Έχει στρατηγική η ελληνική οικονομία;

Του Παναγιώτη Μπουσμπουρέλη

To ελληνικό χρηματιστήριο δείχνει μετά από καιρό τάσεις σταθερής ανάκαμψης, καθώς το ριμπάουντ από τα χαμηλά δεν χάθηκε αλλά προδιαγράφεται μια σταθερά ανοδική πορεία σε πενταετή βάση

Ασφαλώς και διορθώσεις μπορεί να υπάρξουν, και θα υπάρξουν, όμως η σταθεροποίηση της οικονομίας εντός της Ευρωζώνης, η μείωση του πολιτικού ρίσκου και η αναμενόμενη υποστηρικτική γραμμή ECCL από τον ESM -που δεν θα είναι χωρίς πολιτικό τίμημα- αποτελούν εχέγγυα για τα επενδυτικά κεφάλαια ότι η Ελλάδα μέσα στην προσεχή πενταετία-επταετία μπορεί να ξαναγίνει μια κανονική οικονομία εντός του ευρώ.

Εντούτοις θα πρέπει κανείς να διαπιστώσει ορισμένα χαρακτηριστικά που δείχνουν ότι οι μετοχές είναι σε ορισμένες περιπτώσεις καλύτερο αποταμιευτικό μέσο από τα κρατικά ομόλογα.
Ο Τιτάν, η Μότορ Οϊλ, η Coca-Cola είναι μετοχές που βρίσκονται σε ιστορικά υψηλά ή πλησίον αυτών. Επίσης ο Μυτιληναίος είναι σε υψηλά δεκαετίας, αντίστοιχα τα Ελληνικά Πετρέλαια, η Folli Follie η Jumbo.  Αυτό σημαίνει ότι οι μέτοχοι δεν χάνουν τα λεφτά τους, αλλά και ότι οι κεφαλαιοποιήσεις αυτές έχουν απεξαρτηθεί από το δράμα της ελληνικής οικονομίας.

Αντίθετα τα λεφτά τους έχασαν όσοι επένδυσαν στις ελληνικές τράπεζες και μάλιστα τρεις φορές από την αρχή των μνημονίων. Οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται για μία ακόμη φορά σε σημείο αφετηρίας και η θετική έκθεση της Morgan Stanley στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας έδειξε ότι θα αποφύγουν τις τρικλοποδιές του ΔΝΤ για πιο άμεσο έλεγχο με stress tests. Παρά ταύτα ο δρόμος είναι μακρύς γι’ αυτές, καθώς οι νέες υπουργικές αποφάσεις θα συμπεριλάβουν και τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αυτοαπασχολούμενους, αλλά και όσους δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα στους μηχανισμούς ρύθμισης χρεών.

Το μεγάλο στοίχημα είναι η ανάκαμψη που θα βοηθήσει και τους δημοσιονομικούς στόχους αν η δυναμικής της επιτευχθεί. Αυτό πρέπει να απασχολήσει την κυβερνητική ομάδα και από αυτό θα κριθεί. Οι εποχές όπου η άνοδος του Χρηματιστηρίου καθόριζε και το πολιτικό κλίμα έχει παρέλθει οριστικά, όμως ο δείκτης αυτός αποτελεί αδιάψευστη αντανάκλαση των προσδοκιών για την πορεία της οικονομίας και ακόμα είναι χαμηλά.

Παράλληλα το μοντέλο της τραπεζοκεντρικής οικονομίας που επίσης αντανακλάστηκε κατά την πρώτη δεκαετία μετά την είσοδο στο ευρώ στο Χρηματιστήριο, πρέπει να επανεξεταστεί.
Μια οικονομία δηλαδή όπου οι τράπεζες δίνουν δάνεια σε όλους για να βελτιώσουν προσωρινά κάποια ονομαστικά μεγέθη είναι προς αποφυγήν. Ακόμη, θα πρέπει η χρηματοοικονομική εξυγίανση να φέρει στο επίκεντρο την ελληνική παραγωγή, τη βιομηχανία και τις εξαγωγές που υποτιμήθηκαν σε πολλά επίπεδα, κάτι που έχει εκφραστεί από τον φορέα Ελληνική Παραγωγή.
Διότι αυτός ο τομέας έχοντας υποστήριξη μπορεί να δώσει αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, να δημιουργήσει εισόδημα και να απευθυνθεί σε δυναμικές αγορές.

Είναι ωραίο να μιλάμε για τον τουρισμό, τις υπηρεσίες και όλους τους κλάδους που χρειάζονται σε μια οικονομία, όμως η στρατηγική θα πρέπει να κατευθύνει τις χρηματοδοτήσεις εκεί όπου δημιουργείται προστιθέμενη αξία. Για τον τομέα της ενέργειας έχουμε μιλήσει, όπως και για τις καινοτόμες νεοφυείς επιχειρήσεις.

Αλλιώς η νέα γενιά θα καταδικαστεί στις αμοιβές των 400 ευρώ, που είναι ό,τι πιο άδικο μετά από επτά χρόνια φαγούρας.

 

ΠΗΓΗ: protothema.gr