Εσείς, σύντροφοι, πληρώνεστε;

Του Γιώργου Κράλογλου

Στόχος η αδήλωτη εργασία. Με τη δηλωμένη όλα καλά; Και πως ξεπέρασαν (από το 2016) τους 700.000 όσοι πληρώνονται με 3-12 μήνες καθυστέρηση;

Το εργασιακό «άρωμα» Σοβιετικής Ένωσης με «δόγμα» το «…εσείς, σύντροφοι, θα κάνετε ότι μας πληρώνετε και εμείς θα κάνουμε ότι δουλεύουμε…» πιάνει τόπο και στην Ελλάδα. Παίρνει την δική του θέση στησοβιετία μας.

Που θα φθάναμε άλλωστε όταν το 64,4% των εργαζομένων είναι καταπονημένοι (δουλεύουν πολύ με λίγα μέσα) και το 11,2% δουλεύει πάνω από 60 ώρες εβδομαδιαίως, με μόνη την Τουρκία να είναι σε χειρότερη κατάσταση (76,2% καταπονημένοι με το 23,3% πάνω από 60 ώρες εβδομαδιαίως).

Δεν τα λένε οι εργαζόμενοι αυτά. Τα λένε οι εργοδότες. Ο ΣΕΒ, ως κοινωνικός εταίρος, σε μελέτη του. Στην οποία όμως δεν καταχωρούνται, οι πιο πραγματικοί λόγοι, για τους καταπονημένους εργαζόμενους.

Δεν φαίνεται πουθενά (πώς να φανεί άλλωστε) ότι το 30%  από τους 1.700.000 εργαζόμενους, με δηλωμένη εργασία, πληρώνεται μετά από ένα 3μηνο, στην καλύτερη περίπτωση, ή μετά από 1 χρόνο στη χειρότερη.

Το υπουργείο Εργασίας τα έχει τα στοιχεία αυτά από το 2016 στο συρτάρι του. Οι δικοί του Οργανισμοί τα μέτρησαν.

Και τι έκαναν; Τίποτε απολύτως. Γιατί να κάνουν. Οι κρατικοί υπάλληλοι πληρώνονται στην ώρα τους και με επιδόματα. Ποιος νοιάζεται για τον ιδιωτικό τομέα.

Ποιος σκοτίστηκε που μονιμοποιήθηκε ως τακτική η καθυστέρηση της πληρωμής και το «παζάρι», με τον εργαζόμενο, για «κούρεμα» των καθυστερημένων και άντε για μια νέα αρχή σύντροφε…

Πως νομίζετε ότι φθάσαμε εδώ που φθάσαμε. Στο καθεστώς της αδήλωτης εργασίας. Στο καθεστώς της τσάμπα δουλειάς… Στο περιβάλλον δουλεμπορίου και μαύρης εργασίας…

Άντε τώρα να το ξηλώσουν το καθεστώς. Και γιατί να το κάνουν όταν οι 23 στους 100 που ρωτήθηκαν (σε πρόσφατη έρευνα του ΣΕΒ) για το πώς βλέπουν τα πράγματα απάντησαν «…όλα καλά και ας μην τα πειράξουμε γιατί που να ψάχνεις να βρεις την άκρη…

Οι δε 21 στους 100 ξαφνιάστηκαν… για ό,τι συμβαίνει. Ούτε που είχαν πάρει χαμπάρι τη μαύρη και αδήλωτη αγορά εργασίας…

Είμαστε ήδη σε νέα εργασιακή κατάσταση. Καθεστώς που αρχικά αντέγραψε τη Βουλγαρία και τώρα φωτογραφίζει τα κόλπα της Τουρκίας. Αδήλωτα εισοδήματα και μαύρα με τα οποία κινείται η αγορά.

Και η αγορά το ξέρει πολύ καλά. Οι 86 από τους 100 που ρωτήθηκαν (στην ίδια έρευνα του ΣΕΒ) τι σόι λεφτά είναι αυτά που πέφτουν στην αγορά (αν εξαιρέσουμε τα έτοιμα), απάντησαν ότι είναι τα μαύρα και βεβαίως τα αδήλωτα στην εφορία εκείνων που ζήτησαν σκόπιμα αδήλωτη εργασία και το ευχαριστήθηκαν…

Ο πρωθυπουργός μας όμως ζητάει από την κυβέρνησή του να οργανώσουν εκστρατεία και να ανατρέψουν το παράνομο καθεστώς με την αδήλωτη εργασία και τα μαύρα.

Πολύ σωστά και χίλια μπράβο. Θα το καταφέρει όμως ο Τσίπρας; Γιατί αν το καταφέρει χαιρετίσματα σε αυτά που δηλώνουν, μέσα στην τρελή χαρά, ότι μείωσαν την ανεργία από το 27% στο 21%.

Αλλά την ανεργία, σύντροφοι, την μειώνεις όταν βρίσκεις δουλειά στους 600.000 (ίσως και περισσότερους) που την έχασαν με την αποβιομηχάνιση της χώρας, τη συρρίκνωση της δευτερογενούς παραγωγής (όσης έμεινε στον τόπο) με τα 150.000 (και περισσότερα) λουκέτα στις βιοτεχνίες και με το κλείσιμο αλυσίδων.

Αυτή η λύση δεν είναι ορατή. Ιδιωτικές επενδύσεις με σταθερές θέσεις εργασίας ή στρατηγικές επενδύσεις, να αλλάξουν τη σημερινή μορφή της οικονομίας, δεν έχουν πρωτοκολληθεί σε υπουργεία. Και ας λέει το αντίθετο το κόμμα και η προπαγάνδα του.

Οπότε η αγορά εργασίας δεν έχει δυνατότητες να ξεφύγει από τη μέγγενη της μαύρης και αδήλωτης εργασίας. Είναι το νέο καθεστώς στο οποίο ήδη προσαρμόσθηκαν οι 50άρηδες και οι 45άρηδες. Οι νεότεροι μόνο προσωρινά, μέχρι να βρουν δυνατότητα φυγής εκτός Ελλάδος…

Τι θα συμβεί και τι να περιμένουμε; Το μήνυμα είναι μπροστά στα μάτια μας. Ας το διαβάσουμε. Ξεχάστε εντελώς ότι ζούσαμε ως αγορά εργασίας προ 7ετίας. Η αναγνώριση του πραγματικού κατώτατου στα 350 ευρώ μαζί με τα τετραήμερα, τα τετράωρα και τη μερική αμοιβή… είναι η εργασιακή πολιτική που θα επιβάλει στους ιθαγενείς της η ελληνική σοβιετία. Φυσικά μόνο στην ιδιωτική οικονομία. Είναι θέμα χρόνου. Εκεί ποντάρουν και τα «αφεντικά» που πληρώνουν όποτε γουστάρουν. Ακόμη και αυτοί (οι πολλοί) που έχουν ρευστότητα…

 

ΠΗΓΗ: capital.gr