Οταν χάνονται οι ευκαιρίες της κρίσης

Του Βασιλη Στεφανακίδη

Η φετινή τουριστική σεζόν, τουλάχιστον σε απόλυτους αριθμούς αφίξεων, φαίνεται να εξελίσσεται ιδιαίτερα θετικά. Αυτό όμως αφορά τους δημοφιλείς προορισμούς.
Υπάρχει ωστόσο και ένα σημαντικό κομμάτι τουριστικών περιοχών που απευθύνονται κατά κύριο λόγο στους Ελληνες και οι οποίες φέτος κυριολεκτικά κλαίνε καθώς η καταναλωτική δύναμη ύστερα από 5 χρόνια βαθιάς ύφεσης έχει πέσει στο ναδίρ. Και είναι αυτές οι περιοχές που τα προηγούμενα χρόνια δεν πολυκατάλαβαν την απελπισία που απλωνόταν από άκρου εις άκρον της χώρας.

Ενας τέτοιος προορισμός, αγαπημένος του υπογράφοντος για πολλά χρόνια, είναι και τα Κύθηρα. Οι αφίξεις, λοιπόν, με βάση τα εισιτήρια στο Τσιρίγο φέτος είναι μειωμένες σχεδόν κατά 40%, γεγονός που έχει φέρει σε απόγνωση τους επαγγελματίες του τουρισμού και την τοπική κοινωνία.

Βέβαια αυτοί που τώρα νιώθουν απελπισμένοι δεν πρέπει να τα ρίχνουν όλα στην κρίση, αλλά να δουν και τις δικές τους ευθύνες εδώ και πολλά χρόνια. Βολεύτηκαν με τις σχεδόν ανύπαρκτες τουριστικές υποδομές του νησιού τους, δεν φρόντισαν να επενδύσουν, να αλλάξουν νοοτροπίες και να προσελκύσουν τουρίστες με περισσότερες απαιτήσεις από ενοικιαζόμενα δωμάτια και μικρές ξενοδοχειακές μονάδες των τριών αστέρων και κάτω. Δεν φρόντισαν να σουλουπώσουν τους δρόμους προς τις πανέμορφες παραλίες του νησιού και να προσφέρουν τα στοιχειώδη στον λουόμενο όπως, για παράδειγμα, τουαλέτες.

Το οξύμωρο δε είναι αυτό που μου είπε επαγγελματίας του νησιού, πως φέτος για πρώτη φορά τα Κύθηρα συμμετείχαν σε δύο μεγάλες διεθνείς τουριστικές εκθέσεις και απορούσε γιατί αυτή η διαφημιστική καμπάνια δεν είχε ανταπόκριση στους ξένους! Λες και θα πατούσαν ένα κουμπί και το νησί θα πλημμύριζε από ξένους τουρίστες.

Οταν όμως τον ρώτησα πως ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που κάποιοι ξένοι θα «τσιμπούσαν» στην πρώτη καμπάνια και θα αποφάσιζαν να έρθουν με ποιο μέσο θα έρχονταν (ακτοπλοϊκή σύνδεση της απελπισίας και αεροδρόμιο μόνο για ελικοφόρα), πού θα τους φιλοξενούσαν, πού θα έτρωγαν και πώς θα κινούνταν, παραδέχτηκε πως δεν είχα άδικο. Το όμορφο Τσιρίγο δεν διαθέτει εσωτερική συγκοινωνία αν και υπάρχουν 14 λεωφορεία. Ο λόγος; Κανένας φορέας, αλλά ούτε ο ίδιος ο δήμος φρόντισε να νοικιάσει κάποια από αυτά για την καλοκαιρινή περίοδο, οι δε λεωφορειούχοι έχουν βολευτεί με τους μαθητές που μεταφέρουν όλο τον χρόνο από τα χωριά στα σχολεία έναντι 220 ευρώ ημερησίως που παίρνουν από το υπουργείο Παιδείας.

Αλλά και οι υπάλληλοι καθαριότητας του δήμου δεν δουλεύουν τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες και αφήνουν τα σκουπίδια βουνά έξω από τα καταστήματα εστίασης και τις παραλίες στην αιχμή της σεζόν!

Για να βρει δε ο επισκέπτης ένα εστιατόριο με αξιοπρεπές φαγητό (για γκουρμέ ούτε λόγος), πρέπει καθημερινά να διανύσει δεκάδες χιλιόμετρα από χωριό σε χωριό μήπως και φανεί τυχερός!

Επομένως, είναι πεταμένα λεφτά η διαφημιστική καμπάνια ή δεν είναι όταν όλοι οι επαγγελματικοί φορείς του νησιού που ασχολούνται με τον τουρισμό φροντίζουν κάθε ώρα να δυσφημούν τον τόπο τους;

Τι λόγο έχει να ξανάρθει ο τουρίστας που γοητεύεται από το νησί όταν το δωμάτιο που νοίκιασε δεν καθαρίζεται επαρκώς, δεν προσφέρει τα στοιχειώδη και οι ξένες καθαρίστριες παίρνουν ρεπό τις Κυριακές;

Με άλλα λόγια, η κρίση, ναι, περιόρισε τις διακοπές των Ελλήνων που κάποτε ήταν οι καλύτεροι και οι πιο ανοιχτοχέρηδες πελάτες. Ομως αυτή η κρίση πρέπει να μας διδάξει όλους ότι πρέπει να αλλάξουμε και να ξεχάσουμε αυτά που ξέραμε. Πλέον το λίγο χρήμα που κυκλοφορεί δεν σκορπίζεται άσκοπα στον κάθε ευκαιριακό και κακό επαγγελματία. Το «fair value» είναι πλέον το πρώτο ζητούμενο από όλους -είτε είναι ξένοι είτε είναι Ελληνες- και αμέσως μετά ακολουθεί η ποιότητα.

Σαν τα Κύθηρα σαφώς θα υπάρχουν εκατοντάδες άλλες περιοχές της χώρας όπου η ανοργανωσιά και ο κακός επαγγελματισμός διαπρέπουν και η κρίση όχι μόνο δεν τους έκανε καλύτερους, αλλά δεν τους προβλημάτισε καν. Και όταν και εάν κάποια στιγμή απαλλαχθούμε από τα μνημόνια, αυτοί θα είναι αναγκασμένοι να συνεχίσουν τον δικό τους οικονομικό Γολγοθά, καθώς θα ανταμειφθούν εκείνοι που είδαν την κρίση ως ευκαιρία να γίνουν καλύτεροι.

Αναδημοσίευση από Πρώτο Θέμα