Ειδησεογραφικό site

Χρήστος Σπίρτζης: Ο υπουργός της κορδέλας και της ταρίφας

126

Το Μαξίμου τον εμπιστεύεται τυφλά, ο Τσίπρας τρέχει μαζί του σε… εγκαίνια έργων, έχει κολλητιλίκια με τον Νίκο Παππά και είναι αυτός που «γνώρισε» στον ΣΥΡΙΖΑ τον εργολάβο Χρήστο Καλογρίτσα. Τώρα, φέρνει «πεσκέσι» στο κόμμα και τις ψήφους των ταξιτζήδων του εργατοπατέρα Λυμπερόπουλου

Της Στέλλας Νοβάκη

Ακολουθώντας την τακτική του follow the… ψήφους, ο σύντροφος Σπίρτζης εφαρμόζει κάθε επικοινωνιακή και ψηφοθηρική τακτική που διδάχτηκε επί ΠΑΣΟΚ, την οποία και προσαρμόζει στην πολιτική της αριστερής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Μπορεί ο πρώην σύντροφος Λαφαζάνης να εμφανίστηκε στο προεκλογικό του σποτ με ένα ταξί, όμως ο σύντροφος Σπίρτζης κατάφερε να πάει την «κούρσα» μέχρι το Μαξίμου, ψαρεύοντας μαζί και 150.000 ψήφους, όπως έχουν εκτιμηθεί, από τους ταξιτζήδες.

Από την άλλη η αγκαλιά του Σπίρτζη στον Θύμιο Λυμπερόπουλο, πρόεδρο των ταξιτζήδων, συνδικαλιστή και πρώην σκληροπυρηνικό Νεοδημοκράτη, τον μετέφερε κατευθείαν στη ζεστή αγκαλιά του… κράτους, το οποίο θα συντροφεύει και θα προστατεύει τους ταξιτζήδες.

Εύγε στον υπουργό. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε που η θητεία του στο ΠΑΣΟΚ τον έχει βγάλει ασπροπρόσωπο. Δεν είναι τυχαία επιλογή του Αλέξη Τσίπρα.

Μπορεί ο εναγκαλισμός που προσφέρει η κυβέρνηση στους ταξιτζήδες να είναι πρόσκαιρος, αφού αυτός θα κρατήσει μέχρι το Δεκέμβριο του 2017, όμως όσο διατηρείται το σενάριο των εκλογών στην επικαιρότητα, η δουλειά θα γίνεται…

Όμως μέχρι το τέλος του χρόνου η αριστερή κυβέρνηση θα πρέπει να χορέψει και πάλι στους ρυθμούς των δανειστών, καθώς θα πρέπει να αποδείξει για άλλη μια φορά πόσο καλά έχει διδαχτεί το μάθημά τους και να επιδείξει πειθαρχία στο προαπαιτούμενο που επιβάλλει πλήρη κατάργηση της προστασίας του κράτους σε όλα τα επαγγέλματα. Και ναι, ακόμη και στο επάγγελμα των ταξιτζήδων που τώρα ο σύντροφος Σπίρτζης έχει βάλει υπό τη σκέπη του κράτους.

ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ ΜΕ… ΨΑΛΙΔΙ

Πολλοί είναι εκείνοι στον ΣΥΡΙΖΑ που ανησυχούν για τα τερτίπια του υπουργού και εκτιμούν ότι θα τα «πληρώσουν» με κόστος, όμως η ψηφοθηρική ανάγκη του Μαξίμου προς το παρόν αναγάγει τον Σπίρτζη σε υπουργό εγκαινίων και ίσως σε ήρωα της Αριστεράς. Αυτό άλλωστε θα επιθυμούσε κάθε υπουργός κάθε κυβέρνησης. Πολύ περισσότερο δε ο Σπίρτζης που από πολύ νωρίς έδειξε τον απόλυτο σεβασμό του στον πρωθυπουργό. Τον πήρε από το χέρι και έκοψαν μαζί κορδέλες, εγκαινιάζοντας δρόμους… ακόμη και στη μορφή μακέτας, αφού αργότερα αποδείχθηκε ότι ταλαιπώρησαν χιλιάδες ψηφοφόρους τους. Ο Τσίπρας, από την πλευρά του πιστός οπαδός των επιλογών του, πήρε το ψαλίδι στα χέρια και ακολούθησε τον υπουργό του, κόβοντας κόκκινες κορδέλες και εκτιμώντας ότι έτσι θα αμβλύνει τις δυσμενείς εντυπώσεις από τη νέα συμφωνία και θα κατευνάσει τις εσωκομματικές αντιδράσεις.

Η όποια δυσαρέσκεια από τα πρόωρα εγκαίνια ή τα εγκαίνια έργων που έγιναν με πρωτοβουλίες άλλων κυβερνήσεων και απλά… ξεχάστηκε να γίνει αναφορά σ’ αυτές «έσβησε» μπρος στη νέα σύσφιγξη σχέσεων με τους ταξιτζήδες ή τουλάχιστον με μερίδα των εργατοπατέρων του κλάδου που, κουρασμένοι από την περιφορά σε διάφορα κόμματα, κατέληξαν στην αγκαλιά του Σπίρτζη.

Το θέμα όμως με τα ταξί και τις εταιρείες που έχουν αναπτύξει εφαρμογές μετατρέποντας νεοφυείς εταιρείες σε επιχειρήσεις παροχής μεταφορικού έργου και η «ανάγκη» που προβάλλει η κυβέρνηση να αλλάξουν αυτές το μοντέλο λειτουργίας τους, ίσως και να αποδομεί τη ρητορική της κυβέρνησης περί ανάπτυξης. Ίσως αυτό να φοβούνται και γι’ αυτό να ανησυχούν οι Συριζαίοι, πλην του Σπίρτζη.

Η τρίτη αξιολόγηση θα αποτελέσει για τον Σπίρτζη και για την κυβέρνηση τη λυδία λίθο απέναντι στο νομοσχέδιο για το οποίο ο Θύμιος Λυμπερόπουλος και ο υπουργός έδωσαν τα χέρια, αναγκάζοντας και πάλι τον ΣΥΡΙΖΑ να… απολογηθεί.

Η κρατικοδίαιτη διαπλοκή που εμφανίζει η αριστερή κυβέρνηση είναι μοιραίο να οδηγήσει σε σύγχυση και οι κομματικές δεξαμενές από τις οποίες ψαρεύει σήμερα ψήφους ο ΣΥΡΙΖΑ να… στερεύσουν πριν καλά καλά το καταλάβει. Το χουνέρι του Σπίρτζη μπορεί να καταλήξει σε φιάσκο και οι αριστερές μάσκες να πέσουν θορυβωδώς αποκαλύπτοντας για άλλη μια φορά τη φαιδρότητα μιας πολιτικής, που οδηγεί μια κυβέρνηση στο να χάνει την αξιοπιστία της.

Ο ΚΑΛΟΣ… ΠΑΣΟΚΟΣ

Ο υπουργός Χρήστος Σπίρτζης έχει περάσει από σχεδόν όλα τα κομματικά όργανα του ΠΑΣΟΚ ξεκινώντας από τη σπουδάζουσα νεολαία του κόμματος το 1986 και φτάνοντας μέχρι και την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή επί προεδρίας Βενιζέλου, απ’ όπου και παραιτήθηκε το 2012.

Ο Χρήστος Σπίρτζης από τότε έχει έντονες συμπάθειες αλλά και έντονες αντιπάθειες στο χώρο του ΠΑΣΟΚ. Η μετάβασή του στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν κάτι που για πολλούς ήταν αναμενόμενο.

Στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον εμπιστεύονται τυφλά, γιατί τον εμπιστεύεται το Μαξίμου. Και δεν είναι μόνο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο πρωθυπουργός. Ο Νίκος Παππάς, τις εποχές που έκοβε και έραβε στο Μαξίμου, ήταν εκείνος που άνοιξε την πόρτα του Μαξίμου στον Σπίρτζη. Έμελλε να στεριώσει εκεί περισσότερο και από τον ίδιο τον Νίκο Παππά. Η φιλία μεταξύ Σπίρτζη και Νίκου Παππά προχώρησε τόσο που τους οδήγησε στη συγχώνευση των πολιτικών γραφείων τους. Ίσως από εκεί έγινε και η γνωριμία του ΣΥΡΙΖΑ με τον εργολάβο Χρήστο Καλογρίτσα, που είχε βάλει ενέχυρο τα βοσκοτόπια για να αγοράσει τηλεοπτική συχνότητα, αφού είναι και κουμπάρος του Σπίρτζη. Άλλωστε, όταν ο κ. Σπίρτζης μετακόμισε στον ΣΥΡΙΖΑ πήρε μαζί του και αυτόν τον στενό κύκλο κουμπάρων και κολλητών.

Κόβοντας κορδέλες και διοργανώνοντας φιέστες ο Σπίρτζης είναι «πολύτιμος» για την επικοινωνιακή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον για τα δεδομένα του Μαξίμου και πίσω από τις κλειστές πόρτες του πρωθυπουργικού γραφείου που ενίοτε διαβάζουν και fake δημοσκοπήσεις για να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους. Οι δημοσκοπήσεις όμως, πέρα από αυτές του Χριστόφορου Βερναρδάκη και του Θύμιου Λυμπερόπουλου, μαρτυρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα εξουσίας με ημερομηνία λήξης που παραπαίει. Δεν φταίει ο Σπίρτζης μόνο γι’ αυτό.

 

 

 

 

 

 

Τα σχόλια είναι κλειστά.