Το σενάριο ΣΥΡΙΖΑ

Του Ηλία Κανέλλη

Με τις εκλογές επί θύραις, αφού όλα δείχνουν σχεδόν ανέφικτη την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, με τον ΣΥΡΙΖΑ μπροστά σε όλες τις δημοσκοπήσεις και με τον Αντώνη Σαμαρά να εισπράττει (δικαιότατα) την αποδοκιμασία των πολιτών για τις τελευταίες, κυρίως, επιλογές του, που επανέφεραν την αβεβαιότητα στη χώρα, είναι ευνόητο ότι αποκτούν ενδιαφέρον οι συζητήσεις για την επόμενη ημέρα.

Εχει, ας πούμε, νόημα η προσπάθεια να κατανοήσει κανείς πώς θα διαχειριστεί ενδεχόμενη εκλογική νίκη του ο ΣΥΡΙΖΑ. Με δεδομένη την ασάφεια του οικονομικού προγράμματος του (το μόνο σίγουρο είναι η ενίσχυση του κρατισμού), και με αβέβαιη την πολιτική διαπραγμάτευση με τους εταίρους, πάνω στα υποτιθέμενα αποτελέσματα της οποίας στήνεται ολόκληρο το κυβερνητικό σχέδιο του, όλα δείχνουν μια περίοδο κραδασμών, που θα την ενισχύσουν η κακή εικόνα της αγοράς και η διαιώνιση των προβλημάτων στον ιδιωτικό τομέα και στην απασχόληση. Η διαφορά στην προσέγγιση των προβλημάτων, εξάλλου, είναι θέμα χρόνου να φέρει αντιμέτωπες τις διάφορες ομάδες εντός του κόμματος – παλαιές συνιστώσες, οργανωμένες τάσεις, αριστεριστές, την ομάδα Λαφαζάνη και όσους παλαιοκομμουνιστές διεκδικούν τη ρεβάνς του Εμφυλίου.

Μαζί με μια διευρυμένη ομάδα παλαιοπασόκων που είδαν φως και μπήκαν (Μητρόπουλος, Φωτόπουλος, Κοτσακάς κ.λπ.) και, ενδεχομένως, με πρόσωπα τα οποία έχουν διαπρέψει στο παιχνίδι της έκθεσης στα ΜΜΕ και στον εθνολαϊκισμό (όπως, π.χ., η Ραχήλ Μακρή, με την οποία ο Αλέξης Τσίπρας αγκαλιαζόταν προχθές στην Κοζάνη), ο ΣΥΡΙΖΑ, αν κερδίσει, θα βρεθεί με πληθώρα διεκδικητών μεριδίου στην εξουσία. Πόσες εσωτερικές συγκρούσεις, όμως, μπορεί να αντέξει μια πιθανή κυβέρνηση που, ήδη, θα συγκρούεται με τους εταίρους, την αντιπολίτευση, ενώ θα αντιμετωπίζει την πίεση των αγορών και των διαφόρων ομάδων συμφερόντων της ελληνικής κοινωνίας; Και πόση αστάθεια μπορεί να αντέξει η χώρα;

Αναδημοσίευση από τα «Νέα»