Αυξήσεις στις αποδοχές

 

 

 

 

 

Του Γ. Παπαδόπουλου-Τετράδη

Ο πρωθυπουργός διακήρυξε χτες ότι η κυβέρνηση έχει ρίξει το βάρος της στο σχεδιασμό της ανάκαμψης των αποδοχών των Ελλήνων. Καλοσύνη της. Ο σχεδιασμός είναι καλό πράγμα και δεν κοστίζει. Ιδίως όταν δεν είσαι εσύ που θα πληρώσεις την αύξηση των αποδοχών. Εκτός αν Έλληνες είναι μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι εργοδότες υπόκεινται σε διαταγές.

Για να το πούμε μπακάλικα, οι αποδοχές των Ελλήνων εξαρτώνται από το πορτοφόλι των επιχειρήσεων όπου δουλεύουν. Και από το πορτοφόλι του προϋπολογισμού για όσους δουλεύουν στο δημόσιο. Και από τη φορολογία όλων, για όσους δουλεύουν στις ελλειμματικές ΔΕΚΟ, που αυξάνουν τις αποδοχές εις υγείαν του κορόιδου που πληρώνει. Κυρίως, από την πίεση που έχουν οι επιχειρήσεις να πληρώσουν παραπάνω. Και τέτοια δεν έχουν. Γιατί είναι στρατιά οι άνεργοι που περιμένουν.

Και επειδή η κατ εξοχήν παραγωγική δύναμη είναι όσοι δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα, γιατί αυτός κυρίως παράγει υπεραξία και προϊόντα, οι αποδοχές αυτής της δύναμης εξαρτάται από την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Ή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας των ελεύθερων επαγγελματιών. Ή της προσφοράς εργασίας.

Η ιδιωτική οικονομία στη χώρα έχει τα χάλια της. Εξ αιτίας των capital controls που ισχύουν ακόμα, της έλλειψης ρευστότητας, του υψηλού επιτοκίου δανεισμού, της αδύναμης ανταγωνιστικότητας, της αυτοεξορίας νέων εγκεφάλων, της οικονομικής δυσπραγίας των ελληνικών τραπεζών, της απουσίας κυβερνητικής εξαγωγικής και παραγωγικής πολιτικής και της υπέρογκης φορολογίας.

Επιπλέον, όταν υπάρχουν 2 εκατομμύρια πραγματικοί άνεργοι (σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΝΕ ΓΣΕΕ), που είναι διαθέσιμοι για μια θέση εργασίας, οι αποδοχές των εργαζόμενων μένουν σχεδόν εκβιαστικά στάσιμες. Και συχνά μειούμενες. Κι αυτό θα συμβαίνει μέχρι να μειωθεί κατά τουλάχιστον ένα εκατομμύριο ο πραγματικός αριθμός των ανθρώπων που είναι έτοιμοι να πάρουν μια θέση εργασίας.

Αν ο πρωθυπουργός έχει κατά νου την ανάκαμψη των αποδοχών στον δημόσιο τομέα θα πρέπει να έχει κατά νου ότι αυτό θα σημάνει αύξηση της φορολογίας, η οποία πρέπει να αιμοδοτήσει αυτή την πολιτική. Γιατί ο δημόσιος τομέας δεν παράγει τίποτε ώστε να δικιολογήσει τις αυξήσεις του! Αύξηση της φορολογίας θα σημάνει αυτόματα μείωση αποδοχών!

Αν ο πρωθυπουργός έχει κατά νου να μοιράσει περιστασιακά εφ άπαξ επιδόματα σε ομάδες πληθυσμού και να τα ονομάσει ανάκαμψη των αποδοχών, έχει καλώς. Θα μιλάμε για μια ακόμα εξαπάτηση, αλλάζοντας την έννοια των λέξεων και των όρων, τακτική που ακολουθεί κατά κόρον ο πρωθυπουργός.

Απορίας άξιο είναι η χτεσινή εξαγγελία, την ώρα που επίκεινται οι περικοπές στις συντάξεις μέχρι 20%, που θα συρρικνώσουν δραματικά την ικανότητα επιβίωσης της μεσαίας τάξης και των πιο αδύναμων κομματιών του πληθυσμού, που ζουν χάρη σ αυτές.

Εκτός αν ο πρωθυπουργός προωθεί νέες αυξήσεις σε επιλεγμένες ομάδες μετακλητών, συμβούλων και άλλων που ιδρώνουν τη δημόσια καρέκλα, τις οποίες θεωρεί ως «ο ελληνικός λαός». Και εκτός αν έχει βρει λύση στην μεγάλη ανεργία για να τη μειώσει. Με διαταγές πρόσληψης, σαν αυτές που προβλέπει ο νόμος για το προσωπικό των καναλιών, ας πούμε. Που δεν μπορεί να είναι λιγότεροι από 400! Αστειότητες, που θα γκρεμιστούν και με το νόμο και με την πρακτική.

Παρ όλα αυτά, δεν χάνει τίποτε ο πρωθυπουργός να διατάξει, σαν και χτες, μια ανάκαμψη των αποδοχών στη χώρα. Μπορεί να τον ακούσουν- οι αποδοχές- και να ανακάμψουν. Άλλωστε, οι αερολογίες είναι δωρεάν. Και όλο και κάποιοι είναι πρόθυμοι να τις χάψουν.

 

ΠΗΓΗ: liberal.gr