Πολιτικός ορθολογισμός κατά του λαϊκισμού

Του συγγραφέα Κωνσταντίνου Ανδρέου

Ένα σοβαρό πρόβλημα της χώρας, ίσως μάλιστα το ιστορικά μακροβιότερο, είναι ο κραυγαλέος καταγγελτικός «πολιτικός» λόγος, που προκαλεί την απόλυτη σύγχυση στους πολίτες, ισοπεδώνει τα πάντα, και ικανοποιεί τους ημέτερους χαϊδεύοντας τα αυτιά τους με συνθήματα που επιθυμούν να ακούσουν.

Μέσα λοιπόν από τα πολλά καταστροφικά που ζήσαμε ως κοινωνία την περίοδο της κρίσης, αρχίζει να αχνοφέγγει και μια αχτίδα φωτός που ίσως αποβεί ως γεγονός, καταλύτης για την πολιτική αισθητική και κατ’ ακολουθία την πολιτική γεωγραφία της χώρας. Πρόκειται για την σημαντική, όπως φαίνεται στις δημοσκοπήσεις, υποχώρηση των δυνάμεων της ρητορικής πόλωσης και του μεταφυσικού ψεκασμένου λόγου, και η σταδιακή επάνοδος σε πιο λογικές προσεγγίσεις των αιτιών που οδήγησαν τη χώρα στην άκρη του γκρεμού.

Ήδη οι βελτιωμένοι οικονομικοί δείκτες αρχικά, και το διεθνές κλίμα σε ότι αφορά την ελληνική οικονομία, έστω κι αν χτίστηκαν σε κοινωνικά ερείπια βοηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση. Βλέπουμε λοιπόν φωνές που πρωτοστατούσαν στους χουλιγκανισμούς των πρώτων χρόνων της κρίσης, να επενδύονται τον κοινοβουλευτικό μανδύα, και να προτάσσουν την συνταγματική νομιμότητα, ακολουθώντας εξ ανάγκης τις νέες απαιτήσεις της κοινωνικής πραγματικότητας. Βέβαια ούτε ο λαϊκισμός εξέλιπε ούτε οι προσπάθειες πόλωσης θα πάψουν να υφίστανται, ίσως και από κεκτημένη ταχύτητα.

Όμως το ότι τα δύο μεγαλύτερα, αυτή τη στιγμή κόμματα, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν κατορθώνουν να συσπειρώσουν ούτε το μισό το εκλογικού σώματος, παρά τη λογική του άσπρου μαύρου που προκρίνουν τα κομματικά επιτελεία τους, αποδεικνύει ότι πολλά έχουν αρχίσει να αλλάζουν στην κοινωνία, προς μια νέα πολιτική αυτογνωσία. Γιατί αρκετοί είναι εκείνοι οι συμπολίτες μας που αντιλαμβάνονται πως ούτε η χώρα σώθηκε οριστικά και πως έρχονται άμεσα καλύτερες μέρες, ούτε βέβαια ότι οι προσπάθειες που έγιναν πήγαν στράφι.

Φυσικά και έγιναν πολλά και η Ελλάδα ξαναγίνεται σταδιακά εκ νέου ένα κανονικό κράτος, μόνο που το οικονομικό τσουνάμι αφήνει πίσω του σε ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, μη αναστρέψιμη καταστροφή, που πάντως χρειάζεται άμεση επέμβαση για να απαλυνθούν κατά το δυνατόν οι οδυνηρότερες περιπτώσεις. Το κλίμα πάντως θυμίζει την ωριμότητα που αποκτούν οι λαοί είτε μετά από βίαια φυσικά φαινόμενα, είτε μετά από έναν λοιμό, είτε μετά από πόλεμο.

Βέβαια ο αντίλογος μπορεί να μιλήσει για τις λάθος επιλογές που προκάλεσαν οι παρενέργειες της κρίσης σε κάποιους, καθώς η αγανάκτηση και η οργή οδήγησε πολλούς να στηρίξουν, προφανώς ευκαιριακά, γιατί αποκλείεται να έγινε ξαφνικά ο Χίτλερ δημοφιλής στη χώρα μας, το ναζιστικό μόρφωμα. Ωστόσο η τάση των πολιτών να δοκιμάσουν νέους σχηματισμούς και πρόσωπα, προτιμώντας ένα πολιτικό μωσαϊκό με κυβερνήσεις συνεργασίας απομακρυνόμενοι σταδιακά από τους μονοκομματικούς «σωτήρες», αποδεικνύει πως η κοινωνία γίνεται πιο ώριμη και έχει περισσότερες απαιτήσεις από εκείνους που θα της ζητήσουν να την εκπροσωπήσουν στο προσεχές μέλλον.

Πηγή: new-deal.gr