Ειδησεογραφικό site

27 Απριλίου 1941 – Όταν η Αθήνα παραδόθηκε σ’ ένα καφενείο!

Στις 27 Απριλίου 1941 ο στρατιωτικός Διοικητής Αττικοβοιωτίας υποστράτηγος Χρ. Καβράκος παρέδωσε την πρωτεύουσα στον Γερμανό αντισυνταγματάρχη Φον Σέιμπεν
856
Στις 27 Απριλίου 1941 ο στρατιωτικός Διοικητής Αττικοβοιωτίας υποστράτηγος Χρ. Καβράκος παρέδωσε την πρωτεύουσα στον Γερμανό αντισυνταγματάρχη Φον Σέιμπεν
Στις 27 Απριλίου 1941 ο στρατιωτικός Διοικητής Αττικοβοιωτίας υποστράτηγος Χρ. Καβράκος παρέδωσε την πρωτεύουσα στον Γερμανό αντισυνταγματάρχη Φον Σέιμπεν

Γράφει η Μαρία Σπαντιδάκη

Η πόλη που παραδόθηκε σ’ ένα καφενείο την Κυριακή 27 Απρίλη 1941, ήταν η δική μας πόλη. Στο καφενείο «Παρθενών» –  κατ’ άλλους «Λουξ»– (Κηφισίας 4) η Αθήνα, πρωτεύουσα μιας χώρας που επτά μήνες πολεμούσε, «έρημη», με τα πάντα κλειστά, σε μια προσπάθεια να μη δουν τα μάτια, παραδιδόταν στους εισβολείς. Σιωπηλή, ανοχύρωτη, ακυβέρνητη… Η μόνη κυβερνητική αρχή που ακόμα παρέμενε στην πόλη, ήταν του Στρατιωτικού Διοικητή Αττικοβοιωτίας υποστράτηγου Χρ. Καβράκου.

Στα νοσοκομεία οι πληγωμένοι του Μετώπου και στους δρόμους περιφερόμενοι και απελπισμένοι οι 100.000 εκτοπισμένοι από τη Θράκη και τη Μακεδονία, που τα εδάφη και τα σπίτια τους, είχαν ήδη καταλάβει οι Βούλγαροι σύμμαχοι των Γερμανών. Στους δρόμους νησιώτες φαντάροι – κυρίως Κρήτες– ρακένδυτοι, μπλοκαρισμένοι μετά τη συνθηκολόγηση στην Αθήνα, είναι εκείνοι που θα πεθάνουν πρώτοι, λίγο μετά, στον λιμό.

Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής, για να μην υπογράψει την παράδοση, 18 Απριλίου, αυτοκτονεί, όμως πέντε μέρες μετά, στις 23/4, στη Θεσσαλονίκη, η παράδοση ξαναυπογράφεται και σε… τρίτο πρωτόκολλο. Την ίδια ημέρα, η μόλις δύο ημερών κυβέρνηση Τσουδερού, ο Βασιλιάς και ο Στόλος, φεύγουν για Κρήτη και από κει, μετά τη Μάχη και την πτώση της, για Αίγυπτο. Την ίδια εκείνη ημέρα, ο ταγματάρχης Κωνσταντίνος Βερσής, στην Ήπειρο που θεωρεί εξαιρετικά ατιμωτική την παράδοση και τους όρους της, κοιτάζοντας προς το Νότο, ψάλλει τον Εθνικό Ύμνο με τους φαντάρους του, ανατινάζει τα πυροβόλα του και αυτοκτονεί.

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ

Ο διοικητής του Γ΄ σώματος στρατού αντιστράτηγος Τσολάκογλου έχοντας παρακούσει τη διαταγή Παπάγου για αγώνα μέχρις εσχάτων, υπέγραψε ως εκπρόσωπος του ελληνικού στρατού πρωτόκολλο ανακωχής με τους Γερμανούς και ξαναϋπέγραψε για να παραδοθούμε και σε κείνους που είχαμε νικήσει…τους Ιταλούς. Γι΄αυτή του την υπηρεσία, οι Γερμανοί τον κάνουν πρωθυπουργό.  Το διάγγελμα του προς τον καταπονημένο ελληνικό στρατό, είναι πραγματικά ανατριχιαστικό. «…Ο γερμανικός στρατός δεν ήλθεν ως πολέμιος, ως εχθρός. Ήλθεν ως φίλος… Έχομεν υποχρέωσιν…να συμμορφοθώμεν προς την ΝΕΑΝ ΤΑΞΙΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ… να ενστερνισθώμεν τα μεγάλα δόγματα και τας υψηλάς αρχάς του εθνικοσοσιαλισμού…Μεταβαίνοντες εις τας εστίας σας διατηρήσατε αμείωτον την ευγνωμοσύνην σας προς τον Φύρερ…»

Η εισβολή των Γερμανών στην Αθήνα, 20 ημέρες μετά την εισβολή τους στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου 1941, έγινε από την Κηφισιά και την Ιερά Οδό. Πρώτοι φάνηκαν στην Κηφισίας 7. 30 το πρωί, συνοδευόμενοι από απόσπασμα οι αξιωματικοί, Ελσνίτς και Γιακόμπι. Κατευθύνονταν στην Ακρόπολη για την υποστολή της ελληνικής σημαίας και την έπαρση της χιτλερικής. 08.45, διατάζουν τον εύζωνα-φύλακα Κωνσταντίνο Κουκίδη, να κατεβάσει τη σημαία μας αλλά αρνείται. Τη σημαία κατεβάζει Γερμανός, τη διπλώνει και του την παραδίδει. Εκείνος πηγαίνει αμίλητος πιο πέρα, την τυλίγει στο κορμί του και αυτοκτονεί.

ΠΛΗΘΟΣ ΤΑ ΓΙΑΤΙ

Παρά τις μαρτυρίες της πτώσης του απ’ το βράχο, κάποιοι, αμφισβητούν όχι μόνο το γεγονός, αλλά και την ίδια την ύπαρξή του. Όμως γιατί αφού ήταν …ανύπαρκτος, οι Γερμανοί διέταξαν να γραφτεί στον Τύπο ότι πέθανε από καρδιακή προσβολή λόγω… συγκίνησης; Γιατί το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, ο στρατιωτικός διοικητής Αθηνών στρατηγός Σαίρνερ, εξέδωσε διαταγή, «παραπλεύρως των Γερμανικών σημαιών επί της Ακροπόλεως και του Δημαρχείου να υψούνται και αι Ελληνικαί»; Γιατί δυο μέρες μετά, το όργανο της Ναζιστικής νεολαίας «Λαϊκός Παρατηρητής» αναφερόταν στο γεγονός; Γιατί ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος το έγραψε πρώτος στο ημερολόγιό του και γιατί 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην «DAILY MAIL» με τίτλο: «A Greek carries his flag to the death»;

Την ίδια ώρα στους Αμπελοκήπους, ο στρατιωτικός διοικητής στρατηγός Καβράκος, οι δήμαρχοι Αθηναίων Αμβρόσιος Πλυτάς και Πειραιώς Μιχαήλ Μανούσκος, ο νομάρχης Αττικής Κ. Πεζόπουλος και ο διερμηνέας συνταγματάρχης Κανελλόπουλος, περιμένουν σκυθρωποί τους Γερμανούς εισβολείς. Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος αρνείται να παραστεί. Όπως και να ορκίσει δυό μέρες αργότερα, την κυβέρνηση Τσολάκογλου. «Έλληνες ιεράρχες δεν παραδίδουν πόλεις στον εχθρό … Η κυβέρνηση που έχω ορκίσει, συνεχίζει τον πόλεμο στην Κρήτη», θα πει.

ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ 15 ΛΕΠΤΑ

Οι εισβολείς ήρθαν στις 10.30. Ο διοικητής αντισυνταγματάρχης Φον Σέυμπεν, χαιρέτησε, συστήθηκε, μπήκε στο καφενείο και βγήκε με μια… πόλη! Σ’ ένα μικρό μαρμάρινο τραπεζάκι καφενείου υπογράφτηκε το πρωτόκολλο παράδοσης της Αθήνας, 10.45 ακριβώς. Μόλις 15 λεπτά χρειάστηκαν για να «γίνει»η Αθήνα των 7.000 χρόνων… Γερμανική! Το περιεχόμενο εκείνου του πρωτοκόλλου πλην ορισμένων γραμμών, δεν έγινε ποτέ γνωστό. Η παράδοση της πρωτεύουσας, εκείνο το πρωί, ήταν απλώς η…τελετή! Την ίδια μέρα η Πηνελόπη Δέλτα αυτοκτονεί, και ο Βασίλης Τσιτσάνης γράφει την «Συννεφιασμένη Κυριακή».

Οι Αθηναίοι κρεμασμένοι στα ραδιόφωνα, ακούνε τον Εθνικό Ύμνο και το τελευταίο ελληνικό μήνυμα. «Έλληνες το κεφάλι ψηλά…Ο πόλεμος συνεχίζεται…» Στις 12.30 η φωνή που ακούστηκε, ήταν του Γερμανού Γιακόμπι που ενημέρωνε το… Βερολίνο. Λίγο μετά, μαζεύουν και τα ραδιόφωνα και απαγορεύουν την προβολή αγγλικών και αμερικανικών ταινιών. Καταπίεση, ανεργία, φτώχεια, αποκλεισμός, πείνα, λιμός, λεηλασίες, καταστροφές, εκτοπίσεις, μπλόκα, εκτελέσεις, αλλά και ωραίοι αγώνες και Αντίσταση!

Τα σχόλια είναι κλειστά.