Αρθρο Γ. Ραγκούση: «Σήμερα απαιτείται μία νέα 3η του Σεπτέμβρη»
Του Γιάννη Ραγκούση
(Πρώην υπουργός επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ)
Στις 5 Νοεμβρίου δεν εκλέγουμε απλώς έναν πρόεδρο. Στην πραγματικότητα έχουμε ένα νέο ραντεβού με την Ιστορία. Πρόκειται να ζήσουμε τη γενέθλια πράξη της νέας προοδευτικής παράταξης. Γι’ αυτό, όσοι διεκδικούμε ηγετικό ρόλο σε αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια οφείλουμε να καταθέσουμε την ιδεολογική και πολιτική μας πρόταση για τη νέα προοδευτική παράταξη, για τη χώρα.
Με τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη του 1974 από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ιδρύθηκε το ΠΑΣΟΚ που πρωταγωνίστησε στην πολιτική ζωή του τόπου για περίπου 4 δεκαετίες.
Το ΠΑΣΟΚ συνέβαλε καθοριστικά στη σταθεροποίηση του δημοκρατικού πολιτεύματος, καθώς και στη μεταπολιτευτική πρόοδο του ελληνικού λαού χωρίς όμως να αποφύγει και σημαντικά λάθη.
Ασφαλώς και έχει ακέραιη την πολιτική ευθύνη για τα επίορκα πολιτικά στελέχη του, αλλά δεν του ανήκει η ευθύνη για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της πατρίδας μας που οδήγησε στα μνημόνια, ούτε η ευθύνη για την τερατογένεση του αντιμνημονιακού λαϊκισμού το 2010, που ακόμη μας κρατά εγκλωβισμένους σε αυτά.
ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ για όσους πολίτες πίστεψαν στις αξίες της 3ης του Σεπτέμβρη, ιδρύθηκε για να υπηρετεί την πατρίδα και τον άνθρωπο.
Το ΠΑΣΟΚ δεν ιδρύθηκε για να υπηρετήσει τη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη.
Σήμερα απαιτείται μία νέα 3η του Σεπτέμβρη που θα συνοδεύσει την γέννηση της νέας προοδευτικής παράταξης.
Να πάμε στην επόμενη Ελλάδα, να επαναθεμελιώσουμε τη Δημοκρατία μας, να ανοίξουμε το δρόμο στις Ελληνίδες και τους Έλληνες που παράγουν, καθώς και να αναγεννήσουμε την προοδευτική μας παράταξη.
Την παράταξη των νέων, των Ελληνίδων και των Ελλήνων που παράγουν και δημιουργούν.
Την παράταξη του αντικρατισμού και του αντιλαϊκισμού.
Κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής περιόδου για την εκλογή του προέδρου της Νέας Προοδευτικής Παράταξης θα επιδιώξω να συναντηθώ με όσο το δυνατόν περισσότερους πολίτες, να τους ακούσω και να συζητήσω την πρότασή μου που συνοψίζεται ως ακολούθως:
Για να νικήσει η Ελλάδα της παραγωγής και να ηττηθεί οριστικά ο κρατικοδίαιτος μεταπρατισμός, δεν αρκούν επιμέρους μικροπαρεμβάσεις και διστακτικές μεταρρυθμίσεις. Δεν αρκεί απλώς μια αλλαγή κυβέρνησης ή κυβερνητικού προγράμματος.
Χρειάζεται αλλαγή ιστορικής πορείας. Χρειάζεται μια δημοκρατική επανάσταση. Πριν από όλα, χρειάζεται μια μεγάλη προοδευτική αλλαγή στο πολιτικό σύστημα, στην πολιτειακή αρχιτεκτονική.
Τέσσερις θεμελιώδεις στόχοι δίνουν νόημα και κατεύθυνση στον αγώνα μας να αλλάξουμε το πεπρωμένο και συγκροτούν το δικό μας όραμα για τη χώρα:
- ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Η ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας σημαίνει το δικαίωμα η ίδια η χώρα να λαμβάνει κυριαρχικά τις αποφάσεις που την αφορούν στο τωρινό στάδιο ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και να συμμετέχει ισότιμα στον διάλογο και τη λήψη αποφάσεων στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σημαίνει την ικανότητα της χώρας να διεκδικήσει ξανά τη θέση που της αξίζει στη γειτονιά μας, στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή.
Σημαίνει την αναμέτρηση με το χρέος, που σε τελική ανάλυση είναι η αναμέτρηση με τον κρατικοδίαιτο μεταπρατισμό και τη στασιμότητα. Η εξάλειψη του χρέους απαιτεί τον ριζικό αναπροσανατολισμό της οικονομίας μας, για να παράγει πλούτο και αξία για τη χώρα και τους πολίτες.
- ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ
Παραγωγική ευημερία είναι η στέρεη ανάπτυξη, που θεμελιώνεται στην καινοτομία, την ποιότητα, την υψηλή τεχνολογία. Ευημερία που θεμελιώνεται στην παραγωγή κι όχι στην κατανάλωση. Είναι το συμβόλαιο ενός νέου οικονομικού πολιτισμού, που παράγει ποιότητα ζωής και ευτυχία για τους ανθρώπους, για την καθεμία και τον καθένα.
Το νέο παραγωγικό συμβόλαιο προϋποθέτει την εμπέδωση της αξιοκρατίας παντού. Η επόμενη Ελλάδα ως σύγχρονο κράτος δικαίου δεν πρόκειται να υπάρξει χωρίς αξιοκρατία στις κρατικές δομές. Αλλά και ως αντίληψη που κυριαρχεί στους πολίτες, στην κοινωνία και στην οικονομία.
Η ελευθερία στην οικονομία είναι προϋπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης κι εχθρός του μεταπρατικού κρατισμού. Ο χωρισμός κράτους και οικονομίας με αυτήν την έννοια θα είναι ευεργετικός και για το κράτος δικαίου και για την οικονομία.
- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Υποχρέωσή μας είναι να παλέψουμε για ίσες ευκαιρίες, με σύγχρονες κοινωνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες υγείας, δίπλα στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Για ένα δίκαιο και βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα, για τους εργαζόμενους και τους νέους που καλούνται να καταβάλουν υψηλές ασφαλιστικές εισφορές χωρίς βεβαιότητα για την ανταποδοτικότητά τους. Πρέπει να υποστηρίξουμε:
-πολιτικές ένταξης για τους μακροχρόνια διαμένοντες μετανάστες – Ιθαγένεια στη «δεύτερη γενιά».
-μία νέα σχέση κράτους-εκκλησίας. Μια σχέση με διακριτούς ρόλους.
-την άρση των αποκλεισμών και την προώθηση της ισότητας των ευκαιριών ανεξάρτητα από φύλο, φυλετική ή εθνοτική καταγωγή, θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις, αναπηρία, κατάσταση υγείας και ηλικία, κοινωνική και ταξική προέλευση, σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα.
-θεσμούς και διαδικασίες απονομής της Δικαιοσύνης που λειτουργούν χωρίς εξαρτήσεις, με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα.
- ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Οφείλουμε να χτυπήσουμε στη ρίζα του κακού, εκεί που παράγεται η πελατειακή πρακτική, ο λαϊκισμός και ο παλαιοκομματισμός.
Χρειάζεται να τολμήσουμε τη μεγάλη προοδευτική αλλαγή στο πολιτικό σύστημα, με όλες τις αναγκαίες δημοκρατικές εγγυήσεις, και στόχο τη ριζική ανανέωση της Δημοκρατίας μας και την ηθική επαναθεμελίωση της πολιτικής.
Η επόμενη Ελλάδα μπορεί να είναι μια χώρα :
-χωρίς πρόωρες εκλογές, με σταθερή θητεία της κυβέρνησης και εκλεγμένο άμεσα από τον λαό Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας.
-όπου η ανανέωση θα είναι υποχρεωτική, διότι θα υπάρχουν ανώτατα όρια στις θητείες. Τα 12 χρόνια για τον βουλευτή, τα 8 χρόνια για τον υπουργό.
– που μόνο μέσα από μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες, καθώς κι ένα πάγιο, δίκαιο, αναλογικό εκλογικό σύστημα στο πλαίσιο της Προεδρικής Δημοκρατίας, μπορεί να διασφαλίσει σταθερές δημόσιες πολιτικές και νομοθετική σταθερότητα.
– που οι βουλευτές δεν γίνονται υπουργοί, αλλά είναι πραγματικοί νομοθέτες που ξέρουν τι ψηφίζουν και λογοδοτούν γι’ αυτό, ενώ οι υπουργοί εργάζονται για τη χώρα κι όχι για την περιφέρειά τους.
-με μικρότερο αριθμό βουλευτών και καλύτερη ποιοτικά Δημοκρατία, με διαφάνεια και λογοδοσία.
-που μπορεί να δώσει ένα νέο πολιτειακό παράδειγμα Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και να πραγματώσει την ανεξαρτησία της πολιτικής.
ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ
Αυτές οι στρατηγικές επιλογές συνιστούν μία δημοκρατική πολιτική επανάσταση, ικανή να αποκαταστήσει τη χαμένη εθνική και ατομική μας αυτοπεποίθηση, τη χαμένη εθνική και ατομική μας αξιοπρέπεια.
Στις 5 Νοεμβρίου δεν εκλέγουμε απλώς πρόεδρο.
Ιδρύουμε μια νέα προοδευτική παράταξη.
Τα σχόλια είναι κλειστά.