70.000 δανειολήπτες είναι όμηροι του ελβετικού φράγκου

Tης Πέννυς Κροντηρά

Οι εβδομήντα χιλιάδες δανειολήπτες που δανείστηκαν χρήματα το 2006-2008 από τις ελληνικές τράπεζες σε ελβετικό φράγκο, λόγω της τότε ευνοϊκής ισοτιμίας προς διευκόλυνσή τους, κινδυνεύουν σήμερα να χάσουν την περιουσία τους που έβαλαν ως εγγύηση του κεφαλαίου δανεισμού τους. Το «Καρφί» φέρνει στο φως την υπόθεση ενός από τους πολλούς συμπολίτες μας.

Όλα ξεκίνησαν το Μάρτιο του 2008 όταν ο Δημήτριος Καραμανής, γεννημένος το 1971, πτυχιούχος φυσικοθεραπευτής και συγγραφέας, χωρισμένος πατέρας ενός παιδιού, απευθύνθηκε σε ιδιωτική τράπεζα (σε υποκατάστημα στην Αρτέμιδα) προκειμένου να λάβει ένα δάνειο που θα τον βοηθούσε να προεξοφλήσει το κεφάλαιο από ένα προγενέστερο στεγαστικό δάνειο, που είχε από το 2000 σε άλλη ιδιωτική τράπεζα, με τη βοήθεια του οποίου ολοκλήρωσε το δικό του σπίτι στην Αρτέμιδα αλλά και το σπίτι της αδερφής του (1η κατοικία), επίσης στην Αρτέμιδα Αττικής. Το ποσό που χρειαζόταν από την ιδιωτική τράπεζα για την προεξόφληση του προηγούμενου δανείου άλλης τράπεζας και την ολοκλήρωση της κατοικίας της αδελφής του ήταν περίπου 165.000 ευρώ. Ο άνθρωπος που απευθύνθηκε στην ιδιωτική τράπεζα ήταν ο τότε διευθυντής του υποκαταστήματος Αρτέμιδος. Όταν εξήγησε στον διευθυντή τις κινήσεις που ήθελε να κάνει και ζήτησε τη συμβουλή του και την υποστήριξή τους, ουσιαστικά εκείνοι τον προέτρεψαν να πάρει ένα δάνειο σε ελβετικό νόμισμα, το οποίο, όπως επιτακτικά, σύμφωνα με τον ίδιο, επέμεναν, θα ήταν το πιο συμφέρον για αυτόν, διότι θα είχε χαμηλό επιτόκιο.

Όπως εξηγεί ο κ. Καραμανής, «Δυστυχώς τότε δεν είχα τη γνώση και καμία εμπειρία από ισοτιμίες, ξένα νομίσματα ή άλλες τέτοιου είδους συναλλαγές. Το προηγούμενο δάνειο που είχα ήταν σε δραχμές και μετατράπηκε σε ευρώ όταν άλλαξε το νόμισμα, στην Ελλάδα».

«ΥΠΗΡΞΑ ΑΔΑΗΣ»

Με τι επιχειρήματα υποστηρίζετε ότι σας έπεισαν να προβείτε στη λήψη του συγκεκριμένου δανείου;

Σε κάθε απορία μου εκ των υστέρων συνειδητοποίησα το γεγονός ότι λειτουργούσαν με πιθανό δόλο, συμφεροντολογικά και άδικα προς εμένα και την άγνοιά μου. Όταν εξέφραζα τα σχέδιά μου και την ανιδιοτέλειά μου σε σχέση με τα οικονομικά, λειτουργούσαν και συμπεριφέρονταν ακόμη πιο επιτακτικά, σαν να αποτελούσα γι’ αυτούς πρόκληση στην πώλησή τους. Για εκείνους τότε ήταν ένα προϊόν προς πώληση, το δάνειο που ουσιαστικά με έπεισε να αγοράσω. Για το συγκεκριμένο γεγονός χρησιμοποίησε επικοινωνιακά τρικ και marketing με εκφράσεις και πράξεις τις οποίες συνειδητοποίησα με το πέρασμα του χρόνου. Φράσεις τύπου «σε βάθος χρόνου θα δικαιωθούμε όλοι», «σου έχουμε δώσει μικρό επιτόκιο», «είμαστε οι άνθρωποί σου σε ό,τι κι αν συμβεί» κ.λπ. Το ρίσκο που η σύμβασή μου αναφέρει ότι εγώ είχα από το ξένο νόμισμα ήταν, κι ακόμη και σήμερα είναι, ένα επικοινωνιακό τρικ, αφού ουσιαστικά το καταδικαστέο για εμένα ήταν η απαρχή του δανείου με το τεράστιο ποσό των 260.000 ελβετικών φράγκων σε αντίκρισμα τελικά 161.000 ευρώ που εγώ πήρα ως τελικό ποσό δανείου (αυτό ήταν το ποσό που τελικά εγκρίθηκε και μπήκε στο λογαριασμό μου). Εκταμιεύτηκε στις 24-4-2008 και έχει υποθήκη το εξωφρενικό ποσό των 338.659,46 ελβετικών φράγκων. Έτσι φαίνεται και το μέγεθος του πόσο πολύ ξεγελάστηκα και δεν είχα πρόθεση να κερδοσκοπήσω ή να ρισκάρω με συνάλλαγμα. Τι κερδοσκοπία να κάνεις με τόσο βαριά σύμβαση που πιθανώς να ακολουθεί και το παιδί μου, μια και φαίνεται ανυπέρβλητο να μπορέσω εγώ να την ξεπληρώσω. Υπήρξα αδαής, νιώθω και ήμουν ένα ανυποψίαστο θύμα για εκείνους, ξεγελάστηκα και είμαι βέβαιος ότι από τους υπαλλήλους της τράπεζας υπήρξε σκοπιμότητα, ιδιοτέλεια και τακτική που έφτασε στα όρια της ηθικής και ίσως και της απάτης. Ήταν μια καθαρή και στημένη πλεκτάνη. Δεν το γνώριζα τότε, αλλά σήμερα είμαι βέβαιος ότι με τη σύμβαση αυτού του δανείου εξαπατήθηκα και αντιμετώπισα συμπεριφορά που φτάνει τα όρια της ατιμίας. Σύμβαση που πιθανώς στο μέλλον θα ταλανίζει και το παιδί μου, μια και ήδη επηρεάζει εξολοκλήρου όλη την οικογένειά μου. Σε σχέση με το ρίσκο που η τράπεζα αναφέρει στη σύμβαση που έχω υπογράψει, να τονίσω ότι δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα, μια και η διαφορά ευρώ-φράγκου, όταν εγώ ξεγελάστηκα και πήρα το δάνειό μου, ήταν 1,61 ελβετικό φράγκο για κάθε ευρώ. Σήμερα η ισοτιμία είναι 1,1 ελβετικό φράγκο για κάθε ευρώ. Δηλαδή μου πούλησαν το φράγκο τη στιγμή που το ευρώ ήταν στο ανώτερό του σημείο.

«ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΝ»

Τι εξακριβώσατε μετά για τα δάνεια που δίνονται σε άλλο νόμισμα;

Οι τράπεζες πουλούσαν το συγκεκριμένο δάνειο ως στεγαστικό, αλλά δεν ενημέρωναν τους δανειολήπτες ότι το δάνειο σε συνάλλαγμα είναι επενδυτικό προϊόν, αφού η ισοτιμία καθορίζεται από τις αγορές κάθε λεπτό, όπως το χρηματιστήριο. Επίσης οι τράπεζες ουσιαστικά επέρριπταν τον κίνδυνο της αλλαγής της συναλλαγματικής ισοτιμίας σε εμάς τους δανειολήπτες, χωρίς ωστόσο κατά την κατάρτιση της σύμβασης αυτής να μας ενημερώσουν, ως υποχρεούνται. Με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό μάλιστα, αναφορικά με τον κίνδυνο, από ενδεχόμενη διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Mε το συγκεκριμένο ποσό πλήρωσα το προηγούμενο ποσό που χρωστούσα στην άλλη ιδιωτική τράπεζα, την άρση της προσημείωσης για την οικία μου και τα έξοδα για την καινούρια προσημείωση του ακινήτου μου. Επίσης, πλήρωσα τα έξοδα του δανείου και ολοκλήρωσα την οικία της αδελφής μου. Παρά το γεγονός ότι μέσα σε μερικούς μήνες (έως το τέλος του 2008) συνειδητοποίησα την απάτη και την αδικία που είχα υποστεί, συνέχισα να πληρώνω κανονικά τη δόση του δανείου μου, η οποία έφτανε περίπου τα 1.200-1.300 ευρώ κατά μέσο όρο μηνιαίως. Η εργασία μου και τα εισοδήματά μου με βοηθούσαν να μπορώ να καλύπτω αυτή μου την υποχρέωση και να μπορώ να επιβιώνω με αξιοπρέπεια και τη μεγαλύτερη δυνατή ποιότητα στη ζωή μου.

«ΜΕ ΔΙΕΛΥΣΕ Η ΚΡΙΣΗ»

Η κρίση στην ελληνική κοινωνία, καθώς ο χρόνος περνούσε, επηρέασε τα εισοδήματά σας;

Τα οικονομικά μου έχουν αλλάξει προς το χειρότερο από την εποχή που πήρα το δάνειο, δηλαδή το 2008 έως σήμερα, τέλη του 2015. Χαρακτηριστικά σας αναφέρω ότι ο μέσος όρος του εκκαθαριστικού μου εκείνη την εποχή, ήταν περίπου 28.000 ευρώ ετησίως, ενώ σήμερα μετά βίας φτάνω τα 10.000 ευρώ ετησίως. Υπάρχει δηλαδή μείωση που φτάνει το 60% των τότε εισοδημάτων μου. Αντίθετα η δόση του δανείου παρέμενε σταθερή, περίπου στα 1.300 ευρώ μηνιαίως. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να ζητήσω την άνοιξη του 2012 μια ρύθμιση από την τράπεζα για να καταφέρω να είμαι σωστός προς εκείνη αλλά και σε σχέση με τα υπόλοιπα έξοδα διαβίωσής μου. Η τράπεζα προχώρησε σε μια ρύθμιση, η οποία στάθηκε δυνατό να μου μειώσει τη δόση του δανείου, αλλά μόνο για ένα έτος. Αυτό σημαίνει ότι την άνοιξη του 2013 θα ήμουν έκθετος και έρμαιο των διαθέσεων της τράπεζας και της δυνατότητας που πιθανώς έχει να κατασχέσει το προσημειωμένο ακίνητό μου. Επιπλέον, μου αύξησε το επιτόκιο υπολογισμού δόσης (καταρρίπτοντας έτσι και το προγενέστερο επιχείρημα των υπαλλήλων της για χαμηλό επιτόκιο), με τελικό αποτέλεσμα να έχω ακόμη ένα υπέρογκο κεφάλαιο του δανείου να με ακολουθεί και να πληρώνω πια σχεδόν μόνο τόκους.

«ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΑΓΩΓΗ»

Ποιο είναι το ποσό που οφείλετε σήμερα στην τράπεζα;

Οφείλω στην τράπεζα περίπου 208.000 ελβετικά φράγκα που αντιστοιχούν σε περίπου 190.000 ευρώ. Να τονίσω ότι το 2008 εγώ είχα δανειστεί κεφάλαιο 161.000, που όχι μόνο δεν έχει μειωθεί, αλλά έχει αυξηθεί κατά 30.000 ευρώ. Για το συγκεκριμένο φαινόμενο έχω ήδη καταθέσει ατομική αγωγή εναντίον της τράπεζας, ο οποία θα δικαστεί πρωτόδικα το δεύτερο του 2017.

Έχετε κάνει παύση πληρωμών λόγω της δικαστικής αναμονής της υπόθεσης;

Ναι, είχα κάνει παύση πληρωμών (όχι ολική, έδινα όσα χρήματα μπορούσα να δώσω), ώσπου έγινε ρύθμιση από την τράπεζα, σύμφωνα με τον κώδικα δεοντολογίας των δανείων με καθυστερημένες δόσεις, όπως αυτός έχει θεσπιστεί από το ελληνικό κράτος (η γνωστή ρύθμιση για τα κόκκινα δάνεια).

Οι οχλήσεις από την τράπεζα συνεχίζουν μέχρι σήμερα;

Οι οχλήσεις από την τράπεζα έχουν σταματήσει, διότι αξίωσα από τις διάφορες εταιρίες και από την τράπεζα με γραπτό αίτημα τα δικαιώματά μου ως πολίτης και τις αστικές ή και ποινικές ευθύνες προς αυτούς και προς την τράπεζα εάν επέμεναν την ενόχληση και τη λεκτική συναισθηματική μόλυνση.

«ΤΑ ΧΑΝΟΥΜΕ ΟΛΑ…»

Γνωρίζετε πόσοι δανειολήπτες είναι στην ίδια κατάσταση;

Υπάρχουν 70.000 δανειολήπτες σαν τη δική μου περίπτωση, που είναι ουσιαστικά εγκλωβισμένοι σε αυτό το δάνειο και δεν μπορούν να το μετατρέψουν σε ένα κανονικό στεγαστικό δάνειο σε ευρώ, διότι οι τράπεζες δέχονται τη συγκεκριμένη μετατροπή μόνο με τη σημερινή ισοτιμία (που είναι εις βάρος των δανειοληπτών). Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι, εάν γίνει μετατροπή, θα χάσουμε όλα τα χρήματα που έχουμε δώσει έως σήμερα και θα χρωστάμε επιπλέον από το αρχικό κεφάλαιο! Εννοείται ότι όλοι αυτοί οι δανειολήπτες βρίσκονται στην ίδια δυσχερή θέση με εμένα.

Πόσα χρήματα έχετε δώσει σε δικηγόρους;

Σε δικηγόρους και ειδικούς οικονομολόγους-πραγματογνώμονες έχω δώσει περίπου 1.500 ευρώ, αλλά είναι βέβαιο ότι, εάν όλα πάνε καλά, η υπόθεσή μου θα τελεσιδικήσει, φτάνοντας έως το εφετείο αλλά και τον Άρειο Πάγο (το δικαστήριο που περιμένω το 2/2017 είναι πρωτόδικο), οπότε αυτά τα χρήματα θα αυξηθούν.

Κλείνοντας, ο κ. Καραμανής επιμένει: «Το δάνειο σε συνάλλαγμα ΔΕΝ είναι στεγαστικό, εμπεριέχει παράγωγο χρηματοοικονομικό προϊόν, παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2004/39, πρόκειται για εξόφθαλμη περίπτωση, ήδη ο Άρειος πάγος στην Ισπανία το έχει χαρακτηρίσει δάνειο σε σύνθεση με επενδυτικό προϊόν, οι τράπεζες το ήξεραν από το 2007, διότι τους είχε ενημερώσει το ΔΝΤ με έκθεσή του (ΕΤΕ), οι τράπεζες έκαναν ασφάλεια αντιστάθμισης του συναλλαγματικού κινδύνου, αλλά δεν ενημέρωσαν τους δανειολήπτες και τους άφησαν εκτεθειμένους, το έκαναν για να καρπώνονται τη διαφορά της ισοτιμίας. Αυτό που έχουν σήμερα υποστεί οι δανειολήπτες ελβετικού φράγκου δεν μπορεί να μετρηθεί με χρήμα…»

Μέσα από την ομάδα μας στο facebook, Δάνειο σε Ελβετικό, ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ & ΔΡΑΣΗ, καλούμε όλους τους δανειολήπτες να έρθουν σε επαφή μαζί μας και να οργανώσουμε τις απαραίτητες δράσεις για την επίλυση του σοβαρού αυτού προβλήματός μας.

ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΘΕΣΗ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Το μήνυμα του κ. Καραμανή κατόπιν σχετικής επιστολής που έχει αποσταλεί στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και στον υπουργό Δικαιοσύνης είναι: «Καλώ τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας να “λάβει γνώση” για το όλο θέμα. Κύριε Πρόεδρε, φέρετε την ευθύνη να είστε η “κεφαλή της κοινωνίας μας”. Θα είστε ο τελευταίος που θα χρειαστεί να βάλετε την υπογραφή σας στη ρύθμιση διόρθωσης/δικαίωσης. Καλώ επίσης τον υπουργό Δικαιοσύνης να λάβει θέση σε σχέση μ αυτό το νοσηρό διαχρονικό φαινόμενο. Κύριε Παρασκευόπουλε, η δικαιοσύνη έχει βαρύτητα “παρουσίας”. Σε αυτό το φαινόμενο έλλειψής της είναι πολύ μεγάλο το βάρος που έχει πέσει στους Έλληνες δικαστές. Έχουν να διαχειριστούν ένα τόσο σύνθετο φαινόμενο. Υπάρχουν ήδη 31 θετικές πρωτόδικες αποφάσεις σε σχέση με το ελβετικό φράγκο στην Ελλάδα. Γνωρίζουμε όμως ότι οι τράπεζες μπορεί να συνεχίσουν να βασανίζουν τους οφειλέτες και να δηλώνουν “νομικά καλυμμένες”, ακόμη και σε τελεσίδικες αποφάσεις των δικαστηρίων. Ωστόσο ηθικά και κατ’ ουσία είναι “έκθετες”. Να συνεχίσουν να απομυζούν στο βωμό ενός άδικου, ενός απόλυτα μάταιου κέρδους. Όλοι ξέρουμε ότι η οριστική λύση σε αυτό το φαινόμενο, χρειάζεται να είναι πολιτική, να περάσει μέσα από τη Βουλή. Τοποθετηθείτε δημόσια, το οφείλετε στην ανθρωπιστική σας ποιότητα, στο ήθος που εκπέμπετε. Οφειλή ποσού δανείου, που μέρα μέρα καθίσταται όλο και περισσότερο μη βιώσιμη. Όταν το δικαστήριο γίνει, έως ότου η απόφαση καταστεί τελεσίδικη, το δάνειο θα έχει ηλεκτρονικά και λογιστικά τουλάχιστον διπλασιαστεί. Ο χρόνος κυλά εναντίον όλων μας».