Εν μέσω τρικυμίας ψάχνει κάβο στη Novartis

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Του Γιάννη Σιδέρη

Το καράβι που ταξιδεύει το λένε ΣΥΡΙΖΑ 2018 και ταξιδεύει εν πλήρει αγωνία του πληρώματος, θα λέγαμε παραφράζοντας τον στίχο του ποιητή. Και δεν είναι μόνο τα εθνικά που άτσαλα ανασκάλεψε, αλλά και η τέταρτη αξιολόγηση με τα προαπαιτούμενα και η κλιμακούμενη δυσαρμονία στις σχέσεις με τους ΑΝΕΛ.

Novartis

Πρόσκαιρος απάνεμος κάβος μπορεί – και επιδιώκεται σχεδιασμένα – να αποδειχτεί η Novartis, που σαφώς πρέπει να διερευνηθεί, ασχέτως αν εμπλέκονται ή όχι πολιτικά πρόσωπα και ασχέτως αν το αδίκημα έχει παραγραφεί. Δεν θα πρέπει να μείνει σκιά ώστε να βυσσοδομεί ο οποιοσδήποτε για τον όποιο λόγο.

Ωστόσο, η επίσκεψη του κ. Τζανακόπουλου στον Άρειο Πάγο την επίμαχη ώρα, με τις διαφορετικές αιτιολογήσεις που εξέφρασε, δείχνει διάθεση εκκωφαντικής πολιτικής εκμετάλλευσης. Από την άλλη οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης προαναγγέλλουν εκρηκτική άνοδο του πολιτικού θερμομέτρου.

Αλλά όσο ηχηρό και αν είναι – γιατί προς το παρόν υπάρχουν εντυπώσεις και μάλιστα «μυστήριες» με το θεσμό των προστατευόμενων, δηλαδή των ανώνυμων, μαρτύρων – παραμένει ζητούμενο εάν θα αποτελέσει πυροτέχνημα που θα σβήσει γρήγορα, ή θα καλύψει για καιρό το σύμπαν της πολιτικής ζωής.

Εθνικά

Η νηνεμία σαρώθηκε τις δυο τελευταίες Κυριακές από τους αέρηδες των συλλαλητηρίων και των ιαχών για το Σκοπιανό, τον ασκό των οποίων άνοιξε μόνη της η κυβέρνηση. Η ρότα έμοιαζε ευθύγραμμη, παρότι όχι ακύμαντη. Θα έκλειναν ταχύρυθμα με σχετικές αβαρίες το Σκοπιανό, θα διευθετούσαν με παρόμοιες αβαρίες το αλβανικό, θα πετύχαιναν διευθέτηση του χρέους με ρήτρα ανάπτυξης, θα πραγματοποιούσαμε έξοδο από  μνημόνιο (αυτοί σας έβαλαν, εγώ σας έβγαλα) χωρίς προληπτική γραμμή στήριξης και το καράβι πλησίστιο θα έμπαινε πιθανώς το Φθινόπωρο σε ρότα εκλογών.

Άλλαι μεν βουλαί κυβερνώντων, αλλά δε λαός κελεύει! Τα συλλαλητήρια φυσικά και δεν θα έριχναν την κυβέρνηση. Ωστόσο τα αποτελέσματά τους μακροπρόθεσμα λειτουργούν ως τροχοπέδη στην εύκολη επίλυση. Το βεβιασμένο της λύσης με ελληνικές αβαρίες φάνηκε από την συνάντηση Τσίπρα –Zaev και το είχαμε επισημάνει στο liberalαυθημερόν. Τα Σκόπια θα αφαιρούσαν το όνομα του Αλέξανδρου από αεροδρόμιο και δρόμο, και η ανισομερής πλουσιοπάροχη ελληνική παροχή θα ήταν η δέσμευσή μας για κύρωση της δεύτερης φάσης της Συμφωνίας Σκοπίων -Ε.Ε. καθώς και η διευκόλυνση της υποψηφιότητάς της στην πρωτοβουλία Αδριατικής- Ιονίου. Τόση γαλαντομία γατί είμαστε κιμπάρηδες!

Κυβερνητικοί τριγμοί

Η ασυνεννοησία μεταξύ των πλέον αιχμιακών υπουργών, Εξωτερικών και Άμυνας, είναι απόλυτη. Σχεδόν δεν συνομιλούν, ενώ ο πρωθυπουργός αρνείται ή δεν δύναται, να επιβάλει την συνεργασία τους.

Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι το Κίνημα Αλλαγής θα ψηφίσει τελικά την σύνθετη ονομασία αν αυτή έρθει σπονδυλωτή (ο Σταύρος δεν αποκλείεται). Οπότε οι ΑΝΕΛ θα βρεθούν προ των ευθυνών τους, να περάσει η συμφωνία με την ψήφο τους. Η προοπτική αυτή δημιουργεί ρίγη ανησυχίας στο Μαξίμου, γι’ αυτό και συνομιλητής του πρωθυπουργού μιλώντας στο liberal δεν απέκλεισε το θέμα να παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες.

4η αξιολόγηση

Δεκάδες μέτρα φωτιά έρχονται ως προαπαιτούμενα, ενώ από τις 21 Φεβρουαρίου όλοι οι πλειστηριασμοί θα διενεργούνται ηλεκτρονικά. Στον ορίζοντα οι ιδιωτικοποιήσεις ποσοστών ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ και άλλων ασημικών της χώρας – εις δόξαν της αντιμνημονιακής Αριστεράς. Μαζί τους ο νόμος για την περικοπή του ΕΚΑΣ του 2019, ο επανυπολογισμός όλων των συντάξεων για τις μειώσεις του 2019 (η φτωχοποίηση συνεχίζεται),  ο ΦΠΑ στα νησιά που είχε ανασταλεί, η κατάθεση μεσοπρόθεσμου για το πλεόνασμα 3,5% κ.α.

Είναι απορίας άξιον αν αυτά θα βγάλουν το λαό στο δρόμο, τώρα που έκανε την αρχή. Δεν ξέρουμε αλλά δεν το νομίζουμε. Παρά τα όσα σκόπιμα λέγονται εξαιτίας κάποιων εκκεντρικών ή ακραίων εμφανίσεων, ο κόσμος που μαζεύτηκε, φυσιογνωμικά παρέπεμπε στον φιλήσυχο πολίτη με την αγνή συναισθηματική προσέγγιση στη λέξη Πατρίδα. Δεν έμοιαζε με κόσμο που έχει φάει με το κουτάλι τις διαδηλώσεις (και έχουμε παραβρεθεί σε άπειρες).

Το μόνο θετικό για την κυβέρνηση είναι το εξωτερικό περιβάλλον. Η ευμενής διάθεση της Ουάσινγκτον γα ελάφρυνση του χρέους (υπό όρους φυσικά), η ενδεχόμενη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, και η εκδηλωθείσα διάθεση των Merkel – Schulz για περιορισμό της λιτότητας.

Δεδομένα ότι αυτά θα είναι υπό όρους σκληρών μεταρρυθμίσεων δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορέσει να τα αξιοποιήσει. Και για το QE που θα ήταν ευνοϊκό για τη χώρα ήλπιζε και το διεκδικούσε, αλλά στάθηκε ανίκανη και το έχασε.

 

ΠΗΓΗ: liberal.gr