Φώτης Kουβέλης: Ο… γυρολόγος της Αριστεράς και της εξουσίας

Λουφάζει, στριμωγμένος στο περιθώριο της Αριστεράς. Πότε-πότε ξεμυτίζει για να επιδοθεί σε άστοχες και αναποτελεσματικές τιμονιές κι έτσι βαυκαλίζεται ότι επιβιώνει πολιτικά. Ο λόγος για τον βετεράνο πολιτικό της «υπεύθυνης Αριστεράς», Φώτη Κουβέλη, ο οποίος αφού έριξε την κυβέρνηση Σαμαρά, αφού διέλυσε το κόμμα του, αφού έγινε η «θεραπαινίδα» της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, επιχειρεί την πολιτική του επανεκκίνηση.

Της Στέλλας Νοβάκη

Ο μοιραίος κ. Κουβέλης με τη γνωστή «κουβελίστικη» γλώσσα, των ίσων αποστάσεων, την οποία χειρίζεται άψογα και είναι η γλώσσα την οποία ομιλεί προκειμένου να μη λάβει σαφή θέση επί οποιουδήποτε θέματος έχει κόστος, έχει καταφέρει τελικά να αυτοαποδομηθεί και την περασμένη εβδομάδα έδωσε στον εαυτό του το χαριστικό χτύπημα. Όταν ο Φώτης Κουβέλης μπήκε στη διαδικασία να αρνηθεί ότι του έγινε σαφής πρόταση από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για την Προεδρία της Δημοκρατίας το 2014, όχι μόνο προκάλεσε σάλο, αλλά μπήκε και στο κάδρο επιθέσεων, ακόμη και πρώην στενών συνεργατών του, που τον διέψευσαν δημοσίως. Για «συνειδητά ψέματα» τον κατηγόρησε αρχικά μέσα από τα social media ο πρώην στενός του συνεργάτης Ανδρέας Παπαδόπουλος, «απειλώντας» με αποκαλύψεις για «όλη την αλήθεια» γύρω από ένα ιστορικό γεγονός .Ακολούθησε το σχόλιο του Γιάννη Μεϊμάρογλου, σύμφωνα με το οποίο ο ίδιος συναντήθηκε με τον Φώτη Κουβέλη μετά τον Δεκαπενταύγουστο του 2014 στο γραφείο του στη ΔΗΜΑΡ και του μετέφερε την πρόταση για την ΠτΔ, την οποία και αποδέχθηκε πλήρως, με τους δύο να συμφωνούν και στις επιμέρους «διορθωτικές» κινήσεις της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου (ΕΡΤ κλπ.) που θα δικαιολογούσαν τη μεταστροφή του. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι ο κ. Κουβέλης ζήτησε τότε να μην ανακοινωθεί τίποτα, για να μην «καεί» η υποψηφιότητα, μέχρι την επίσημη ανακοίνωσή της που θα γινόταν τον Δεκέμβρη του ’14, λίγο πριν την εκλογή από τη Βουλή. Τέλος, η διάψευση του Φώτη Κουβέλη «τρίτωσε», αυτή τη φορά από τα χείλη του επιστήθιου πολιτικά φίλου του επί δεκαετίες Σπύρου Λυκούδη.

Η… ΧΡΥΣΗ ΕΦΕΔΡΕΙΑ

Ο άλλοτε επικεφαλής της ΔΗΜΑΡ, και ηττημένος από τον Αλέξη Τσίπρα στη μάχη για τη διαδοχή του Αλέκου Αλαβάνου στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, περιμένει περισσότερο από δύο χρόνια για να πιάσει «στασίδι» στο κυβερνητικό σχήμα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η μετριοπάθεια του Φώτη Κουβέλη είναι αλήθεια ότι έχει εκτιμηθεί από το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά μέχρι στιγμής έχουν μείνει μόνο στην εκτίμηση, αυτό όμως δεν τον εμποδίζει διόλου να ευελπιστεί, ότι στα μάτια των Συριζαίων φαντάζει ως «χρυσή εφεδρεία».

Ο λαός καταδίκασε την άχρωμη και άοσμη πολιτική του ακόμη κι όταν υποσχέθηκε κυβερνητική λύση και μπήκε στην τρικομματική κυβέρνηση, ωστόσο προτίμησε να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές τη χώρα γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι μια τέτοια εξέλιξη ήταν ένα αποκλειστικό του προνόμιο, ως ένας από τους ρυθμιστές της τότε κυβέρνησης. Παρότι εμφανιζόταν ως η υπεύθυνη Αριστερά, ωστόσο με ευχαρίστηση και μεγάλη ευκολία πέρασε την πόρτα του Μαξίμου αποδεχόμενος την πρόταση του παλαιοκομματισμού (ΝΔ –ΠΑΣΟΚ), δηλαδή αυτό που κατήγγειλε όσο βρισκόταν στα κοινοβουλευτικά έδρανα της αντιπολίτευσης. Ψήφισε τον προϋπολογισμό, αλλά όχι το μεσοπρόθεσμο, κι όταν πιέστηκε από το εσωτερικό του κόμματός του, πάτησε πάνω στο μαύρο της ΕΡΤ και εγκατέλειψε το καράβι.

Ο τότε αρχηγός της ΔΗΜΑΡ αποχώρησε από την κυβέρνηση τη λάθος στιγμή και για τον λάθος λόγο και πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αλέξη Τσίπρα την εξουσία. Τουλάχιστον υπουργείο θα άξιζε μια τέτοια κίνηση. Ένα υπουργείο που ακόμη το περιμένει ο Φώτη Κουβέλης, όμως χωρίς κόμμα και χωρίς βουλευτές, βυθίστηκε στην πολιτική λήθη. Η επιλογή του να καταψηφίσει τον Σταύρο Δήμα γέννησαν σενάρια για μυστική συμφωνία με τον Τσίπρα με αντάλλαγμα μια θέση στο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ανομολόγητος στόχος του να διεκδικήσει την Προεδρία της Δημοκρατίας ήταν εμφανής από το 2013. Λίγο πριν εγκαταλείψει και το καράβι της ΔΗΜΑΡ, ο Φώτης Κουβέλης συνέχιζε το φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Καθιστώντας το κόμμα του θνησιγενές, τουλάχιστον μέχρι αυτό να αλλάξει χέρια, ο Φώτης Κουβέλης ζαλισμένος από τις κωλοτούμπες βρήκε αποκούμπι στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα. Χαρακτηριστικά, ενώ η Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ αποφάσισε να συνεργαστεί στις εκλογές με το ΠΑΣΟΚ, εκείνος στηρίζει άνευ όρων τον ΣΥΡΙΖΑ, οδηγούμενος στο πολιτικό του …χαρακίρι.

ΟΠΟΥ ΦΥΣΑΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ…

Κουβαλώντας ωστόσο την ταμπέλα του πολιτικού που έριξε μια κυβέρνηση, ο Φώτης Κουβέλης νόμισε ότι ήταν ισχυρός και μπορούσε να αλλάζει κυβερνήσεις, κάτι που τελικά τον έκανε να μείνει πολλά βήματα πίσω από την πραγματικότητα. Ο Φώτης Κουβέλης όμως δεν είναι η αρχηγική προσωπικότητα που παίρνει αποφάσεις με ρίσκα, χωρίς επιφυλάξεις, αλλά μια προσωπικότητα που δεν οδηγεί, αλλά οδηγείται από τις εξελίξεις. Η αμφιθυμία άλλωστε που έχει επιδείξει τα τελευταία χρόνια, ήταν αυτό που το χρέωναν οι συνεργάτες του και οι σύντροφοί του ακόμη κι όταν ήταν αρχηγός της ΔΗΜΑΡ. Ο τυχοδιωκτισμός και η ματαιοδοξία δεν επιβραβεύονται, αλλά, συνήθως, πληρώνονται.