«ΦΩΤΙΣΜΟΣ» εδώ και τώρα, πιάστε μαζί τον σταυρό της σωτηρίας της χώρας

Του Γρηγόρη Καλοκαιρινού

Κατά τη Βάπτιση του Χριστού στον Ιορδάνη Ποταμό από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, συνετελέσθησαν δύο κορυφαία γεγονότα, τα οποία σηματοδότησαν την οριστική μορφή και πορεία του Χριστιανισμού. Ήσαν, αφενός η φανέρωση του Θεού διά της φωνής του και αφετέρου η παρουσία της Αγίας Τριάδος. Με τη μοναδική αυτή πολυδιάστατη εμφάνισή τους, θα καθόριζαν οριστικά πλέον τη ζωή του κάθε χριστιανού στον άπειρο χρόνο, αφού βαπτιζόμενος ο άνθρωπος δέχεται τη Θεία Χάρη του Φωτισμού από το Άγιο Πνεύμα, επιβεβαιωμένη ως θεϊκό δώρο προς αυτόν, από τον ίδιο τον Πατέρα – Δημιουργό. Φρόντισε όμως ο Πλάστης, όπως το ύψιστο των δημιουργημάτων του, εκτός από τον ένα Φωτισμό διά της Βαπτίσεως που θα δέχεται στον βίο του, να ενισχύεται από τη Θεία Χάρη, την οποία αγιοπνευματικά επιφοιτά σε όλους τους χριστιανούς και κατά την κατ΄ έτος υπενθύμιση της Βαπτίσεως του Υιού του από την Εκκλησία.

 

Έτσι λοιπόν, ο Αγιασμός των Υδάτων με το κλείσιμο του Δωδεκαημέρου των Χριστουγέννων, φωτίζει τον άνθρωπο και τον ενισχύει για ολόκληρο τον χρόνο που ξεκινά μπροστά του. Και τον χρειάζεται αυτόν τον φωτισμό, για να συνεχίσει την ευθεία πορεία της ζωής του, ή για να διορθώσει την «τεθλασμένη» που έχει ακολουθήσει μέχρι χθες και η οποία τον έχει βγάλει από το σωστό διάβα του. Ας ευχηθούμε λοιπόν, όπως η εφετινή επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος τα Θεοφάνια, βρει περισσότερα μυαλά «ανοικτά» και πιο πολλές καρδιές έτοιμες να τη δεχθούν και να την κάνουν θετικό οδηγό μέσα στην καθημερινότητά τους. Η πατρίδα μας μάλιστα, έχει απόλυτη, άμεση την ανάγκη αυτής της επιφοιτήσεως σε όλα τα επίπεδα. Και ο λαός τη χρειάζεται και είναι απαραίτητη σε όλες τις εξουσίες που τη διαφεντεύουν.

ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ

Ενθαρρυντικό ποδαρικό έκαναν οι πολιτικές μας ηγεσίες με τη χαραυγή του 2017. Ας ευχηθούμε και ας ελπίσουμε με αισιοδοξία να έχει συνέχεια, αφού διαφαίνεται να τους «επισκέφθηκε» η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος πριν από τα Θεοφάνια. Ο Καλός Θεός που προστατεύει τη Ρωμιοσύνη, βλέπει ότι έχουμε φθάσει στο

«παρά ένα» της κατηφόρας μας και θέλει να μας προλάβει, ώστε να μην πέσουμε στον γκρεμό, γι΄ αυτό και τους φώτισε νωρίτερα.

Κατ΄ αρχήν παρέστησαν όλοι σχεδόν οι πολιτικοί αρχηγοί στη δοξολογία την οποία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος στον Μητροπολιτικό Ναό. Μπορεί ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας να προσήλθε χωρίς γραβάτα, να μην προσκύνησε Ευαγγέλιο και εικονίσματα και να μην ασπάστηκε το χέρι του προκαθημένου της Εκκλησίας μας, όμως το σημαντικότερο έγινε. Πήγε στη δοξολογία και αντάλλαξε ασπασμό αγάπης με τον κ. Ιερώνυμο! Δεν είναι λίγο αυτό ως γεγονός, για να μην πούμε, μάλιστα, πως ήταν πάρα πολύ σημαντικό, εάν κάνουμε συγκρίσεις με το παρελθόν.

Όμως η …πρόωρη επιφοίτηση δεν σταμάτησε εκεί. Ηγέτες που μέχρι πριν λίγα 24ωρα δεν έλεγαν «καλημέρα» μεταξύ τους, στρέφοντας το κεφάλι, δεξιά ο ένας και αριστερά ο άλλος, για να μη συναντηθούν τα βλέμματά τους, και χαιρετισμό αντήλλαξαν και χαμόγελα και ευχές επί τω νέω έτει. Η δε επιφοίτηση, ως γεγονός υπαρκτό πλέον, λαμπρύνθηκε ακόμη περισσότερο, με τη «μεταμόρφωση» του πρωθυπουργού και του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως. Αντήλλαξαν χαιρετισμούς – με πρώτον να δίνει το χέρι του στον κ. Μητσοτάκη ο κ. Τσίπρας – χαμογέλασαν και αλληλοευχήθηκαν. Γίνονται λοιπόν θαύματα ή όχι; Ας απαντήσουν οι δύσπιστοι. Και το κλίμα της γιορτινής αυτής ημέρας, κύλησε έτσι ευχάριστα, γιατί το «μήνυμα» που έστειλαν οι δύο πρωτοκάθεδροι προς όλες τις κατευθύνσεις, υπήρξε θετικό, όχι μόνον για το σήμερα, αλλά και για το αύριο του τόπου. Αυτό τουλάχιστον ελπίζουν όσοι τους είδαν, με πρώτο τον Αρχιεπίσκοπο.

Η ΛΑΪΚΗ ΕΥΘΥΝΗ

Καλό το ποδαρικό του 2017 για την πολιτική μας ηγεσία και θετικό παράδειγμα για τον λαό, γιατί οι ευθύνες του είναι μεγάλες, για να μην πούμε και κατά πολύ μεγαλύτερες από αυτές των πολιτικών, αφού η λαϊκή πλειοψηφία αναγκάζει τις περισσότερες φορές την όποια εξουσία ακόμη και να παρανομεί, με στόχο το προσωπικό και όχι το κοινό συμφέρον του πολίτη ή των πολιτών. Το ίδιο καταστροφικό είναι και το κομματικό νιτερέσο. Αυτά τα δύο αποτελούν τους αρνητικούς πυλώνες της λεγομένης διαπλοκής, η οποία μαστίζει την Ελλάδα από την εποχή του Τζουμπέ. Όλα δρομολογούνται, εξυφαίνονται και υλοποιούνται γύρω από μία και μόνη λέξη: ΜΕΣΟΝ! Έχεις μέσον, επιτυγχάνεις ό,τι θέλεις και όποτε το θέλεις. Εάν δεν έχεις, σε τρώει το μαύρο σκοτάδι. Ούτε εργασία βρίσκεις, ούτε το παιδί σου μπορείς να σπουδάσεις, ούτε καλή μετάθεση στον στρατό είναι δυνατή, ούτε παράνομο δάνειο θα πάρεις, ούτε αυθαίρετο μπορείς να κτίσεις, ούτε…ούτε…ούτε… χιλιάδες ΟΥΤΕ χωρίς «δόντι» στο γκουβέρνο. Γι΄ αυτό και ο λαϊκός, κυρίως, πληθυσμός μετακινείται από κόμμα σε κόμμα, όταν κερδίσει το ένα και χάσει τις εκλογές το άλλο. Γιατί ο λαός έχει μια παροιμία: «Όποιος έχει μαχαίρι, τρώει πεπόνι». Το κυβερνών κόμμα από την μετά Καποδίστρια εποχή, πάντα «βόλευε τα δικά του παιδιά». Αυτή ήταν η αφορμή που σκότωσαν τον Κυβερνήτη, αυτή ήταν και, δυστυχώς, παραμένει η παθογένεια της μόνιμης κατάντιας που τρώει τα σωθικά των Ελλήνων. Ακόμη και η για πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ευαγγελιζόταν την ισότητα μεταξύ των πολιτών, την ισονομία και τη δικαιοσύνη, και αυτή, τελικά, τα …δικά της παιδιά βολεύει στα …μουλωχτά! Όσες εξουσίες προσπάθησαν να αλλάξουν κάποια από τα αρνητικά που διαχέονται σε ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό, τις …εξέβρασαν κόμματα και ψηφοφόροι μαζί!

Ο Ρωμιός λοιπόν είναι αυτός που διαμορφώνει τα έργα και τις ημέρες των πολιτικών με βάση τις δικές του ανάγκες και επιδιώξεις και όχι με αυτές του κράτους. Οι πολιτικοί, απλώς υποτάχθηκαν και προσαρμόσθηκαν με γρήγορους ρυθμούς εδώ και 186 χρόνια στις επιθυμίες των περισσοτέρων Ελλήνων προς χάριν του σταυρού προτιμήσεως. Με τον καιρό μάλιστα, αρκετοί, μπήκαν και συνεχίζουν να μπαίνουν και αυτοί στα …κόλπα. Να λοιπόν που χρειάζεται η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Σε έναν λαό, σχεδόν ολόκληρο. Πρέπει επομένως, νοοτροπίες, συνήθειες και πρακτικές που μας διακατέχουν και, κατά εποχές, γίνονται αιτία να πέφτει σε ξέρες το καράβι, να αποβληθούν από ένα αρρωστημένο DNA που έχουμε αναπτύξει και με συνειδητοποίηση του προβλήματός μας, να χτίσουμε σιγά – σιγά μια νέα πραγματικότητα. Γιατί τέτοιες αλλαγές δεν γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Μην παραπλανώνται λοιπόν ορισμένοι συνέλληνες, πως η κρίση την οποία περνάμε είναι από μόνη της ικανή να φέρει αυτές τις βαθιές αλλαγές. Απαιτείται τεράστια προσπάθεια και χρόνος. Ο Ρωμιός δεν αλλάζει εύκολα. Και αύριο το πρωί, αν του δοθεί η ευκαιρία, και παράνομα θα κτίσει, και την Εφορία θα «κλέψει», και στο Δημόσιο θα προσπαθήσει να διορισθεί από την πίσω …πόρτα, και τους γνωστούς του πολιτικούς θα πλευροκοπήσει και θα «ψιλοεκβιάσει» για να πετύχει κάτι παράνομο …και ας τρέχει η κρίση και ας μας εκβιάζουν ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ. Ο Έλληνας δεν …χαμπαριάζει με τίποτα, αρκεί να κάνει αυτό που τον συμφέρει. Έτσι έχει ζήσει, έτσι έχει συνηθίσει. Και η συνήθεια είναι δευτέρα φύση. Τέτοιες νοοτροπίες επομένως δεν …εξαφανίζονται από τη μια στιγμή στην άλλη, το ξανατονίζουμε.

 

ΛΕΣ ΝΑ ΒΡΗΚΑΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΗ;

Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι αναζητούμε, μέσα στο σημερινό εθνικό χάος, μία ευκαιρία από την οποία θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις αφετηρίας για το ξεκίνημα έστω και μιας δειλής προσπάθειας, στο πλαίσιο που προαναφέραμε και από το σημείο αυτό θα αρχίσουμε τον αγώνα ηθικής, βασικά, αναβαπτίσεώς μας. Και αυτή η ευκαιρία θα μπορούσε – γιατί όχι; – να είναι το κλίμα των καλών διαθέσεων που διαμορφώθηκε κατά τη δοξολογία της Πρωτοχρονιάς. Μετά τα χαμόγελα, τις χειραψίες και τις ευχές, ας αποφασίσουν οι πολιτικοί αρχηγοί να καθίσουν σε ένα τραπέζι, να συζητήσουν για τα μεγάλα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και να κάνουν τις όποιες υπερβάσεις μπορούν, ξεπερνώντας ιδεολογίες, ιδεοληψίες, συνήθειες του παρελθόντος, ρουσφετολογίες, διαπροσωπικές αντιδικίες, μ΄ άλλα λόγια, ας πάρουν ένα σφουγγάρι κι ας σβήσουν όλοι μαζί ό,τι υπάρχει μέχρι χθες γραμμένο στον Ρωμαίικο μαυροπίνακα, κάνοντας έτσι μια καινούργια αρχή, κυρίως για την πατρίδα, τον ελληνισμό και φυσικά τον λαό. Θα είναι όμως μια νέα αρχή και για τους ίδιους. Γιατί οι μέχρι τη δοξολογία συμπεριφορές, μάλλον τους αδικούσαν ακόμη και ως ανθρώπους, φορτίζοντας τις ψυχές τους με καταχνιά και μαυρίλα, αισθήματα που δεν έχουν σχέση με το άπλετο φως της Επιφοιτήσεως και της καθ΄ημάς Ορθοδοξίας.

Παράλληλα, με μια ανάλογη συνέχεια στην εορταστική ενέργειά τους, θα αφυπνίσουν και θα προβληματίσουν τον λαό. Θα του δώσουν την ευκαιρία της δικής του ανανήψεως, με αυτοκριτική, επισήμανση λαθών και τη δημιουργία καινούργιων σκέψεων και στόχων. Θα του απομονώσουν το ΕΓΩ και θα του προβάλουν το ΕΜΕΙΣ. Με αυτόν τον τρόπο θα ξεκινήσει και ο απεγκλωβισμός των πολιτών από τους πολιτικούς, γεγονός το οποίο θα αποτελέσει ταυτόχρονα και απεγκλωβισμό των αστείρευτων αλλά καταπιεσμένων μέχρι τώρα δυνατοτήτων και των δύο πλευρών. Με αυτές τις νέες συμπεριφορές θα απελευθερωθούν και οι παγιδευμένες ανθρώπινες σχέσεις με την ύπαρξη πλέον της αλληλοπεριχωρήσεως και της αλληλεγγύης.

 

ΝΑ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ…

Ιδού λοιπόν η ευκαιρία. Ας μην την αφήσουν ανεκμετάλλευτη εξουσία και λαός, γιατί – να το κατανοήσουν πολύ καλά όλοι – χανόμαστε εάν δεν συμμορφωθούμε. Μην περιμένει ο λαός την όποια πρωτοβουλία των πολιτικών, οι οποίοι, εξάλλου, την πήραν με τη νέα τους συμπεριφορά και εικόνα – παράδειγμα που έδειξαν μέσα στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών, που θα πρέπει να γίνει η μαγιά για να «ζυμώσουμε» το αύριο μιας νέας Ελλάδος. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Ας βάλουμε τη λογική κάτω και ας ανασκουμπωθούμε για να δουλέψουμε σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και μέσα στην ψυχή μας, γιατί αλλιώς δεν έχουμε ούτε παρόν, ούτε μέλλον. Και ασφαλώς, ο πολιτικός κόσμος της χώρας οφείλει πλέον να συνεχίσει αυτό που άρχισε την Πρωτοχρονιά. Δεν μπορεί να πισωγυρίσει σε πρακτικές τις οποίες ο ίδιος καταδίκασε με τη στάση του, μέσα σε έναν ιερό ορθόδοξο χώρο. Είναι βέβαιο πως η επιφοίτηση έπεσε επί των κεφαλών τους, προσφέροντάς τους το Φως το Αληθινό και την αγιοπνευματική ευλογία της, που, οπωσδήποτε πρέπει να μεταλαμπαδευθούν και στον λαό μας…

 

ΚΑΛΟ ΦΩΤΙΣΜΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ