Ειδησεογραφικό site

Όπως έστρωσε θα κοιμηθεί ο Σαμαράς

53

Του Αβέρκιου Λουδάρου*

Δικαίως ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζεται λαϊκίστικος πολιτικός φορέας. Και σε ποιον δεν έχει τάξει, ενώ δεν υπάρχει ούτε ένας πολίτης που να πιστεύει ότι αυτές οι υποσχέσεις μπορούν να υλοποιηθούν. Επίσης δικαίως ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζεται παλαιοκομματικός πολιτικός φορέας, γιατί ακολουθεί το γαϊτανάκι των κομμάτων της μεταπολίτευσης που προεκλογικά έχουν λύσεις για κάθε πρόβλημα και θεραπεία για πάσα νόσο μόνο με το κούνημα της μαγικής μπαγκέτας.

Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ευθύνεται για το ότι ο Σαμαράς παίρνει μηδέν στην αξιολόγηση για τις μεταρρυθμίσεις. Εκεί που έπρεπε να σπάσει αυγά, δηλαδή στη διάλυση του πελατειακού συστήματος λειτουργίας του κράτους, η κυβέρνηση έπαιξε κατενάτσιο για να καλύψει τους «ημέτερους». Ναι, έχει ευθύνη και ο ΣΥΡΙΖΑ που προστατεύει το φαύλο καθεστώς και τους αναξιοκρατικά διορισμένους, γιατί προσδοκά στην ψήφο τους, αλλά και το μαχαίρι και το πεπόνι τα κρατά η εκάστοτε κυβέρνηση. Ας είχε ο Σαμαράς τα κότσια να απαλλάξει τη χώρα από αυτό το καρκίνωμα και ας έχανε τις εκλογές. Σύντομα θα απογοητεύονταν και θα καταλάβαιναν ότι πιάστηκαν κορόιδα οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που ματαίως θα περίμεναν να διαιωνιστεί το σύστημα με τους διορισμούς, τις υπερβολικές αυξήσεις, τα «φακελάκια» και τις προμήθειες του δημοσίου.

Στο παιχνίδι της εξουσίας τον ΣΥΡΙΖΑ τον έβαλε ο Σαμαράς με μια σειρά λαθών που αρχίζουν από την περίοδο των εκλογών στην αυτοδιοίκηση. Αν δεν είχε «κατεβάσει» τον Κουμουτσάκο και υποστήριζε την υποψηφιότητα Σγουρού, θα είχε ανακόψει τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ και στις κάλπες για την αυτοδιοίκηση και στις κάλπες για την Ευρωβουλή. Θα αφόπλιζε τον ΣΥΡΙΖΑ από το επίμονο αίτημα για εκλογές και θα εξέθετε τον Τσίπρα που προσπαθεί να διαλύσει την παρούσα Βουλή διά της διαδικασίας εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας.

Στη συνέχεια, ο Σαμαράς βιάστηκε να αναγγείλει την έξοδο από το μνημόνιο. Πού πας, βρε Καραμήτρο;

Η χώρα είναι ανέτοιμη να βγει στις αγορές χωρίς ευρωπαϊκή στήριξη και ο Σαμαράς βρυχάται… Τελικά, το μόνο που κατάφερε είναι να ανέβουν τα επιτόκια δανεισμού, να καταρρεύσει το χρηματιστήριο και να μας ξαναβάλουν οι ξένοι στο μικροσκόπιο. Παρεμπιπτόντως, οι ξένοι δεν εμπιστεύονται ούτε τον Σαμαρά (μετά τα τελευταία καμώματα) ούτε τον Τσίπρα (θυμηθείτε τα σχόλια του εκπροσώπου του επενδυτικού fund στο Λονδίνο).

Μεγάλο λάθος του Σαμαρά και το ότι ανέβασε τους τόνους απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν αποφάσισε την επιτάχυνση των διαδικασιών για την εκλογή νέου προέδρου της Δημοκρατίας. Ποιος και γιατί τον έπεισε ότι έπρεπε να επιτεθεί στην αντιπολίτευση, αντί να επιμείνει στην ανάγκη συναίνεσης; Άλλωστε, οι πολίτες εκλογές δεν θέλουν, ενώ το Σύνταγμα επιτάσσει συναινετική εκλογή προέδρου. Αλλά και πολιτικά, έτσι κατάφερε να αποσυσπειρώσει τους βουλευτές που δεν ανήκουν στην κυβερνητική πλειοψηφία, αλλά ήθελαν και συναίνεση και αποφυγή των εκλογών.

Αφού παίζει με τον διπολισμό και τον διχασμό, ας είναι έτοιμος να πληρώσει τον λογαριασμό.

*Ο Αβέρκιος Λουδάρος είναι συγγραφέας του βιβλίου «άκου νεοέλληνα – οι αιτίες που μας οδήγησαν στην παρακμή και τη μεγάλη ύφεση» (εκδόσεις Λυκόφως)

Τα σχόλια είναι κλειστά.