Ειδησεογραφικό site

Αλεξία Μιχαήλ: Το καλύτερο φάρμακο είναι η μουσική

411

Τη συναντήσαμε σε έναν όμορφο χώρο, ιδανικό για ευεξία και χαλάρωση. Πρόσωπα ευγενικά και χαμογελαστά και η ίδια αισιόδοξη και γλυκύτατη. Η Αλεξία Μιχαήλ -αν και πάρα πολύ νέα- έχει ζήσει εμπειρίες δυνατές που την κάνουν ώριμη και κατασταλαγμένη. Μια ζωή γεμάτη ανατροπές από την εφηβεία. Ερωτευμένη με το τραγούδι και τη μουσική, λατρεύει τα ταξίδια και τα βιβλία.
Του Κώστα Τσαγκαράκη

Αλήθεια, τι είναι αυτό που θυμάσαι έντονα από τα εφηβικά σου χρόνια;

Τα παιδικά μου χρόνια χαρακτηρίζονται από μια αστάθεια. Αλλαγή σπιτιών, σχολείων, φίλων και περιοχών… Μια περίοδος της ζωής μου που η απόφαση να κλειστώ στον εαυτό μου ήταν η εντολή-λύση, το μόνο φάρμακο αν θέλεις, η μόνη πηγή έκφρασης και έμπνευσης ήταν το τραγούδι και η μουσική. Κάναμε πολύ ωραία παρέα μαζί.

Θα μπορούσες να πεις ότι βρέθηκες στο τραγούδι από τύχη;

Δεν θα το έλεγα τύχη. Θα το έλεγα τυχαίο περιστατικό το πώς τελικά ξεκίνησα από μια οντισιόν. Το τραγούδι και η επιθυμία μου να το κάνω επαγγελματικά υπήρχε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου… Απλά δεν είχα φανταστεί ποτέ τι πρέπει να κάνω όντως για να γίνω επαγγελματίας τραγουδίστρια. Μέχρι τη στιγμή που πήγα σε μεγάλο μαγαζί να εργαστώ ήμουν ερασιτέχνης και έκανα ό,τι έβρισκα. Όμως έκανα μπάντες δικές μου… έκανα μαθήματα φωνητικής μουσικής από πολύ μικρή… το έψαχνα! Τα φοβόμουν τα μπουζούκια ομολογώ, είχα εσφαλμένη άποψη για τη δουλειά της νύχτας και παρατηρώ ότι πολλοί έχουν εσφαλμένη άποψη. Τους περισσότερους θησαυρούς σε ανθρώπους τους έχω βρει σε αυτό το επάγγελμα! Και όλες σχεδόν οι φιλίες μου που κρατάνε γερά μέσα στα χρόνια είναι τραγουδίστριες/-στές.

Και η ψυχολογία; Ήταν ένα απωθημένο;
Απωθημένο, όχι. Ανάγκη εγκεφαλική! Το τραγούδι ικανοποιούσε το μέσα μου… τα βιβλία ψυχολογίας το μυαλό μου. Το σπούδασα γιατί με «ιντρίγκαρε» η ανάλυση προσωπικοτήτων, ανάλυση συμπεριφορών, γλώσσα του σώματος, ένιωθα ότι γνωρίζοντας ψυχολογία και θεωρίες προσωπικότητας θα μπορούσα να κατανοήσω και να αναγνωρίσω τον κόσμο γύρω μου. Έβρισκα τον εαυτό μου ήδη από την εφηβεία να διαβάζω ατελείωτα βιβλία ψυχολογίας το ένα μετά το άλλο. Μου άρεσε πάρα πολύ. Ίσως, αν δεν τραγουδούσα, να έκανα αυτό σαν επάγγελμα. Απλά τώρα το κάνω από αγάπη σε δικούς μου ανθρώπους. Ξέρουν ότι έχω γνώσεις και οι γύρω μου θέλουν την άποψή μου σε διάφορα θέματα που αφορούν την ψυχολογία, την οικογένεια ή τη διαπαιδαγώγηση. Ή ακόμα και για τις σχέσεις τους! Και χαίρομαι πολύ αν μπορώ να τους βοηθήσω έστω και λίγο.

Χρειάστηκες η ίδια ψυχολογική στήριξη όταν ανακάλυψες ότι πάσχεις από καρκίνο;

Σίγουρα θα ήταν χρήσιμο να έχω επαγγελματική ψυχολογική στήριξη … αντί γι’ αυτό, είχα την οικογένειά μου να με στηρίζει και τους φίλους μου που στάθηκαν δίπλα μου όσο μπορούσαν. Δυστυχώς, σε κάτι τέτοιο, καθώς και στο να το ξεπεράσεις, η μοναξιά είναι μεγάλη γιατί βιώνεις μεγάλες αλλαγές και νιώθεις ότι δεν μπορεί όντως κάποιος να καταλάβει πώς νιώθεις… όλα αυτά μέχρι να ισορροπήσεις . Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός όπως λένε. Και έχουν δίκιο.

Τι είναι, λοιπόν, το τραγούδι για εσένα;

Το τραγούδι είναι φάρμακο, τρόπος έκφρασης τού μέσα σου προς τα έξω… Ζεις με τα τραγούδια και αυτό είναι υπέροχο. Με ένα τραγούδι μπορείς να ερωτευτείς, να χωρίσεις, να χορέψεις, να γελάσεις και γενικά να γεμίσεις συναισθήματα.

Δίπλα στη Γλυκερία, στον Κιάμο, τον Σφακιανάκη… Ένας τραγουδιστής πρέπει να μπορεί να πει τα πάντα για να επιβιώσει;
Η μουσική είναι μια. Μπορείς αν θέλεις να πεις τα πάντα. Δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει! Το τραγούδι υπάρχει για να εκφραζόμαστε… Δεν σημαίνει ότι μας εκφράζουν τα πάντα. Η προτίμηση του καθενός παίζει ρόλο τελικά στο ρεπερτόριο που θα επιλέξει, καθώς και τα ακούσματά του αλλά και οι δυνατότητες της φωνής του.

Έχεις εμφανιστεί σε πολλές πόλεις αλλά και στο εξωτερικό. Σου αρέσουν τα ταξίδια ή, απλώς, προέκυψε;

Τα ταξίδια φυσικά και μου αρέσουν πολύ. Το ότι κατάφερα μέσα από τη δουλειά μου να το συνδυάσω με κάνει να νιώθω από τους πιο τυχερούς ανθρώπους του κόσμου και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Ευχής έργον να γυρίσω όλο τον κόσμο παρέα με το τραγούδι. Γιατί όσο και να ταξιδέψω, όσους υπέροχους ανθρώπους και να γνωρίσω δεν είναι αρκετό. Γεμίζει το μυαλό μου εικόνες και συζητήσεις και αυτό με ενθουσιάζει! Η Ελλάδα είναι πανέμορφη, οι άνθρωποί της υπέροχοι στα δικά μου μάτια… και δεν θα την άλλαζα με καμία άλλη χώρα στον κόσμο!

Μίλησέ μας και για το πρόσφατο single και video clip σου με τίτλο «Δεν τηλεφώνησες».

Στίχοι – μουσική: Γιώργος Κουτσογεωργάκης. Μαγικό τραγούδι μέσα από το οποίο μπορείς να νιώσεις, όταν το ακούς, συναισθήματα ανάμεικτα. Μελαγχολικά αλλά ταυτόχρονα χαρούμενα. Θέλεις να χορέψεις το παράπονό σου ακούγοντάς το. Γεννήθηκε περίπου πριν έναν χρόνο και ενώ είχαμε σκοπό να βγάλουμε άλλο τραγούδι και σχετικά αργότερα… Τελευταία στιγμή αποφασίστηκε και όπως φαίνεται κάναμε καλά. Είναι ένα τραγούδι γεμάτο εικόνες και έχω να πω ότι τον
στίχο στο πρώτο κουπλέ που αναφέρει τη φράση «έχω παράπονα» την είπα εγώ τη στιγμή που γραφόταν το τραγούδι από τα χέρια του Γιώργου… γιατί να σου πω κάτι; Έχω παράπονα. Και επιτέλους ένα τραγούδι που μπορώ να τα εκφράσω!

Και τα μελλοντικά σου σχέδια;

Οι σκέψεις για το μέλλον χαρακτηρίζονται ιδιαίτερα δημιουργικές, με πολλά καινούρια project που αυτό τον καιρό τα επεξεργαζόμαστε προκειμένου να καταλήξουμε στο καλύτερο. Θέλουμε να δοκιμάσουμε καινούρια πράγματα, εικόνες και ήχους, άλλωστε αυτός είναι και ο σκοπός: να εκφραστώ και εγώ αλλά και ο δημιουργός των τραγουδιών! Live εμφανίσεις σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, όπου αυτό άλλωστε είναι, όπως είπα και παραπάνω, το απίστευτα υπέροχο κομμάτι της δουλειάς μου, που ναι μεν μπορεί να φαντάζει κουραστικό… το οποίο είναι κουραστικό σωματικά αλλά με αυτά που τελικά κερδίζεις μετά από όλο αυτό, η κούραση ξεχνιέται!

Τα σχόλια είναι κλειστά.