη είναι η πηγή όλων των κακών, λέτε ψέματα στους εργαζομένους και οι εργοδότες τρίβουν τα χέρια τους γιατί έτσι μπορούν να λιώσουν τον εργαζόμενο», προσθέτει. Είναι αντίθετη στην CETA ή στο ευρωπαϊκό σύμφωνο σταθερότητας, αλλά δεν δηλώνει υπέρ της εξόδου από την ΕΕ ή από την ευρωζώνη.