Ειδησεογραφικό site

Δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε;

63

Του Παναγιώτη Μπουσμπουρέλη 

Mπαλώματα, καθυστερήσεις, αλλά και ναρκοθετημένος ο δρόμος της διαπραγμάτευσης για τη δεύτερη αξιολόγηση, παρά τις πολιτικές διαβεβαιώσεις και αρχικές συμφωνίες με τους εταίρους. Το ΔΝΤ και πάλι μέσα από την πίσω πόρτα, με τις παρασκηνιακές πιέσεις για τις συντάξεις να είναι εντονότατες.

Την ίδια ώρα, η οικονομία χάνει έδαφος, κάτι που φάνηκε το τελευταίο τρίμηνο του 2016, ενώ υπάρχει σαφής ανησυχία και για το πρώτο τρίμηνο του 2017. Το σενάριο για μια οριστική συμφωνία με την παρουσία του ΔΝΤ κερδίζει και πάλι έδαφος χρονικά για την περίοδο μετά τις γερμανικές εκλογές.

Η ελληνική οικονομία, όμηρος και με τη βούλα των πιστωτών, χρειάζεται πολλές αλλαγές ταχύτητας αν πρόκειται να ξεφύγει -τουλάχιστον- από το σενάριο της στασιμότητας, που δείχνει ότι θα χαρακτηρίσει το 2017, με ό,τι κακό αυτό συνεπάγεται. Αν, λοιπόν, μπορούσαμε να είχαμε επενδύσεις, αυτό θα είχε ήδη ξεκινήσει. Με τη σημερινή πορεία το μόνο που κερδίζει έδαφος είναι η μεγάλη αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας μετά το 2018.

Οταν βλέπουμε ότι η JP Morgan, που στον χρηματοοικονομικό τομέα ήταν δίπλα στη χώρα μας, αποσύρει το ενδιαφέρον της για να παρακολουθεί τις μετοχές των ελληνικών τραπεζών, καταλαβαίνουμε πόσο δυσάρεστη ένδειξη είναι αυτή. Τώρα μάλιστα που, σύμφωνα με όσα λέγαμε μερικούς μήνες πριν, θα έπρεπε να είχαμε ολοκληρώσει την ένταξη στο πακέτο ποσοτικής χαλάρωσης και αυτές οι μετοχές να πέταγαν. Αυτά όλα δεν είναι αέρας κοπανιστός, όπως κάποιοι θα ήθελαν να λένε, αλλά προεξοφλητικοί μηχανισμοί που προαναγγέλλουν τις καλύτερες ημέρες και την εισροή ρευστότητας στην αγορά.

Θέλετε να πάμε στη λεγόμενη πραγματική οικονομία – και δη στη ΔΕΗ; Καμία αντίρρηση. Εκεί τι γίνεται; Το παιχνίδι των αναβολών. Ο κ. Γιώργος Σταθάκης, που έχει πάντα τη μεγάλη εικόνα και τη διαχειρίζεται πολιτικά, τι έκανε στη διαπραγμάτευση; Κάλεσε να αναλάβει ο πρόεδρος της ΔΕΗ Εμμανουήλ Παναγιωτάκης, ο οποίος γνωρίζει άριστα την πραγματικότητα και έχει καταθέσει στην κυβέρνηση όλες τις εναλλακτικές προτάσεις για το σχέδιο διάσωσης της Επιχείρησης. Ασφαλώς και θα ήταν ο μόνος που διατύπωσε ένα εναλλακτικό σχέδιο με πώληση θυγατρικών στις οποίες θα ενταχθούν πελάτες όλων των κατηγοριών, για να πέσουν τα μερίδια της ΔΕΗ στην αγορά.

Η κίνηση αυτή, αν και δεν αντιμετωπίζεται με θετικό μάτι από τους θεσμούς, τους ανάγκασε να μπουν στη διαδικασία να την εξετάσουν συστηματικά και τελικά κερδήθηκε το time out μέχρι το καλοκαίρι. Αυτό όμως είναι το ζητούμενο; Ή θα πρέπει να είναι η άμεση σύνταξη ενός συνολικού σχεδίου που θα έχει να κάνει με τη βιωσιμότητα μιας επιχείρησης που είναι περισσότερο αναγκαία και από τις τράπεζες για την ελληνική οικονομία. Ενα σχέδιο ρεαλιστικό που να απαντά σε όλα. Στα προβλήματα ρευστότητας, στην απελευθέρωση της αγοράς, στις ανταγωνιστικές τιμές ρεύματος και την ενίσχυση των επενδύσεων. Υπάρχει αυτό; Οχι, όπως δεν υπάρχουν και άλλοι βασικοί καταλύτες για την οικονομία.

Και θα επανερχόμαστε έτσι στην αγαπημένη μας ατζέντα: το ανάγνωσμα των συντάξεων και του ΔΝΤ.

ΠΗΓΗ: protothema.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.