Δημήτρης Γιώτης: «Το λαϊκό τραγούδι έχει υποστεί τρομερό bullying…»

«Στη μόδα το λαϊκό τραγούδι δεν ήταν ποτέ αλλά δεν χάνεται και ποτέ.» δηλώνει στο «Κ» ο τραγουδιστής Δημήτρης Γιώτης. Έχοντας πλήρη συνείδηση της περιόδου που βιώνουμε αλλά και γνώση του καλλιτεχνικού χώρου έχει καταφέρει κάνοντας σταθερά βήματα να αγαπηθεί από το κοινό. Εκτιμά τους ανθρώπους που τον ακούν και για αυτό τους παρέχει ποιοτικές στιγμές λαϊκής διασκέδασης.

Στην Πέννυ Κροντηρά

 

Πως ξεκινήσατε την μουσική σας πορεία;

Ξεκίνησα πάρα πολύ μικρός περίπου δέκα χρονών με μία ψευτοκιθάρα που είχα στο σπίτι και έπαιζα σαν παιδάκι τότε. Ο πατέρας μου είδε το ενδιαφέρον που έδειχνα και την επόμενη χρονιά με γράψανε σε ωδείο να μάθω μπουζούκι, όπου φοίτησα εφτά χρόνια. Άλλα πέντε χρόνια έκανα βυζαντινή μουσική γιατί μου άρεσε στο άκουσμά της. Μετά το στρατό ξεκίνησα να δουλεύω επαγγελματικά. Τραγουδάω είκοσι χρόνια και είμαι δισκογραφικά ενεργός δέκα χρόνια. Παρότι έχω ακούσει διάφορα είδη μουσικής όπως heavy metal στο σχολείο, επέλεξα τη λαϊκή μουσική, γιατί με αυτή μεγάλωσα και αυτή μου ταιριάζει.

Τι είναι για εσάς το τραγούδι;

Είναι τρόπος ζωής δεν το βλέπω σαν επάγγελμα. Αγάπησα τη μουσική από πολύ μικρός, έζησα μέσα σε αυτή και είναι τροφή της ψυχής. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί το χόμπι μου το έκανα επάγγελμα.

Τι σας εμπνέει για να γράφετε τραγούδια;

Γράφω τραγούδια από μικρός, όταν ήμουν 17 χρονών και εκτός από τα δικά μου όπως είναι το «Βάλε χρώμα φαντασία» που παίζει στο ραδιόφωνο αυτή τη στιγμή, έχω γράψει δύο τραγούδια μουσική και στίχο για τον Τόλη Βοσκόπουλο όπου πήραμε και χρυσό δίσκο. Μου έρχεται αυθόρμητα η έμπνευση.

Ποια τα επαγγελματικά σας σχέδια;

Κάνω εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, όπου υπάρχει ελληνισμός. Επέλεξα φέτος να μην είμαι σε μαγαζί γιατί τα πράγματα στα μαγαζιά της Αθήνας δεν είναι πολύ καλά φέτος και έτσι θα συνεχίσω έτσι το καλοκαίρι. Έχει περισσότερη κούραση βέβαια το να ταξιδεύεις αλλά λιγότερο άγχος. Επίσης, ετοιμάζω ένα ολόκληρο cd με δέκα δικά μου σε μουσική και στίχο τραγούδια. Είμαι στο στούντιο και θα είναι έτοιμο τον Απρίλιο.

Ποια συνεργασία σας ξεχωρίζετε;

Όλες ήταν ξεχωριστές. Από τον κάθε μεγάλο και παλιό καλλιτέχνη κάτι παίρνεις. Τους σεβάστηκα και είχα καλή συνεργασία με όλους. Όταν είσαι μικρός βλέπεις συμπεριφορές μαθαίνεις να είσαι τυπικός, δίκαιος, όχι σνομπ και προσπαθείς να πάρεις τα καλύτερα και να τα προσαρμόσεις σε εσένα. Αυτό που δεν περίμενα ήταν η συνεργασία με τον Τόλη Βοσκόπουλο και με τον Σταμάτη Γονίδη που μου έγραψε τραγούδια.

Ποιες οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε;

Δυσκολία και δυσπιστία αντιμετωπίζεις ως καινούργιος στο χώρο γιατί πρώτα πρέπει να σε αποδεχτεί ο χώρος σου και μετά το ευρύ κοινό. Αυτό συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα. Σίγουρα σου κλείνουν πόρτες και δεν αρέσεις σε όλους. Έχοντας όμως πίστη σε αυτό που κάνεις βλέπεις το δάσος, όχι το δέντρο και προχωράς. Ο χώρος είναι δύσκολος έτσι και αλλιώς γιατί έχει να κάνει με κόσμο, νύχτα, μάνατζερ. Θεωρώ λιγάκι ότι έχω αδικηθεί από τα τηλεοπτικά μέσα, γιατί ενώ έχω κάνει πολλά τραγούδια τους ενδιαφέρει λιγότερο η μουσική και περισσότερο το να κάνω ένα θέμα προς κουτσομπολιό.

Τι σας έχει διδάξει ο χώρος;

Να είμαι ψυχολόγος. Έχω συναναστραφεί με πολύ κόσμο και καταλαβαίνω γιατί σε πλησιάζει κάποιος. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος από το χώρο.

Δεν μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να απασχολήσετε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με την προσωπική σας ζωή; Δεν σας προτάθηκε από το χώρο;

Μου προτάθηκε να κάνω ψεύτικες σχέσεις με γυναίκες που είναι γνωστές στην τηλεόραση αλλά δεν με ικανοποιεί αυτού του είδους η προβολή. Είμαι παντρεμένος, έχω ένα παιδί. Ποιον απασχολεί αυτό; Το καλλιτεχνικό μέρος θεωρώ ότι πρέπει να κρίνουμε, το τι κάνει ο άλλος στην προσωπική του ζωή είναι άλλο πράγμα. Προτιμώ να κάνω αυτό που έχω επιλέξει σαν τον Κοσμά τον Αιτωλό που γύριζε από πόλη σε πόλη και δεν χάνω. Όταν κάνω δύο και τρεις εμφανίσεις τη βδομάδα, κάτι σημαίνει.

Ποιο κομμάτι ξεχωρίζετε και γιατί;

Το «Ναι το έχω» γιατί μου άλλαξε την καλλιτεχνική μου πορεία. Αυτό δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Από εκεί και πέρα ξεχωρίζω ένα τραγούδι που μου έχει γράψει ο Κυριάκος Παπαδόπουλος το «Αν μ’ αγάπησες» μία φοβερή μπαλάντα όπως και δικά μου τραγούδια πριν κάνω επιτυχία που δεν ξεχώρισαν, όπως το «Ονειρεύομαι». Είναι κάποια τραγούδια που αδικήθηκαν στο χρόνο γιατί δεν ήταν η ώρα τους.

Είστε υπέρ του να ανεβαίνει ο κόσμος στην πίστα;

Οπωσδήποτε. Μπορεί να ανεβαίνει από το πρώτο τραγούδι; Ο κόσμος πρέπει να διασκεδάζει. Αυτό προσφέρουμε εμείς. Αν πας στο Μέγαρο Μουσικής ή το Ηρώδειο θα κάτσεις να ακούσεις, στα μπουζούκια που είμαστε εμείς ο κόσμος πηγαίνει για να χορέψει και να διασκεδάσει. Πρέπει όμως να σέβεται και ο κόσμος εμάς, να χορέψει όταν πρέπει.

Πως βλέπετε τις τιμές στα νυχτερινά κέντρα;

Αρχικά, να μιλήσω για εμάς τους καλλιτέχνες. Έχουμε ρίξει πάρα πολύ το κασέ μας, υπάρχουν και δύο τρεις εξαιρέσεις αλλά όλοι οι υπόλοιποι έχουν ρίξει τις αμοιβές τους. Όσον αφορά τις τιμές των μαγαζιών είναι τόσο μεγάλη η ακρίβεια που υπάρχει στην τιμή αγοράς των ποτών συν του ΦΠΑ, συν του προσωπικό που υπάρχει στο μαγαζί, συν της ορχήστρα, που όταν πας να κάνεις ταμείο πολύ δύσκολα υπάρχει θετικό πρόσημο. Ο κόσμος δεν καταναλώνει πια, μπορεί να πιει ένα μπουκάλι και μετά να κάτσει μέχρι τις 5 το πρωί και να πίνει νερό. Μου έχει τύχει να υπάρχουν 1000 άτομα και να κάνουμε ταμείο 14.000 ευρώ. Είναι πολύ λίγο το ποσό για τόσο κόσμο. Όλα ξεκινάνε από την κρίση που περνάμε. Από τη μέρα και καταλήγουν στη νύχτα.

Συνεχίζετε να δουλεύετε στην οικογενειακή επιχείρηση παρά τις εμφανίσεις σας στα κέντρα;

Ναι συνεχίζω, όταν δεν είμαι εκτός Αθηνών τα πρωινά πηγαίνω στην επιχείρηση. Το τραγούδι έρχεται και παρέρχεται. Πλέον τα νυχτερινά μαγαζιά δουλεύουν δύο μέρες. Άρα έχεις τη βδομάδα να κάνεις τις δουλειές σου. Δεν θεωρώ ότι πρέπει όλη τη βδομάδα να είσαι φυτό, να κοιμάσαι και να περιμένεις να δουλέψεις μόνο το σαββατοκύριακο.

Υπάρχει μουσική βιομηχανία σήμερα;

Όχι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Έχουν διαλυθεί τα πάντα. Οι δισκογραφικές δεν εισπράττουν και δεν μπορούν να στηρίξουν τον καλλιτέχνη, ούτε να του πληρώσουν παραγωγές, ούτε βιντεοκλίπ. Ο κάθε καλλιτέχνης μόνος του κυνηγάει την καριέρα του. Για αυτό βγαίνει ένα τραγούδι τώρα και ύστερα από τρία χρόνια μαζεύονται όλα και βγαίνει ένα cd. Όπως αλαλούμ γίνεται και στο you tube όπου οι συνθέτες δεν εισπράττουν χρήματα.

Το λαϊκό τραγούδι είναι στη μόδα;

Στη μόδα το λαϊκό τραγούδι δεν ήταν ποτέ αλλά δεν χάνεται και ποτέ. Αυτό μας έχει δείξει η ιστορία που εδώ και εκατό χρόνια άντεξε. Τα τελευταία χρόνια το λαϊκό τραγούδι έχει υποστεί τρομερό bullying από το ραδιόφωνο. Παρόλα αυτά ο κόσμος το στηρίζει.

Υπάρχει κάτι που δεν σας αρέσει στο χώρο;

Είναι πολλά τα στραβά του χώρου. Δεν μου αρέσει καθόλου το δήθεν, παλαιότερα υπήρχε περισσότερο αλλά όσο διαλύεται το life style χάνεται. Έχουμε κάνει πολύ μεγάλη φωνητική έκπτωση, δεν ακολουθεί κανείς τους τραγουδιστές που υπήρχαν πριν χρόνια. Σύγκρινε τα πρώτα ονόματα του σήμερα με αυτά πριν μία τριακονταετία να δεις πόση διαφορά υπάρχει στην κεφαλή. Και πάμε ακόμα παρακάτω.